Naam:  Wachtwoord:   Ingelogd blijven? Wachtwoord kwijt? (Waarom) Registreren
 
          
                         
Dit is het archief van Islamofobie.nl
Sinds juli 2014 verschijnen hier geen nieuwe stukken meer. De artikelen worden *) heringedeeld in acht categorieën: zie de knoppen links. Met uitzondering van de categorie 'Islam(itische ideologie)' is de indeling nu niet meer naar thema, maar naar aard van de stukken. Vier jaar lang lag het hoofdaccent op het voeren van de noodzakelijke ideologische strijd: zie het motto hierboven. In de komende jaren zal ik (initiatiefnemer en belangrijkste leverancier van teksten voor islamofobie.nl) me meer richten op de noodzakelijke politieke strijd. In termen van deze indeling: veel meer nadruk op Voorstellen, Politieke organisatie en iets meer op Opinie. LEES VERDER »
 
 
De Koran: onleesbaar, onbegrijpelijk of ongelooflijk?

Onderstaand stukje begon ik te schrijven als bijdrage aan de onlinediscussie onder het stuk Het Koranverbod van de hand van de onvermoeibare Toon Kasdorp. Terwijl ik er mee bezig was, drong tot me door dat ik tot nu toe nog veel te weinig een punt heb gemaakt van het belang van de onleesbaarheid en onbegrijpelijkheid van de Koran. Die onleesbaarheid en onbegrijpelijkheid vormen samen een van de succesfactoren van het mohammedanisme en de laatste 50 jaar speelt die factor een grotere rol dan in de voorgaande dertien eeuwen.
Het is niet per se nodig, maar wel verstandig om eerst het stuk van Toon en de reacties eronder te lezen.
»
Bedankt voor de lof Toon. Een online discussie kan gemakkelijk fout lopen: dat dreigde hier even. Het grote voordeel ervan is echter dan weer dat de deelnemers en toeschouwers nog eens alles terug kunnen lezen en, als ze integer zijn, zichzelf vragen stellen als: waar heb ik me onduidelijk uitgedrukt, waar ben ik niet goed begrepen, waar heeft de een het fout, waar de ander etc
Het was niet mijn bedoeling om naar voren te brengen dat ik meer van 'theorie en geschiedenis van het mohammedanisme' zou weten dan Toon. En al helemaal niet om op basis daarvan mijn autoriteit, voor wat die waard is, als argument in te brengen: dat zou van een domme arrogantie getuigen.
In deze reactie laat Toon zien wat hij waard is: hij geeft aan wat er wel en niet klopt van mijn beweringen over zijn kennis.
Het vergde durf om te zeggen dat er helemaal geen kleren waren, wie twijfelt helemaal niet aan zichzelf? Juist integere mensen twijfelen meer
Hij geeft eerlijk aan dat mijn inschatting voor een gedeelte klopte; en op een speciale manier klopte waar ik in verband met hem niet snel aan gedacht zou hebben.
Ik heb niet alle oudere stukken van Toons webstek gelezen. Zijn suggestie volgend (over het zoeken op 'islam') kwam ik terecht bij dit werkelijk uitstekende stuk: "Wilders 7" heet het, maar het bevalt me vooral door de heldere en trefzekere manier waarop Toon daar (het belang van) Machiavelli neerzet. Een must read.
Voor zover ik het nu kan beoordelen is Toon niet alleen zeer intelligent, belezen en nuchter maar ook een wijs man. En terwijl hij dat allemaal in huis heeft meldt hij hier dus dat het hem niet gelukt is om de Koran te lezen Hoe is dat mogelijk? Hij neemt zichzelf in dit verband zelfs kwalijk dat hij de Arabische taal niet beheerst. Iets vergelijkbaars kreeg ik een paar weken geleden te horen van meneer Van Creveld: een man die door velen beschouwd wordt als een echte realpolitiker, een machiavellist en een die blij lijkt te zijn met dat imago.

Ik denk dat Toon zichzelf en ons te kort doet door het te doen voorkomen alsof dat 'er niet doorheen komen' zijn eigen gebrek zou zijn. De slechte leesbaarheid van de Koran heeft heel uiteenlopende oorzaken. In mijn boek heb ik er een aantal genoemd. Maar ik merk nu dat ik een heel belangrijke ervan nog te weinig benadrukt had.
In mijn voorwoord had ik er al wel naar verwezen:
Dit boek is geschreven door een eenvoudige docent wiskunde. Aan de studie er voor en het schrijven zelf is hoogstens twee voltijds manjaren besteed door de auteur. Dat is niet veel voor de onderwerpen die hier behandeld worden. Hoe zou dit boek dan toch een belangrijke bijdrage kunnen leveren aan het debat over het mohammedanisme, een debat waar zo veel mensen zich mee bezighouden, zelfs Arabisten die zich vele jaren aan de studie van de godsdienst van de Arabieren hebben gewijd?
(…)
Een [andere] mogelijke reden noem ik met enige aarzeling. Veel boeken over dit onderwerp zijn geschreven door mohammedanen of door gelovige mensen, veelal christenen, met een misplaatst respect tegenover alles wat op enigerlei wijze met religie in verband is gebracht.
In het boek zelf ben ik hier echter niet expliciet op doorgegaan.
Impliciet doe ik het heel vaak: zelfs de naam van dit weblog verwijst er naar. Het mohammedanisme is een blote keizer. Heel veel mensen zien de naaktheid wel maar durven er niet aan die te benoemen. Ze nemen het zichzelf kwalijk. Dat hadden de weefjonkers uit het sprookje ook in hun opzet opgenomen: de nieuwe kleren van de keizer waren niet te zien voor mensen met gebreken. Het vergde durf om te zeggen dat er helemaal geen kleren waren, wie heeft er geen gebreken, twijfelt helemaal niet aan zichzelf? Integere mensen twijfelen juist meer aan zichzelf. Het sprookje is maar een metafoor en klopt dus uiteraard ook maar gedeeltelijk, maar het is wel een heel sterke. Extra sterk omdat het sprookje van Andersen in zeker zin terug te vinden is in vers 3:7 van de Koran zelf! [noot 1]

De Koran is heel moeilijk leesbaar maar ik ben er rotsvast van overtuigd dat dit maar zeer ten dele te wijten is aan de onvertaalbaarheid van het Arabisch dat in de tijd van Mohammed nog zeer primitief was (hoe ironisch dat de Koran zelf beweert dat het Arabisch zo'n geweldige taal is).
het vertrouwen in een leven na de dood is voor de meeste mensen niet zo sterk dat ze het risico om het leven te laten in een confrontatie lichtvaardig nemen

Dankzij Toons opmerkingen kan ik nu een beetje deze omissie uit mijn boek goedmaken. De factor die ik te weinig benadrukt had, is dat integere mensen gewoon niet kunnen geloven dat in de Koran staat wat ze met eigen ogen zien. Ze denken dat ze het zelf verkeerd lezen of niet goed begrepen hebben omdat het anders onbe­grijpe­lijk is dat het moham­medanisme zo succes­vol is geweest.
Voor wie nog in ongeloof verkeert over het karakter van de Koran citeer ik nog een ander stukje uit mijn boek waarin ik veel te impliciet was gebleven. Het gaat om het onderdeel van het boek dat ingaat op de letterlijke inhoud van de Koran (De seculiere samenvatting). Na relativerende opmerkingen over het 'license-to-kill'-karakter van het boek (Zoals: "In de (drie) passages in de Koran waarin de Joden worden uitgescholden voor apen is Allah zelf aan het woord: ook daar geldt dus dat dit geen expliciete oproepen aan de gelovigen zijn om ook de Joden uit te schelden.") gevolgd door een tiental soorten van uitspraken gesorteerd naar oplopende gewelddadigheid en onbeschaafdheid, gaf ik vers 5:33 nog een speciale vermelding. Meest opmerkelijke aan dit vers noemde ik:
…niet zo zeer het gruwelijke karakter er van, maar het feit dat deze toch wel heel specifieke lijfstraffen vier keer voorkomen in de Koran waarbij deze beschrijving drie keer afkomstig is van de Farao [waar Mozes het mee aan de stok had] maar de vierde keer ineens een oproep is van de Koran aan de gelovigen! Dus drie keer komen deze bedreigingen uit de mond van de verafschuwde Farao en worden ze gericht tot de ‘eerdere profeet‘ Mozes. De vierde keer is de boel omgedraaid: dan komt het uit de mond van Mohammed en/of Allah.
Een van de mogelijke verklaringen hiervoor formuleerde ik als understatement: "… het kan zijn dat Mohammed hier wat in de war was."

Voordat ik de allereerste paragraaf van mijn boek op papier had gezet, noteerde ik voor mezelf dat met name het succes van het mohammedanisme verklaring behoefde.
Dat heb ik niet echt waargemaakt met mijn boek.
Hier dan een poging om dat een voorzetje voor te geven. Van oudsher is de overgrote meerderheid van de mensen nogal laf.
Vriendelijker gezegd: het vertrouwen in een leven na de dood is voor de meeste mensen niet zo sterk dat ze het risico om het leven te laten in een confrontatie lichtvaardig nemen. Er is iets speciaals voor nodig om de gemiddelde man of vrouw zo ver te brengen, iets ideologisch. De mohammedaanse heilige oorlog, het jihadisme, is zo'n ideologie.
Gelukkig is deze ideologie niet zo heel effectief in dit opzicht: ook het merendeel van de fundamentalistische mohammedanen wijdt zich niet aan suïcidale terreuraanslagen.
In ander opzicht is die ideologie wel effectief en vooral de laatste 50 jaar wordt dat steeds erger: het aanjagen van schrik door dreigen en geweld. Het dreigen met hel en geweld maakt van het begin af een wezenlijk onderdeel uit van het mohammedanisme en vormt een belangrijke verklaringsgrond voor het grote succes. Aangemoedigd door het cultureel marxisme van de zelfhaat, meesterlijk bespeeld door Edward Saïd met zijn 'oriëntalisme', wordt in het Westen tegenwoordig lafheid zelfs als deugd gepresenteerd door het te voorzien van labeltjes als 'tolerantie' of nog erger: 'respect'.

Overigens hecht ik misschien wat minder waarde aan intelligentie dan Toon. Over dit onderwerp heb ik een favoriete uitdrukking: Wijze mensen die niet zo intelligent zijn, weten van zichzelf dat ze niet zo intelligent zijn en handelen daar naar. Intelligente mensen die niet wijs zijn echter…

En nog een tip voor wie toch (nog) eens zelf wil proberen de Koran te lezen: gebruik de door Asad Jaber en Hans Jansen bewerkte versie van Kramers. Wanneer je deze zo openslaat komt deze nog slechter leesbaar en begrijpelijk over dan andere versies. Het scheelt echter ennorm wanneer je eerst de moeite genomen hebt om de inleiding aandachtig te lezen. Daarna is taalgebruik nog wel even wennen, maar na enkele tientallen pagina's wordt het dan geleidelijk aan steeds gemakkelijker: je kunt je af en toe zelfs een beetje voorstellen dat je naar meneer Mohammed aan het luisteren bent.


[1] Spottend stelde ik dat Andersen misschien wel dat Koran-vers plagieerde met zijn sprookje. Ik werd er op gewezen dat Andersen het idee voor zijn sprookje ook ontleend kan hebben aan het verhaal El conde Lucanor o Libro de Patronio van Don Juan Manuel: een Spanjaard die leefde van 1282 tot 1348. In de tijd dus dat het mohammedanisme nog heerste over een groot deel van het Iberische schiereiland.  

Frans Groenendijk,  23-07-2011          

Reacties
# 1
Meneer Storm:

Een boek dat al meer dan 1400 jaar gebruikt wordt om mensen tot ultieme waanzin te bewegen en dat terwijl die mensen geboren zijn met een goed stel hersens. Hersens dus die dienen om zelf te bepalen wat wel en wat niet te geloven!Wat ik bedoel is dit: het heeft alles met constante indoctrinatie te maken, vanaf het moment dat de mens het praten en lopen onder de knie krijgt.Het doorbreken van die cirkel zal een gigantische klus zijn, een klus die op z'n minst tientallen jaren kan gaan duren, misschien wel een paar eeuwen.
Volgens mij is onderwijs één van de middelen om de invloed van dat VERZONNEN boek in te dammen, maar ja, wie ben ik dat ik dat zeg?

23-jul 2011 ,  07:57
Reageren is niet mogelijk op dit bericht.