Doordraaien op veilingen of het blind verhogen van de overheidsuitgaven zoals Keynes dat voorstelde, het zijn allebei noodmaatregelen. Het zijn vormen van geld pompen in de economie waar geen evenredige prestaties tegenover staan. Het is priming the pump en niets meer dan dat. Als iemand meent dat dit soort maatregelen ook werken als permanente basis voor een gezonde economie, dan zitten er een paar draadjes los. Keynes was helemaal geen domme man en heeft zelf zoiets ook nooit beweerd. U kunt zijn General Theory downloaden op het internet als e-book, maar U mag het ook bij mij komen inzien als U dat te duur vindt.

Natuurlijk is een flink deel van de overheidsuitgaven onvermijdelijk en zal niemand voorstellen om ook die maar af te schaffen, maar er zit een ingebouwde tendentie in oudere overheden om meer uit te geven dan nodig is en daartegen horen burgers en samenlevingen beschermd te worden.

»
Zou het goed zijn voor de
het is het soort onzin dat Paul Krugman beweert, de fotogenieke economist van de NYT
economie wanneer aan de achterkant van grote fabrieken een lopende band werd gebouwd waarmee de productie naar een haven kon worden gebracht waar schepen klaar lagen om de goederen te dumpen op de diepste plekken in de oceanen? Dat is doordraaien. De productie zou onbeperkt kunnen worden verhoogd, want afzet was verzekerd, denken sommigen. Veel distributie- en voorraadproblemen zouden worden vermeden. Als in die branches werkloosheid zou ontstaan dan zetten we de banden een tijdje stop en laten we de werklozen laden tot ze een andere baan hebben gevonden. Onzin zegt U? Natuurlijk is het onzin, maar het is het soort onzin dat Paul Krugman beweert, de fotogenieke economist van de NYT.

Hij meent dat beperking van overheidsuitgaven, hoe onzinnig die ook zijn, in absolute zin slecht is en dat alleen belastingverhogingen voor de rijken de VS kunnen redden. Dat, terwijl de VS ruim meer belastingen innen dan communistisch China, India en Brazilië tezamen. Als hij, of bladen als de Volkskrant in Nederland of de Guardian in de UK, de VS in dit opzicht met Griekenland vergelijken dan weten zij niet waar ze het over hebben. De belastingwetgeving in de VS is misschien wel belabberd maar de IRS is een van de meest efficiënte fiscale organisaties in de westerse wereld. De Griekse belastinginning is een gotspe.

Het Witte Huis en het Huis van Afgevaardigden hebben overeenstemming bereikt over een verhoging van het schuldenplafond en de manier waarop die schulden vervolgens moeten worden afgebouwd. Er komt een commissie die hiervoor voorstellen moet bedenken en komen die voorstellen er niet of worden ze door de linkse democraten of de Teaparty afgestemd, dan zal de kaasschaaf worden gehanteerd. Dat laatste vooral is een effectief dreigement want bij de verkiezingen volgend jaar en over drie jaar zullen alle congresleden worden aangesproken op de pijn en de inefficiëncy die het hanteren van de kaasschaaf nu eenmaal meebrengt. [noot 1]
het Europese plafond van zestig procent volgens de methode van Frankfurt zou niet gek zijn als men zich er tenminste aan hield

Er is geen goed alternatief voor het bepalen van de prioriteiten in de overheidsuitgaven in Amerika en andere landen. Overheidsuitgaven horen met inzicht voor de gevolgen te worden verminderd. Als er een structurele onevenwichtigheid bestaat tussen inkomsten en uitgaven dan moet je wat. Dat kan niet anders. Amerika kan niet blijvend haar schulden sneller laten groeien dan haar nationaal product. Aan het laten financieren van het oplopende tekort door de rest van de mensheid zijn grenzen gesteld en die lijken nu bereikt. Voor het verhogen van de belastingen geldt hetzelfde [2]. Je kunt de tarieven wel verhogen maar ze kunnen niet blijven groeien.

Het kan niet missen dat er door de commissie in de grootste uitgavenposten gesneden gaat worden, waaronder defensie en de sociale uitgaven. Het gat is te groot om het ergens anders vandaan te halen, vooral als men in aanmerking neemt dat de Amerikaanse overheid al een stuk efficiënter is dan haar Europese counterparts.

De Amerikaanse staatschulden bedragen mede als gevolg van de crisis nu ongeveer 100% van het nationaal product, volgens de cijfers van het IMF. Er bestaat geen wetenschappelijk verantwoord percentage voor staatsschulden ten opzichte van het nationaal product, zelfs geen algemeen aanvaarde manier om de relatie te berekenen, maar het Europese plafond van zestig procent volgens de methode van Frankfurt zou niet gek zijn als men zich er tenminste aan hield.

Wat erg wenselijk zou zijn, is om de overheidsuitgaven opnieuw te organiseren. Er zou met name meer doorzichtig moeten worden geadministreerd. Net als bij ons weet men in de VS in veel gevallen niet waar het overheidsgeld aan wordt uitgegeven. Er staat dan wel een post op de begroting, waar uitgaven onder vallen, maar niemand weet dan meer waar die post precies voor staat.

Als er straks een zinnig plan op tafel ligt, lijkt het onvermijdelijk dat het belastingsysteem zal moeten worden gezuiverd van een hoop onkruid dat daar in de loop van de jaren in is terecht gekomen. Daaronder vallen ongemotiveerde bevoordelingen van een aantal invloedrijke groepen. Mij persoonlijk zou het verder niet verbazen als daarbij zou blijken dat een tijdelijke heffing op bijvoorbeeld de verkoop van bepaalde luxeproducten de meest efficiënte manier zal zijn om de schuldenberg snel af te bouwen. Het besluit nu, om niet te beginnen de belastingen te verhogen zal dan waarschijnlijk wel opnieuw overwogen worden, maar dan op goede gronden. Hoe dan ook, om het gebrek aan evenwicht structureel uit het systeem te krijgen is snijden in de uitgaven onvermijdelijk. Er zit te veel luxe in het overheidsapparaat en het wordt tijd dat daar een einde aan komt. Dat zal trouwens wel moeten wil men de verlaging van andere uitgaven kunnen verantwoorden. Dat zijn uitgaven die allesbehalve een luxe karakter hebben maar die nu eenmaal zo hoog zijn dat ze niet meer kunnen worden opgebracht. In die sfeer liggen als U wilt ook de belastingvoordelen voor de machtigen, die een fatsoenlijk land zich inderdaad niet zou horen te veroorloven, ook al brengt het afschaffen van die voordelen aanzienlijk minder op dan het snijden in de sociale uitgaven.

Ik denk ook dat de termijnen die de politici in de VS zich zelf hebben opgelegd wel een keer of wat verlengd zullen worden voor een samenhangend plan door het congres wordt aangenomen, maar alles bij elkaar is er een beter resultaat uit de onderhandelingen gekomen dan de linkse media in Amerika en West Europa nu beweren. Dat er nog geen oplossing van het schuldenprobleem op tafel ligt was van te voren duidelijk, maar er ligt wel een pad nu dat in die richting gaat en dat bewandeld zal kunnen worden. Het zal van de Amerikaanse kiezer afhangen of het ook bewandeld wordt. Die moet minder op liberals stemmen en niet op de Teaparty en dan komt het waarachtig wel goed.

[1] Het impliceert dat de bezuinigingen aan de ambtenaren worden overgelaten die voor de uitgaven verantwoordelijk zijn. De ervaring leert dat die daar bezuinigen waar de publieke druk het grootste is om de bezuinigingen weer ongedaan te maken.

[2] Men zou denken dat 100% de absolute grens is voor het tarief van de inkomstenbelasting, maar in Zweden en – het is wonderlijk om te zeggen maar ook in Italië – zijn de toptarieven ooit hoger geweest. Of die tarieven ooit daadwerkelijk betaald zijn weet ik niet, maar ik heb wel eens een man gesproken die meer dan 90% belasting betaalde, waar ik ook al bewonderend van opkeek.

Toon Kasdorp, 02-08-2011

Naar reageerveld

Reacties

# 1

Maarten:

Niet iedereen heeft de mogelijkheid boeken te kopen.
En kennis is voorwaarde voor ontwikkeling.
Daarom voor wie durft downloaden: http://ca.isohunt.com/release/353845/Keynes
En toch nog even nieuwsgierig, wat moet er worden afgedragen als de inkomstenbelasting meer dan 100% is? Waarschijnlijk dat wat je al had. Lijkt me een soort: 'je geld en je leven'.

03-aug 2011 , 09:05

# 2

toon kasdorp:

Er is nooit één belasting met een tarief van >100%, maar sommige landen hebben een nationale naast een regionale of gemeentelijke inkomstenbelasting en dan kan het wel. Gewoon meer dan een aanslag en samen meer dan 100%. Mensen die in dit soort tarieven terecht komen kunnen de belastingen meestal wel met behulp van fiscale experts ontgaan, dus het is in de praktijk een theoretisch probleem, maar dom blijft het.

03-aug 2011 , 11:29

Uw reactie:

Reageren is niet mogelijk op dit bericht.

Terug naar begin artikel