De conceptie en de adviseurs van presidentskandidaten
Gingrich gooit Hayhoe onder de bus
Al eerder had ik me voorgenomen om hier wat meer aandacht te geven aan Climategate.nl, in hun eigen woorden: Neêrlands meest gelezen en besproken online platform over klimaatverandering. Hajo Smit vestigt nu de aandacht op het feit dat Republikeins presidentskandidaatkandidaat Newt Gingrich de hier afgebeelde mevrouw Hayhoe de laan heeft uitgestuurd als adviseur op het gebied van 'klimaat'. Dat is een een goede aanleiding om invulling te geven aan dat voornemen. Ik knoop er wel gelijk nog wat opmerkingen aan vast over Amerikaanse presidenten.
» Het stukje van Hajo bevat de videoclip met het moment-suprème. Wel kras dat dat moment vastgelegd is, maar de clip zelf is niet zo goed verstaanbaar en eigenlijk alleen te volgen wanneer je heel wat context kent. De context van deze specifieke gebeurtenis is hier te vinden. Climategate.nl gaf eerder al de bredere context: met de oversteek van Gingrich naar het 'klimaatsceptische' kamp is het nu bijna 100% zeker dat Obama het zal moeten opnemen tegen een klimaatscepticus. Vanwege de economische ontwikkelingen in de VS zelf is het al onwaarschijnlijk dat Obama het gaat redden, maar deze ontwikkeling kon daar nog wel eens aan gaan bijdragen. Na het Durban-debacle heeft Canada zich al officieel uit het Kyoto-verdrag teruggetrokken.
Ik moest destijds niets van Obama hebben en dat gevoel is de afgelopen jaren alleen maar sterker geworden. Een van de bezwaren die ik tegen de man heb is zijn werkelijk onovertroffen mengsel van arrogantie en narcisme. Er is nooit eerder een president geweest die zo veel 'ik' in zijn toespraken stopte. Ik herinner me, een linkje heb ik er zo gauw niet bij, dat hij ooit aangaf dat hij op elk terrein het beter weet dan zijn adviseurs (een van de meest opvallende verschillen met Bill Clinton). Het gekke is dat dat in zijn geval wel gunstig is: de keuze van adviseurs is namelijk een nog veel belangrijker minpunt. Je moet er toch niet aan denken dat hij dominee Wright niet onder de bus gegooid had of met betrekking tot de Midden-Oosten politiek zich nog meer zou laten sturen door zijn extreem-linkse vrienden.
Onder de Repubikeinse kandidaat-tegenkandidaten zal er geen zo arrogant en narcistisch zijn als Obama, maar dat zegt niet zo veel over hen. Romney heeft Walid Phares aangetrokken als top-adviseur voor buitenlandse zaken. Om die reden zou Romney wat mij betreft verreweg de voorkeur hebben. Alleen: links en mohammedaans Amerika gooien alle remmen los in de aanvallen op Phares. Ik weet niet of Romney daar tegenin durft te gaan. Mijn hoop is wat dat betreft gevestigd op een 'Wilders-effect': in het demoniseren door links Nederland klinkt tegenwoordig steeds vaker de wanhoop door en dat keert zich als een boemerang tegen henzelf. Je ziet dat het beste geïllustreerd in de teloorgang van de voormalige cabaretier Freek de Jonge.
Die conceptie in de titel slaat terug op dit stukje dat ik eerder schreef bij een videoclipje van net een minuut lang dat me nog steeds verbijstert. Het is van 1995. Obama sprak daarin over zijn eigen conceptie en ik kreeg medelijden met de man.
Reacties
Er is nog niet gereageerd op dit stuk
Reageren is niet mogelijk op dit bericht.