Niet alleen weet ik nog precies waar ik was: van deze gebeurtenis herinner ik me ook hoe ik me toen voelde. Deze aanslag was behalve een belangrijke historische politieke gebeurtenis ook tegen mij persoonlijk gericht. Een korte tijd voelde ik me wat verdoofd, maar daarna kwam de omslag: met het afslachten van Van Gogh werd de confrontatie met de leer van Mohammed voor mij echt 100% menens.
Het antwoord op de vraag waarom het vermoorden van Theo van Gogh voor mij zó belangrijk was en is, kan gevonden worden in de Koran. Uit tal van passages in de Koran zelf kun je opmaken dat heel wat mensen de Mohammed van dat boek tegenspraken: in zijn eigen tijd dus. Er waren er zelfs die hem bespotten. Die dat durfden. Onverdraaglijk.
Spot en zelfspot zijn wat mij betreft wezenlijke aspecten van beschaving. Een kenmerkend aspect van de allerergste tirannen is dat ze niet tegen spot kunnen: dat onderscheidt hen van koningen, dictators en andere gezagsdragers die over een greintje (of meer) beschaving beschik(k)(t)en. Dat zelfde greintje beschaving verleent aan gezagsdragers krediet en aan narren het recht op leven. Wanneer narren bedreigd en vermoord worden is de ernst van de dreiging niet meer te overschatten.

Naar aanleiding van ons gesprek moet ik u helaas mededelen dat ik uw verzoek om een boekpresentatie te houden in het World Forum niet kan honoreren. Ik kan de veiligheid van mijn collega’s, uw gasten en u zelf niet garanderen en om die rede is het, mijns inziens, niet verantwoordelijk om dit evenement plaats te laten vinden.

Want dat is uiteindelijk de grootste angst die in verband met het moham­medanisme een rol speelt: wanneer het schrikbeeld opdoemt dat islam­critici ergens gelijk in hebben, gaan hersen­verdovende alarm­bellen af.
Wanneer de gedachte toegelaten wordt dat het mohammedanisme een politieke ideologie is die zich vermomd heeft als godsdienst, dat fatsoen onder moslims voorkomt ondanks, en niet dankzij Koran en Moham­med, dat juist onder de voormannen van dit gedachtegoed leugen­achtigheid en perversiteit ruim verspreid zijn, kunnen de stoppen gaan doorslaan.
De vuige intenties en geheime plannen die men langdurig en valselijk toeschreef aan de islamcritici, doen zich nu ineens aan hen voor als de enige mogelijke ‘oplossingen’: van deporteren uit het Westen van allen wier afkomst terugvoert naar landen met moham­medaanse meer­der­heid, via opnieuw koloniseren van de betreffende landen tot oorlog voeren tegen anderhalf miljard mensen.
Nogal een schrikbeeld, inderdaad. Gebaseerd op een angst echter, die volkomen misplaatst is. Een angst die zijn grondslag heeft in een racistische kijk op niet-westerlingen.
Wie werkelijk van mening is dat het tekenen van cartoons die moham­medaanse extremisten op de hak nemen, vergelijkbaar is met het gebruik van een aansteker in een kruithuis, zet de mensen die zichzelf moslim noemen, ook die in het Westen, weg als vaten kruit en als buitengewoon primitief. Of men is uitzonderlijk laf. Of beide.

De leer van Mohammed kan zich manifesteren als een inferno zoals in Pakistan of Somalië, als een regelmatig oplaaiende vlammenzee zoals in Nigeria, Thailand en tal van andere plaatsen, als een voortwoekerende brand zoals in Iran, Egypte, Bangla-Desh en noem maar op, maar de leer kan ook een hele tijd liggen smeulen.

Ik lees wel eens uitlatingen op internet en elders van mensen die zich veel zorgen maken over het mohammedanisme en de islamisering van ons land waarbij ik denk: ik snap dat je vreest dat we die kant opgaan, maar zo groot en vooral zo acuut is in Nederland de dreiging niet. Wanneer je van mening bent dat de dreiging niet alleen groot is maar bovendien nog groeit is het vanzelfsprekend om daarop te hameren. Wie omgekeerd van mening is dat de dreiging niet zo groot is en bovendien afneemt heeft helemaal geen haast om veel aandacht te besteden aan de problematiek.
De cruciale vraag is dus of die dreiging groeit of krimpt: Winnen -wereldwijd- de extremistische krachten in de mohammedaanse wereld sinds 2001 aan kracht of wordt hun invloed teruggedrongen?
Wanneer het antwoord van opponenten zou luiden dat volgens hen die krachten afnemen, zou dat toch minder verontrustend zijn dan wat we nu meemaken: de weigering die vraag te beantwoorden.

@Abdelkarimo Bij mij thuis ook. En met de buren ook en met gasten op straat. Maar wie durft imam, geleerde of sjeik openlijk aan te pakken?