Boko Haram blijft ‘slechts’ regionale dreiging
» 
Hieronder weer een vertaling van een stuk van Stratfor, de organisatie die anderhalve maand geleden zwaar onder vuur kwam van hackers, voor wie ik als abonnee op de Stratfor-verslagen een vanzelfsprekend mededoelwit was!
De hackers vielen Stratfor aan omdat deze organisatie in de ogen van de nerds pro-westers, pro-kapitalistisch en pro-Amerikaans zou zijn. Uit het stuk blijkt wat mij betreft nog iets anders.
Stratfor is op de eerste plaats tamelijk 'reaalpolitiek' ingesteld. De analyse is eigenlijk vooral een soort geruststelling: Boko Haram zaait dan wel dood en verderf onder christenen in Nigeria, maar vormt daarmee 'slechts' een regionale bedreiging en zelfs de positie van de Nigeriaanse regering wordt nog niet echt bedreigd. Kortzichtig in mijn ogen. Stratfor besteedt te weinig aandacht aan het karakter van Boko Haram. De schrijver staat niet echt stil bij wat het betekent dat de aanvallen van 21 januari represailles waren tegen gouverneurs uit het noorden die hadden geweigerd om aan de groep de vooraf afgesproken maandelijkse afkoopsom te betalen om geen operaties uit te voeren. Morgen kom ik in een eigen stuk hierop terug.
De vertaling
Scott Stewart | 26 januari 2012
Op 20 januari pleegde de Nigeriaanse militante groepering Boko Haram een reeks van bomaanslagen en gewapende aanvallen in de noordelijke stad Kano, de hoofdstad van de staat Kano, en de tweede stad van Nigeria. De aanvallen, waarvoor naar verluidt onder meer gebruik werd gemaakt van minstens twee als zelfmoordwapen functionerende voertuigen, waren gericht tegen een aantal politie gebouwen in Kano. Het ging om het regionale hoofdbureau van politie voor Kano, Katsina en Jigawa, het kantoor van de Staatsveiligheidsdienst en van de Nigeriaanse Immigratiedienst. Volgens berichten in de media zijn minstens 211 mensen omgekomen bij de aanvallen.
De groep voerde op 22 januari een tweede golf van aanslagen uit in Bauchi, waarbij twee leegstaande kerken in Bauchi met bommen bestookt werden en ook een politiebureau in Tafawa Balewa werd aangevallen. Militanten hebben naar verluidt op dezelfde dag ook geprobeerd om een bank in Tafawa Balewa te beroven. Hoewel veiligheidstroepen de overval verijdelden, zijn tien mensen gedood bij de clash, waaronder twee soldaten en een politie inspecteur.
Bij een derde aanval op 24 januari bestookten Boko Haram militanten een politiebureau in Kano, met kleine wapens en geïmproviseerde handgranaten. Het aantal slachtoffers als gevolg van deze aanval, die naar verluidt ongeveer 25 minuten duurde, is nog niet bekend. Deze gewapende aanval verschilt van de zelfmoordaanslagen tegen de politiebureaus in Kano van 20 januari. Deze operatie zou een poging geweest kunnen zijn om enkele van de Boko Haram militanten te bevrijden die waren gearresteerd na de aanvallen van 20 en 22 januari.
Stratfor houdt Boko Haram in de gaten om hun intentie en vermogen om meer transnationaal te worden, te kunnen inschatten. Zoals we opmerkten na de waarschuwingen, begin november 2011, van het ministerie van buitenlandse zaken van de VS over plannen van Boko Haram om hotels met westerse eigenaren aan te vallen in de hoofdstad van Nigeria, Abuja, heeft de groep in 2011 grote vooruitgang geboekt in haar operationele capaciteit. Gedurende die tijd zijn ze overgegaan van zeer eenvoudige aanvallen naar de succesvolle inzet van zelfmoordaanslagen met voertuigen. Een onderzoek van de recente aanslagen in Kano en Bauchi, laat echter geen verdere vooruitgang zien in de operationele middelen die de groep inzet en wijst ook niet op een groter vermogen of sterkere intentie om macht te ontplooien buiten het gebied waar ze zich traditioneel manifesteren.
Tactische ontwikkeling van Boko Haram
Boko Haram, Hausa voor "Westers Onderwijs is zondig", is een militante islamitische groep opgericht in 2002 in Maiduguri, hoofdstad van Borno. Ze hebben zich sindsdien uitgebreid naar een aantal andere Noord-en Midden Nigeriaanse regio's. De officiële naam is Jama'atu Ahlis Sunna Lidda'awati wal-Jihad, Arabisch voor Group voor de verbreiding van de leer en de heilige oorlog van de profeet.
In eerste instantie hield Boko Haram zich voornamelijk bezig met het aanwakkeren van sektarisch geweld. De volgelingen namen deel aan simpele aanvallen op christenen met behulp van knuppels, machetes en kleine wapens. Boko Haram trok internationale aandacht na het uitbreken van ernstig geweld tussen de verschillende gemeenschappen in 2008 en 2009, dat leidde tot duizenden doden.
Tegen eind 2010, had Boko Haram Molotov cocktails en eenvoudige geïmproviseerde explosieven (IED's) toegevoegd aan het tactische repertoire. Deze vooruitgang werd weerspiegeld in de reeks van kleine IED's die werden ingezet tegen christelijke doelen in Jos op kerstavond 2010. Boko Haram voerde begin 2011 een aantal andere aanvallen uit met vuurwapens en kleine IED's. De IED's die gebruikt werden bij deze aanvallen waren ofwel geïmproviseerde handgranaten, gemaakt van frisdrankblikjes gevuld met explosieven - die vaak vanaf motorfietsen werden gegooid- of iets grotere bommen die werden achtergelaten bij het doelwit.
Deze manier van aanvallen was op 16 juni 2011 in een klap voorbij, toen Boko Haram een zelfmoord-VBIED aanval lanceerde op het hoofdkwartier van de Nigeriaanse nationale politie in Abuja. Hoewel niet al te spectaculair (dankzij veiligheidsmaatregelen bleef het voertuig uit de buurt van het hoofdkantoor en ontplofte het op een parkeerplaats), betekende de succesvolle inzet van een grote VBIED en een zelfmoordoperatie toch een dramatische sprong voorwaarts in de mogelijkheden van Boko Haram. Een organisatie ontwikkelt normaal gesproken niet zulke middelen zonder tekenen van geleidelijke vooruitgang in zijn vermogen om bommen te maken. Een normaal patroon zou zijn dat men eerst door een fase ging van het gebruik van middelgrote IED's voordat men overging tot de grote VBIED's. Dat er een stap is overgeslagen is voor ons aanleiding om de verslagen te geloven die aangeven dat leden van Boko Haram een opleiding gekregen hebben van al-Qaeda in de Islamitische Maghreb in Noord-Afrika of van al Shabaab in Somalië (of een andere groep van buiten).
Boko Haram voerde zijn tweede zelfmoord VBIED aanval uit op 26 augustus 2011 in Abuja, dit keer gericht tegen een VN-vestiging in de diplomatieke wijk van de stad. Deze aanval was veel dodelijker omdat de bestuurder in staat was om de vestiging binnen te dringen en een parkeergarage te bereiken alvorens zijn voertuig tot ontploffing te brengen bij de ingang van het gebouw. De aanval tegen de VN markeerde ook een verschuiving voor wat betreft de doelwitten van Boko Haram, niet langer richtte men zich tegen de traditionele doelen: de regering en christenen.
Als het klopt wat de inlichtingendiensten voorafgaand aan de aanvallen op de hotels van november 2011 naar voren brachten, lijkt de groep ook bovennationale doelstellingen in overweging genomen te hebben - of in ieder geval toch te proberen om de betrokkenheid van de internationale gemeenschap bij Nigeria uit te schakelen en zo de positie van de regering te ondermijnen. Deze verschuiving in doelwitten wekt bezorgdheid dat de groep is beïnvloed door contacten met al-Qaeda in de Islamitische Maghreb en/of Shabaab. Ook werd gevreesd dat als gevolg van het zich snel ontwikkelende aanvalsvermogen, Boko Haram nu aan het uitgroeien was tot de volgende jihadistische 'franchisegroep' die een bovennationale terroristische dreiging vormt, in het voetspoor van al-Qaeda op het Arabisch Schiereiland: de vanuit Jemen opererende al-Qaeda franchise-groep. De januari-aanvallen bieden ons de mogelijkheid om een en ander te evalueren.
Wat we kunnen leren van de aanvallen van januari
Op de eerste plaats lijkt de groep geen tekort aan explosief materiaal te kennen. Naast de bij de aanvallen gebruikte middelen, nam de politie naar verluidt ongeveer 300 geïmproviseerde granaten en 10 VBIEDs in beslag. Het lijkt er ook op dat Boko Haram toegang heeft tot grote hoeveelheden commerciële springstoffen, in plaats van aangewezen te zijn op minder betrouwbare en minder stabiele geïmproviseerde explosieve mengsels.dat Boko Haram inderdaad hulp heeft gekregen van ervaren militanten van elders Een groot deel van de mijnbouw vindt plaats in het centrale deel van Nigeria, en het blijkt dat de groep ofwel in staat is aan explosieven te komen door diefstal uit de mijnbouw, of door mijnbouwbedrijven af te persen of in staat is geweest om commerciële explosieven te kopen met behulp van een fake bedrijf of bedrijven. De Nigeriaanse regering heeft getracht om de controle op commerciële explosieven te verstevigen, maar de inspanningen lijken tot nu toe niet voldoende om te voorkomen dat explosieven in handen van de groep komen.
Boko Haram lijkt ook te beschikken over goede bommenmakers. De geïmproviseerde handgranaten zijn weliswaar vrij rudimentair: ze doen waarvoor ze ontworpen zijn. Hetzelfde kan gezegd worden van hun bomgordels en VBIED's: ze zijn eenvoudig, maar functioneel. Dat valt op, omdat IED's vaak niet werken. Bommen maken is een kunst die normaal gesproken een lange leercurve kent bij afwezigheid van steun van een meer ervaren bommenmaker. Het ziet er naar uit dat Boko Haram inderdaad hulp heeft gekregen van ervaren militanten van elders.
De groep lijkt ook geen problemen te hebben gehad met het werven van militanten, waaronder zelfmoordenaars. Alleen al bij de aanvallen van 20 januari waren tientallen militanten betrokken. Twee mensen dienden als zelfmoordterrorist voor de VBIED's, terwijl misschien twee andere zelfmoordterroristen te voet waren; anderen wierpen IED's vanaf motorfietsen en voerde gewapende aanslagen uit.
Dat gezegd hebbende, lijkt de groep operationele planners niet zo geavanceerd als hun bommenmakers en recruteerders. Hoewel ze hebben bewezen redelijk succesvol te kunnen zijn bij het aanvallen van 'zachte doelen', hebben ze niet veel succes met hun aanvallen tegen 'hardere doelen'. Zo werd de aanvaller van de aanslag op het staatsveiligheidskantoor in Kano doodgeschoten voordat hij het gebouw kon benaderen. Ook waren veiligheidstroepen in staat om de aanvallers af te weren bij de poging tot bankoverval in Tafawa Balewa op 22 januari.
Alle drie de januari-aanvallen werden ook uitgevoerd in het gebied waar Boko Haram traditioneel actief is, in de noordelijke en centrale regio's van Nigeria. Deze gebieden zijn bekend en toegankelijk voor de groep en ze hebben er veel steun. (De groep heeft ook aanzienlijke steun in het gebied rond Abuja.) De groep moet nog laten zien dat ze buiten haar traditionele werkgebied in minder bekende en meer vijandige omgevingen macht uit kan oefenen.
Er wordt wel geopperd dat Boko Haram niet meer is dan een politiek instrument dat wordt gebruikt door politici uit het noorden om de Nigeriaanse federale regering dat de aanvallen van 21 januari represailles waren tegen gouverneurs uit het noorden die hadden geweigerd om aan de groep de vooraf afgesproken maandelijkse afkoopsom te betalen om geen operaties uit te voerenonder druk te zetten op dezelfde manier waarop politici uit de Niger Delta militante groepen, zoals de Beweging voor de Emancipatie van de Niger Delta, hebben gebruikt om ervoor te zorgen dat ze controle krijgen over een deel van de olie-inkomsten van Nigeria. Hoewel er ongetwijfeld relaties bestaan tussen sommige noordelijke politici en Boko Haram, zou het te simpel zijn om het voor te stellen alsof Boko Haram volledig onder controle staat van dergelijke politici. De Nigeriaanse krant Vanguard meldde 24 januari zelfs dat de leidende personen van Boko Haram hadden gezegd dat de aanvallen van 21 januari represailles waren tegen gouverneurs uit het noorden die hadden geweigerd om aan de groep de vooraf afgesproken maandelijkse afkoopsom te betalen om geen operaties uit te voeren in hun staat en omdat ze veiligheidstroepen toe hadden gestaan hun leden te arresteren, zoals op 18 januari toen zes Boko Haram leiders gevangen werden genomen in Maiduguri. (Een van de gearresteerde leiders, Kabiru Sokoto, ontsnapte later, toen gewapende mannen -waarschijnlijk aangesloten bij Boko Haram- het politietransport aanvielen dat hem vervoerde).
Maar deze recente aanvallen leren ons in ieder geval dat, voordat de groep een een weliswaar dodelijke, maar slechts regionale bedreigingexistentiële bedreiging kan worden voor de Nigeriaanse regering -of een serieuze bovennationale dreiging- ze hun mogelijkheden nog moeten uitbreiden tot een niveau waarop ze IED's en zelfmoordenaars kan inzetten om met succes harde doelwitten te treffen. Daarvoor is het ook nodig dat ze de mogelijkheid ontwikkelen om buiten hun de traditionele werkterrein te opereren. Totdat Boko Haram over deze vaardigheden beschikt (en de wil om ze in te zetten), blijft de groep een weliswaar dodelijke, maar slechts regionale bedreiging.
Reacties
# 1 Fitzgerald: Remember Biafra!
Andre van Delft:
Fitzgerald: Remember Biafra!
Jihad Watch Board Vice President Hugh Fitzgerald explains why the world should never forget Biafra:
During the Biafra War of 1967-1969, which was triggered by a massacre by Muslims of Christians, the entire Western world stood by and allowed the Muslims of the North to slaughter the Christian, mainly Ibo, south. These Muslims were aided by outside Muslims, including Egyptian pilots who strafed and bombed Ibo villages, killing tens of thousands -- without any opposition, anti-aircraft fire, anything.
Meer op http://www.jihadwatch.org/2005/12/fitzgerald-remember-biafra.html
02-feb 2012 , 01:01
Reageren is niet mogelijk op dit bericht.