Niet naïef, niet zonder bepaalde verwachtingen, maar evengoed optimistisch en onbeschroomd, toog ik afgelopen dinsdag naar een bijeenkomst over de ‘Arabische Lente’, georganiseerd door de multiculti-organisatie Tans. Er waren wanklanken maar ik ging positiever gestemd weg dan ik kwam.
Belangstellenden waren gelokt met de belofte van een inleiding door Petra Stienen, een ex-diplomaat die -in 2008 reeds!- een boek schreef met de -in 2011 heel anders klinkende- titel Dromen van een Arabische lente. Men had wat mij betreft ook best reclame kunnen maken met de komst van de andere inleider, Mostafa Hilali. De bijeenkomst werd dankzij zijn aanwezigheid leerzamer en voor mij beslist hoopgevender dan hij zonder hem geweest zou zijn.
Ik was vooral ingenomen met zijn uitspraken over de VN.
Laat ik toch maar beginnen met de wanklanken. Dan hebben we dat maar gehad.

»

Sneer op sneer
In de fitnessclub waar ik regelmatig kom, heb ik me enige tijd enigszins geërgerd aan mannen met mohammedaanse achtergrond die onder de douche hun onderbroek aanhouden. Sinds ik me gerealiseerd heb dat de arme drommels lokaal een stuk naakter zijn dan de gemiddelde Nederlandse man, zet ik dat gemakkelijker van me af.
Ik doe mijn best, maar ik heb toch meer moeite om op een vergelijkbare manier langs vormen van mohammedaanse sluiering heen te kijken. In mijn boek laat ik me zeer genuanceerd uit over hen, maar zeker wanneer de draagsters tussen de 20 en 40 zijn, hoger opgeleid en met velen, kost het meer inspanning. Het staat bij hen toch voor een welbewust negeren van het feit dat overal in de wereld het opleggen van deze kledingnorm aan vrouwen voor mohammedaanse extremisten een speerpunt is van hun strijd tegen vrijheid, vooruitgang en vrouwen. Meer nog dan het 'opdringen' van Ramadan-gedrag.

Direct aan het begin van haar inleiding kwam Stienen met sneren naar de PVV en naar blanke mannen van boven de 50: die zijn volgens haar per definitie tegenstanders van vrouwenemancipatie en hebben dus geen recht van spreken over de situatie in landen die gedomineerd worden door het mohammedanisme. Later kwam ze met het opmerkelijke pleidooi dat 'Europa' het Midden-Oosten niet langer als achtertuin moet beschouwen maar als voortuin. Later zag ik dat die opmerking enthousiast was opgepakt door een aantal twitteraars. De gespreksleider borduurde voort op haar pleidooi met de suggestie dat Europa het Midden-Oosten nodig heeft en straks de Arabieren zal smeken om contracten.
Weer later komt een fundamentalist zonder enige aanleiding met het op een lijn stellen van het ontkennen van de Holocaust en kritiek op de mohammedaanse ideologie: ik schrik niet van zijn aanwezigheid (al lijkt dat wel zo op de foto) maar van het applaus dat hij krijgt. Jodenhaat en slachteroffercultuur als vanzelfsprekendheden.

Realiteitszin
Als ik het zo opsom lijkt het of er juist erg veel wanklanken waren. Het zou zo maar kunnen dat sommige van mijn politieke vrienden het er niet eens uitgehouden hadden. Waarom ging ik dan toch optimistischer weg dan ik kwam?
De achteloos-vanzelfsprekende manier waarop Nederlandse media en politici de term 'Arabische lente' gebruiken verontrust me. Het leidt tot obligate steunbetuigingen en het negeren van de mogelijkheid dat de betreffende landen, of enkele ervan, van de regen in de drup zullen raken. En, veel erger, het leidt tot een misdadig lichtzinnige inzet van militaire middelen tegen een regime dat in verschillende opzichten niet extra slecht afstak tegen andere dictatoriale regimes in de regio en dat wordt aangevallen door opstandelingen waarvan we weinig weten. Opstandelingen waarover we minder weten dan over de Egyptische tak van de Moslim Broederschap terwijl wat we wel over hen horen nog minder geruststellend is dan de informatie over die broeders. En juist deze lieden worden onder aanvoering van de Sarkozy alvast behandeld alsof ze de rechtmatige nieuwe regering vormen van Libië. Wat ik dan verheugend vind, is dat op een avond als deze tenminste een tegengeluid komt wanneer iemand begint over een grotere rol voor de VN: dit was het moment waarop Mostafa Hilali zich krachtig uitsprak tegen de VN. Gedurfd voor een majoor in het Nederlandse leger.
Mijn inschatting is dat onder Nederlanders van buitenlandse afkomst meer realiteitszin te vinden is dan onder de autochtonen die hen in bescherming menen te moeten nemen door de mohammedaanse ideologie te verdedigen.
Ook van Stienen kwamen nuchtere geluiden. Zonder het woord te gebruiken nam ze stelling tegen betuttelracisme (de term is van Eddy Terstall). Ze haalde een anecdote aan waarbij ze een aantal Arabieren, die tekeer gingen tegen Amerika, voor de keuze gesteld had: een paspoort van hun geboorteland of een Green Card voor de VS. Pruttelend en protesterend koos elk dan toch voor de Green Card.
Wanneer je er goed over nadenkt is het bijna vanzelfsprekend dat intelligente allochtonen meer realiteitszin vertonen dan autochtonen wanneer het om het Midden-Oosten gaat. Beide groepen worden even zwaar belaagd met misinformatie, maar niet alleen hun kennis over de prettige kanten van hun geboortelandgenoten is concreter, betrouwbaarder, directer en realistischer dan bij de allochtonen maar ook die over de negatieve kanten van de cultuur in de landen van herkomst.

Wie vermoordde Ali Razmara?
Toen ik sprak over mijn eigen naïviteit met betrekking tot de 'Perzische lente' van eind jaren 70, werd er naar me geluisterd. Ik heb goede hoop dat een enkele aanwezige mijn boodschap over de moord op Ali Ramara en de shah van Perzië ook echt heeft gehoord. Misschien is er zelfs een enkeling die de link in de vorige zin aanklikt en het hele stuk leest.

Zelfs Huffington Post, een webstek die zo cultuurrealitivistisch is dat de reageerders een zwarte presidentskandidaat de les lezen over zijn 'white supremacism' wanneer hij Republikein is en iets zegt dat kan worden uitgelegd als 'islamofobie', kan niet heen om de steun van Hezbollah aan de Syrische dictator Assad. Misschien komt er ook wat aandacht voor de toedracht rond de slachting van Hama waar in drie weken tijd een groter aantal Arabieren werd gedood door het Syrische leger dan het aantal Palestijnen dat in de afgelopen 63 jaar het leven verloor door Israëlisch geweld.

Slot
Er is niets op tegen dat burgers in Nederland optimistisch zijn over 'de Arabische Lente'. Zonder hoop geen leven. Zeker van journalisten en politici en intellectuelen die zich via familiebanden of anderszins verbonden voelen met de bevolking in die landen, mag, nee moet, echter meer verlangd worden dan alleen optimisme en hoop. Zij dienen er oog voor te hebben dat het uiteindelijke resultaat van de onrust slechts in zeer geringe mate bepaald wordt door de opstelling van Washington, Jeruzalem of Brussel. De opstelling van Ankara, Teheran en Riyad is al van meer invloed, maar nog veel belangrijker zijn de machtsverhoudingen in de landen zelf en de ontwikkelingen daarin.
En partij kiezen bijvoorbeeld in een conflict als dit tussen een leugenachtige MB-er als Sobhi Saleh en een nuchter man als Khaled Montaser is geboden.
En mogelijk. Informatie is beschikbaar en voor wie de Arabische taal machtig is ook direct .

Een heel andere Hilali
Omdat hij dezelfde achternaam heeft als majoor Hilali werd ik al herinnerd aan de voormalige 'hoogste' geestelijk leider van de mohammedanen in Australië en nu ik lees over die leugenaar van de MB denk ik dat het zinnig is om nog eens te wijzen op de mate van leugenachtigheid en agressie die juist in die 'hogere' kringen voorkomt. Hilali werd vooral bekend vanwege zijn uitspraken over verkrachtingen: onvoldoende gesluierde vrouwen vergeleek hij met onbedekte stukken vlees en de verkrachters met katten die het niet konden helpen dat ze daar niet van af konden blijven.

Later brak hij zelf in in een gedeelte van zijn moskee en kwam toen op het idee om de politie te waarschuwen en anderen de schuld te geven. Zijn eigen actie was echter gefilmd.

Frans Groenendijk, 20-06-2011

Naar reageerveld

Reacties

# 1

trias politica:

@Frans, leuke beschrijving. Denk je dat er een 'vorm van toenadering' vanuit de mohamedaanse gemeenschap op handen is ? Dat zou inderdaad getuigen van een toegenomen realiteitszin.

20-jun 2011 , 11:13

# 2

Frans Groenendijk:

Dat hangt er vanaf wat je onder 'de mohammedaanse gemeenschap' verstaat.
Ik denk dat het Westen zo ernstig ondermijnd is door het cultuurrelativisme dat we het zonder 'hulp van buiten' niet eens redden. En die hulp krijgen we ook!
Ik retweette vanmiddag een berichtje van @DambisaMoyo: "I took part in a CNN Special with @FareedZakaria on "Restoring the American Dream" with @NFergus, Jeffrey Sachs & others bit.ly/mwURly"
Dat heeft toch wel iets: een geleerde dame van Afrikaanse afkomst die samen met een geleerde man van Indiase afkomst praat over de Amerikaanse droom. Dat krijgen we hier ook.
Maar dat is niet helemaal hetzelfde als 'toenadering vanuit de mohammedaanse gemeenschap' tenzij je daaronder iedereen verstaat met (voor)ouders die in het Midden-Oosten geboren zijn. Met daaronder beslist ook Kopten, Koerden, Joden, Kabiliërs, Berbers, seculiere Iraniërs, serieuze Alevieten en 'afvalligen'.

22-jun 2011 , 09:42

Uw reactie:

Reageren is niet mogelijk op dit bericht.

Terug naar begin artikel