Wie beweert dat de PvdA in de tweede helft van de twintigste eeuw het politieke discours bepaalde, krijgt de wind van voren. ‘Kijk uit je ogen man’, is dan het commentaar. ‘Het grootste deel van die tijd hebben we rechtse kabinetten gehad’.
En dat is nu precies mijn punt. Kabinetten met het CDA als grootste partij zijn niet rechts; die z.g. rechtse kabinetten voerden links beleid. Bovendien, de overheid was links, ongeacht het kabinet. We kunnen nu zien dat een kabinet in veel opzichten gewoon het uithangbord is van de overheid. We hebben nu immers een echt rechts kabinet waarin het CDA voor de verandering eens een keer de kleinste is. Het helpt niet, het merendeel van het overheidsapparaat dat het beleid maakt is nog steeds links.

»

Hoe links het CDA was is men nu, onder Verhagen, al weer bijna vergeten, maar vandaag ( 5/8/11) stond er een stuk van Bert de Vries in de Volkskrant. De Vries was fractievoorzitter van het CDA in de periode die ik bedoel. Hij legt uit dat in een muntunie de productiviteit van de economieën niet te ver uiteen kan lopen, want dat de Unie anders onvermijdelijk onder druk komt te staan.

Zo’n gedachte dat je vrijwillig welvaart prijs kunt geven ter wille van abstracte ideologische doelstellingen, dat is typisch PvdA

Dat is zeker juist, maar dat uiteenlopen, zegt hij verder, is niet alleen de schuld van de achterblijvers maar ook van de voorlopers. In plaats van Griekenland te verwijten dat de productiviteit daar, ondermeer door het creëren van virtuele overheidsbanen, 25% ligt onder die van Noord Europa zouden Duitsland en Nederland ook op de rem kunnen trappen. Hij betreurt het dat Nederland niet meer over het politieke instrumentarium beschikt om te remmen en constateert vervolgens dat dit een gevolg is van de machtsverschuiving naar Frankfurt en Brussel. In die observatie zit een innerlijke tegenstrijdigheid,want waarom zouden we op de rem trappen als we daar nog de mogelijkheid toe hadden wanneer we niet met Griekenland, Spanje en Italië in een muntunie zaten?

Zo’n gedachte dat je vrijwillig welvaart prijs kunt geven ter wille van abstracte ideologische doelstellingen, dat is typisch PvdA. In plaats van een overheid die problemen oplost wilde het CDA net als de PvdA een overheid die top- down de economie aanstuurt aan de hand van abstracte regels. Niet alleen Nederland is daar het slachtoffer van geweest maar de hele EU en het heeft ons sinds de tweede wereldoorlog tientallen procenten welvaartsgroei gekost.

In hetzelfde nummer van de Volkskrant maakt Erik Bakker, sociograaf in ruste, Joop Hartog, tot voor kort econoom aan de UvA verwijten over diens goed onderbouwde standpunt dat Nederland overbevolkt is. De argumenten voor het standpunt van Hartog kunt u hier vinden op, de argumenten van Bakker in de Volkskrant en desgewenst ook op het internet. Laat u niet misleiden doordat Bakker Hartog Hertog noemt, we hebben het over dezelfde. De redenering van Hartog sluit als een bus en zijn verwijzigingen naar het rapport van de Commissie Muntendam en het proefschrift van Jan van de Beek brengen u bij een paar documenten die op hun beurt goed onderbouwde argumenten geven voor het standpunt dat Nederland overbevolkt is en waarom deze wetenschap geen gevolgen heeft gehad voor het beleid. Wat Bakker daar tegenover stelt is een cirkelredenering. Een negatieve bevolkingsgroei is slecht want dan gaat de bevolking achteruit. Een emigratieoverschot is slecht want dan gaat de bevolking achteruit en hoe moet dat als de verhouding tussen jong en oud nu al zo ongunstig is. Hoe dat moet is duidelijk: de pensioenleeftijd verhogen tot de demografische bult weer verdwenen is en een normale bevolkingssamenstelling zich herstelt. Immigratie levert alleen iets op als die het kennisniveau verhoogt en anders niet, maar een sociograaf is een socioloog en kennis van simpele wiskunde wordt in hun opleiding als een zware last gezien.  
Verschijnt vandaag ook op het weblog van Jaap zelf