De ‘oplossingen’ van Weijers en co
Gisteren waren zowel staatssecretaris Knapen als topondernemers Weijers (Akzo) en Van Houten (Philips) te gast bij Buitenhof. Onderwerp van gesprek was de huidige eurocrisis -uiteraard zou men tegenwoordig bijna denken.
Gewoonlijk staat Buitenhof garant voor een sterk pro-Europees geluid en er werd dan ook via verschillende kanten kritiek uitgeoefend op de interviewer.
» Ik ben het maar ten dele eens met deze kritiek. Ja, een aantal voor de hand liggende vragen werden niet gesteld, maar dat zijn we inmiddels wel gewend van de Publieke Omroep. Toch wil ik een compliment aan Hagens uitdelen, die zich uitstekend had voorbereid. Je kon aan hem merken, dat hij zich zichtbaar verheugd had op dit interview.
En het ging ook ergens over.
Mijn kritiek op Weijers c.s. is, dat het makkelijk praten is over geld van anderen. De essentie wordt verzwegen. De hamvraag niet gesteld. Die is en blijft: zullen de Duitse en Nederlandse belastingbetalers bereid zijn tientallen jaren te betalen voor het potverteren van de Zuid-Europese regio, inclusief de Franse landbouw? En parallel daaraan: is dat met goede redenen te verdedigen?
Zo werd er door de heren Weijers en Van Houten bijvoorbeeld gezegd, dat vooral de private sector in Spanje debet is geweest aan Maar waar was Brussel toen?de thans ontstane penibele financiële situatie in dat land, maar dat is slechts ten dele waar. Ook de lagere overheden in Spanje kampen met tekorten van tientallen miljarden. Het zijn, niet alléén op het Iberisch schiereiland, primair de overheden geweest, die met de toegang tot relatief goedkoop geld, de zaak hebben laten ontsporen. Het geld werd voornamelijk aangewend voor consumptieve doeleinden (een grotere overheid) of er werden onzinnige investeringen mee betaald waar niemand wat aan heeft. Er bestaan in Spanje hele spooksteden van leegstaande wijken en er zijn snelwegen aangelegd, waar geen hond komt. Met geld uit Brussel.
Maar waar was Brussel toen? Waar waren de Centrale banken van die lidstaten? Waarom hoorden we niets van de ECB? Waarom heeft het IMF niet aan de bel getrokken? Waarom en waardoor faalde het toezicht op de staatsfinanciën in die landen en hebben de financiële markten niet eerder gereageerd?
Dat ligt echt niet alleen aan het ontbreken van strenge begrotingsregels. Of aan gebrekkig toezicht op de financiële sector. Of aan het niet aanwezig zijn van een op elkaar afgestemde geharmoniseerde fiscale Unie. Nee, dat komt, doordat niemand, maar dan ook niemand ook maar enig overzicht heeft van de situatie en daar evenmin verantwoordelijk voor gehouden wordt. Een helikopterview ontbreekt. Een betere bevestiging van het falen van grote, ondemocratisch opgetuigde structuren kan men zich eigenlijk niet voorstellen.
En de 'oplossing' die men thans voorstaat is een nóg grotere bureaucratie, een nóg grotere machtsstructuur. Dat gaat dus niet werken. krankzinnig hoge jeugdwerkloosheid in de Zuidelijke regioDie Zuid-Europese landen hebben de afgelopen 20 jaar verzuimd hun economieën te moderniseren. Dáár ligt het probleem en dat is primair de verantwoordelijkheid van de regeringen van die lidstaten. En moet de rekening daarvoor nu bij u en mij, onze kinderen en kleinkinderen worden neergelegd? Die vraag mag iedereen voor zichzelf beantwoorden.
Weijers en companen hebben makkelijk praten vanuit hun comfortabele posities. En deels hebben ze nog gelijk ook: het financiële systeem dreigt vast te lopen. Als banken de motor van de economie, het MKB, niet meer willen of kunnen financieren, dan loopt die motor vast. Maar is diezelfde Nederlandse of Duitse middenstander daarvoor verantwoordelijk? Ik dacht het niet Job!
Ik denk, dat het hoog tijd wordt dat 'Europa' zich realiseert dat het geen eenheid is. En ook nooit is geweest. Je kunt dan wel op papier iets willen creëren, een soort van economische supermarkt van 500 miljoen consumenten, maar die federale fantasie gaat voorbij aan de enorm grote verschillen in cultuur, talen, welvaart, nationale sentimenten en economisch potentieel.
Wie nuchter kijkt naar Europa ziet een gediversifieerde lappendeken van verschillende staten en staatjes, elk met hun eigen fiscaliteit, die sterk uiteenloopt. Verschillen in directe belastingen, belastingsystemen, BTW heffing, pensioenstelsels, woningmarkten, arbeidsmarkten, productiviteit, werkloosheid, enzovoorts en zo verder. Harmonisatie is ver te zoeken, het is een ratjetoe.
De Eurozone kent bovendien een historisch hoge werkloosheid, inmiddels gemiddeld 10,4%. En het alarmerende daarvan is de krankzinnig hoge jeugdwerkloosheid in de Zuidelijke regio. In een land als Spanje is die al 50%. Eén op de twee Spanjaarden tot 25 jaar zit zonder werk! En er is geen enkel zicht op verbetering, integendeel. Wie geeft deze enorme groep jonge mensen een baan? Wie geeft deze mensen perspectief in hun leven? De multinationals van Weijers en Van Houten? Of van Polman (Unilever) en Sijbesma (DSM)? Die sluiten hier fabrieken om ze in Azië opnieuw op te richten..
Men zegt wel te investeren in Nederland en Europa, maar staan die investeringen wel in verhouding tot het totaal van hun investeringen? Men zegt wel te (willen) investeren in kennis en research & Development, maar gebeurt dat ook? Of klopt men slechts op de deur van Economische Zaken voor subsidies, die vervolgens worden benut om elders in de wereld goedkope arbeidskrachten aan het werk te zetten met de opgedane kennis? Welke maatregelen neemt men zelf om de kennis- en diensten economie in ons land en in Europa aan te zwengelen?
Deze hoge werkloosheid binnen de eurozone is zéér verontrustend. Temeer daar de economische groei vooruitzichten niet rooskleurig te noemen zijn, to say the least. Bovendien zijn de economieën van de zwakke Europese regionen (waartoe ik niet alleen Zuid-Europa, maar ook de Oost-Europese periferie toereken) niet gemoderniseerd. En aan hen wordt bovendien een gigantisch bezuinigingsprogramma opgelegd, waardoor het kleine beetje economische groei direct teniet wordt gedaan door een verder oplopende werkloosheid, vooral binnen de quartaire sector.
Al die maatregelen treffen vooral de 'gewone' werknemer, en vooral hen, die toch al het minste hebben. Ik ben geen socialist, maar ik zou het bijna worden. Dát is schrijnend onrechtvaardig, want die bevolkingen, zeker de grote groep modaal verdienenden, hebben er niet om gevraagd door hun overheden met schulden overladen te worden en door wanbeleid van hun banken uitgekleed. En dat is wat er feitelijk aan de hand is. Dat noem ik een regelrechte schande en de verantwoordelijken daarvoor huizen niet alleen in de nationale parlementen, bankdirecties of supra nationale instellingen, maar ook en vooral in Brussel.
Nederland heeft het tot nog toe gered door haar aardgasbaten. Hadden we die € 220 miljard niet gehad, dan was onze schuld nu ruim boven de € 600 miljard en waren we een zwakke broeder in de Unie. de essentie is en blijft: Noord betaalt voor ZuidMaar die baten houden een keer op. Inmiddels hebben we hetzelfde bedrag (ruim € 200 miljard) uitgegeven aan het multiculti feestje en die kosten bedragen per jaar ruim € 7 miljard en zijn oplopend. Elk jaar opnieuw. Voeg daarbij de demografische tijdbom, de wissel die op ons land getrokken wordt door 'Europa' (we zijn op het dwergstaatje Luxemburg na de hoogste netto betaler per hoofd van de bevolking aan de Unie, al jaren lang) en het moge duidelijk zijn dat we niet optimistisch hoeven te zijn over onze toekomstige welvaartsstaat.
Of je nu een EFSF optuigt of de ECB laat betalen, of zelfs het IMF (wat uiteindelijk toch gaat gebeuren), de essentie is en blijft: Noord betaalt voor Zuid. Ik zeg: de euro is een mislukt experiment, men moet haar verlies nemen en overnieuw beginnen. En dit keer met realistische politieke ambities en gezond verstand.
En, by the way, waren we geen exportland vóór invoer van de euro? De idee, dat een euro nodig is voor onze export om onze welvaart zeker te stellen is een veelgehoorde mythe. In dit stukmen zet in op een nieuwe vlucht naar voren heb ik die mythes al eens weerlegd. De euro heeft ons een lagere economische groei gebracht, een aanzienlijke inflatie, een enorme schuldenberg, een hoge werkloosheid en een instabiele munt. Het zou goed zijn als de politiek deze feiten onder ogen wilde zien.
We zijn nu eenmaal geen Verenigde Staten van Europa. Dat zullen we ook niet worden en daar hoeft men geen helderziende of historicus voor te zijn. De nationale sentimenten zijn daarvoor te sterk, zelfs op regionaal niveau. De verschillen in cultuur groot. De verschillen in taal soms onoverbrugbaar.
En, het misschien wel het allerbelangrijkste, de bevolkingen willen het niet. Zou dat feit niet bij de discussie betrokken moeten worden?
Alles, maar dan ook alles staat in het teken van méér Europa, overdracht van méér soevereiniteit en zeggenschap richting Brussel, méér controle over de nationale parlementen, méér lidstaten erbij (vorige week nog keurde 'Brussel' de toetreding van het corrupte staatje Kroatië goed).
Tenslotte merk ik op, dat door demografische en sociaal geografische redenen de euro ook niet kan lukken (zie ook de bijdrage van Ester Losita). Er zijn dus economische én sociaal demografische redenen te over waarom dit politieke experiment tot mislukken is gedoemd en we zouden er goed aan doen om al onze energie aan te wenden om oplossingen te bedenken, die de zeer negatieve effecten van foute politieke beslissingen uit het verleden zoveel mogelijk te beperken.
Maar niets wijst er op dat de huidige eurocrisis bij de eco-eurocraten tot verstandige inzichten heeft geleid. Integendeel, men zet in op een nieuwe vlucht naar voren: de vorming van een Fiscale Unie, financiering door het IMF (mede mogelijk gemaakt door een gecoördineerde actie van Centrale Banken) en het lamleggen van democratische zeggenschap. Wie het ESM Verdrag bestudeert kan tot geen enkele andere conclusie komen, dat wij, de burgers, vooral onze mond moeten houden en gehoorzaam dienen te zijn aan wat de eco-eurocraten uit Brussel vertellen wat goed voor ons is. Diezelfde eco-eurocraten genieten vervolgens volledige 'immuniteit', zowel persoonlijk als rechtsstatelijk. Zelfs de door hen gebruikte documenten onttrekken zich aan juridische vervolging.
Zie ook: Gaat de euro het redden?
Intussen moet er in de komende jaren voor € 1000 miljard aan staatsschulden worden geherfinancierd. Alleen al in Italië volgend jaar € 300 miljard. Wie gaat dat betalen 'zoete lieve Gerritje'? Ik zou ook hier zeggen: de vervuiler betaalt. Of komen de multinationals van Weijers en co hier over de brug?
Het perspectief voor 2012 ziet er niet gunstig uit, integendeel, zij is inktzwart. We stevenen in de eurozone af op een diepe economische recessie, zwakke aandelenbeurzen (met uitzondering misschien die van Azië en Japan), oplopende rentes voor staatspapier in alle eurolanden, verder stijgende olieprijzen en een blijvende hoge werkloosheid. Daar waar economische groei noodzakelijk is.
Intussen hebben Merkozy de afgelopen dagen de contouren geschetst waarlangs de 'oplossingen' volgens dit illustere duo moeten lopen. Ook vandaag werden er nog geen details bekend gemaakt, maar duidelijk is wel dat beiden aansturen op méér Europese integratie. Sarkozy zou bereid zijn om 'automatische sancties voor eurozondaars' te accepteren in ruil voor Duitse hulp bij de tekorten van zijn Franse staatsschuld. Duidelijk is inmiddels ook, dat deze hulp jaren, zo niet tientallen jaren zal blijven voortduren. We hoeven op 9 december geen deus ex machina oplossing uit Berlijn te verwachten.. Kortom, er wordt ingezet op de eco-eurocratische oplossing van schuldvervlechting tot Sint Juttemis. Ook het recente rapport van het Economisch Bureau van de ING deed haar euroduit in het zakje door te stellen dat opbreken eurozone ernstige devaluatie effecten in de PIGS landen zou hebben. Van 15% in Frankrijk tot wel 75% in Spanje. Sinterklaas mag dan al op de weg terug zijn naar Spanje, maar is blijvend gestrand in Brussel, zo lijkt het.
De conclusie van dit drama is dan ook, dat de huidige generatie sowieso een decennium lang de broekriem zal dienen aan te halen. Maar dat valt nog altijd te prefereren boven de generaties lange verarming die ons te wachten staat als we de historische fout begaan te gaan investeren in de bodemloze putten van regio's met een totaal andere cultuur als de onze.
Reacties
# 1 suggestie voor begeleidend plaatje:
tipo:
suggestie voor begeleidend plaatje:
http://www.zerohedge.com/sites/default/files/images/user5/imageroot/2011/12/euro-debt12-11a.png
05-dec 2011 , 05:53
# 2 Simpel hoor, we zitten allemaal in hetzelfde schuitje. Say..., we schrappen gewoon twee nullen, De grootste nul zijn wij immers amice.
toetssteen:
Simpel hoor, we zitten allemaal in hetzelfde schuitje. Say..., we schrappen gewoon twee nullen, De grootste nul zijn wij immers amice.
Ow de geldpers, gwah gwah, dat zijn toch die nullen als u begrijpt wat ik bedoel.
Oh en om de waanzin compleet te maken gaat Wijffels onderzoek plegen aangaande de vakbond. Mjah die gaat het het helemaal doen.
Ik ken gekken, ik ken dwazen, maar och, het zijn toch maar nullen.
06-dec 2011 , 03:33
# 3 @ toetssteen, ja, de geldpers zal overuren maken. Maar binnen de gestaalde kafders van Brussel is dit nu eenmaal de eenvoudigste methode om te doen alsof alles nog piekfijn in orde is.
trias politica:
@ toetssteen, ja, de geldpers zal overuren maken. Maar binnen de gestaalde kafders van Brussel is dit nu eenmaal de eenvoudigste methode om te doen alsof alles nog piekfijn in orde is.
Dat daarvoor de spelregels overtreden zijn (Verdrag van Lissabon, statuten ECB) soit, dat voor de volgende fase (Fiscale Unie, uitmondend in eurobonds ter financiering euroschulden) nieuwe spelregels moeten worden opgesteld, vanzelfsprekend..
06-dec 2011 , 09:09
# 4 De Euro is stap 1. de begrotingsunie is stap 2. de economische unie is stap 3. de fiscale unie is stap 4. De transferunie is stap 5. Euroland is dan pas compleet, want de natie-staat (de landen), haar symbool (de munt) en haar democratie (het budgetrecht) is dan opgeheven, zodat verdiensten van burgers in land A vrij kunnen vloeien naar bedrijven en overheden in land B.
tipo:
De Euro is stap 1. de begrotingsunie is stap 2. de economische unie is stap 3. de fiscale unie is stap 4. De transferunie is stap 5. Euroland is dan pas compleet, want de natie-staat (de landen), haar symbool (de munt) en haar democratie (het budgetrecht) is dan opgeheven, zodat verdiensten van burgers in land A vrij kunnen vloeien naar bedrijven en overheden in land B.
Zo is het door de federalisten (die eigenlijk nationalisten van Euroland zijn) altijd bedacht.
Als Nederland haar private kapitaal en democratie lief is, dan wijst ze de Euroland-nationalisten de deur, nog voordat de volgende stap genomen wordt.
Nederland moet in ieder geval een opt out nemen op de begrotingsunie. Dat kan. Ik vrees echter dat de Euronationalisten te wijd verbreid zijn in de nationale systeempartijen. Met alleen de PVV, SP, Christenunie, SGP en Partij van de Dieren komen we er niet.
06-dec 2011 , 10:48
# 5
trias politica:
@ tipo, dat klopt, we hebben de socialisten van de PvdA daarvoor nodig. Maar zouden die denken aan hun oorspronkelijke achterban ? Volgens mij hebben ze een nieuwe ontdekt.
06-dec 2011 , 11:41
# 6 @Trias
tipo:
@Trias
Solidariteit bij de PvdA is een hol begrip geworden. Met solidariteit met je eigen kinderen heeft het niets meer te maken. De PvdA is enkel solidair met ondemocratische EU-instituten, professionele fraudeurs en de fragiele pyramidespelen van ING/ABN. Ze zijn de weg nog steeds kwijt.
06-dec 2011 , 12:05
# 7 Overigens is het CDA haar gevoel voor goed rentmeesterschap ook helemaal verloren en is de VVD haar liberale en democratische waarden tevens helemaal kwijtgeraakt als het om de stichting van Euroland gaat.
tipo:
Overigens is het CDA haar gevoel voor goed rentmeesterschap ook helemaal verloren en is de VVD haar liberale en democratische waarden tevens helemaal kwijtgeraakt als het om de stichting van Euroland gaat.
Een liberale partij, met goed rentmeesterschap als anker en een solidair gevoel met de ingezetenen in de eigen natie-staat welke nationale democratie en zeggenschap als enige oplossing omarmt, is dat nou zo moeilijk?
06-dec 2011 , 12:14
# 8
Frans Groenendijk:
@Tipo. Heel goede vraag, ook al bedoel je hem misschien rethorisch. Ik denk dat dat zo moeilijk is door angst voor de kracht van PvdA (en CDA). Niet alleen bij SP, GL en D66 gaat men ervan uit dat de PvdA nog heel lang electoraal de grootste of op een na grootste zal blijven: dat doen ze bij de VVD, CDA en PVV ook. Pas wanneer het achterliggende probleem aangepakt wordt (de maatschappelijke positie van de leden van de PvdA) zullen ze die angst van zich af kunnen schudden. Ik denk dat de PvdA daarna binnen 7 jaar uit het parlement verdwenen kan zijn.
06-dec 2011 , 01:35
# 9 @Frans Groenendijk
tipo:
@Frans Groenendijk
In de PvdA zijn het Thijs Berman en Frans Timmermans die de Europa-koers bepalen. Beiden geen mensen die democratie al te serieus nemen, mensen met een heel erge top-down benadering van het Eurolandproject en met hun eigen persoonlijke kijk hoe economie werkt.
06-dec 2011 , 04:05
# 10 @ Tipo, Frans, Trias
toon kasdorp:
@ Tipo, Frans, Trias
Binnen de zevenentwintig of de zeventien komt er geen overeenstemming over verdergaande federalisering. We hebben trouwens geen tijd om tot overeenstemming te komen. Beslissingen over de euro kunnen zo lang niet wachten.
Er zal dus wel weer iets halfslachtigs gebeuren, maar ik heb eigenlijk geen zin om me daar mee bezig te houden. Ik vind het interessanter om te zien wat een werkzame oplossing op langere termijn zou kunnen zijn. Niet de landen van nu met een federatie in Brussel, dat is zeker, maar wat dan wel? Als mensen het daar over eens zouden kunnen worden zouden politici wel kunnen bedenken hoe je van hier naar daar komen moet.
Dat de nationale staten hun macht niet uit handen gaan geven aan Brussel staat voor mij wel vast. De meeste deelnemers aan discussies op deze site denken er net zo over. Die zien niets in een superstaat in Brussel. Terecht, de bureaucratie zou onleefbaar worden. Alle tijd en inspanning zou besteed worden aan het in stand houden van het apparaat zelf en aan communicatie tussen Brussel en de lidstaten. Dat zie je voor je ogen nu gebeuren.
Maar het grootste probleem van het moment is eigenlijk niet Brussel, al dreigt het dat wel te worden. Het grootste feitelijke probleem van het moment zijn de nationale overheden die in de meest landen beroerd zijn georganiseerd, ook in Nederland. Eigenlijk werken alleen een paar heel jonge staatsapparaten goed. Vlaanderen is het beste voorbeeld, maar ook in oude Oostbloklanden als Tsjechië, Slowakije en Polen gaat het niet slecht. Zou het verder geen idee zijn om de meest welvarende regio’s een aparte eigen staatsvorm te geven en de Europese samenwerking bij hen neer te leggen? Ik denk aan regio’s als Stockholm, Bayern en Baden Würtemberg, Sudetenland. de Randstad Holland, Isle de France, the Greater London Area, Noord Italië, Catalonië e.t.q.. Die zouden zich om voor de hand liggende redenen ook het omliggende platteland moeten aantrekken
We zouden dan tegelijk de bestaande staatsapparaten af kunnen bouwen. Europese regio’s en steden zouden dan de twee belangrijkste bestuurslagen zijn. Staten zouden zich met heel beperkte taken bezig kunnen houden, bijvoorbeeld externe en interne vredeshandhaving en financiën. Die concentratie zou de kwaliteit zeker ten goede komen. De noodzaak voor samenwerkingsvormen op Europees niveau zou van geval tot geval worden bekeken en in handen gelegd van deskundige apparaten.
Alleen al het vernieuwen van de staatsapparaten zal een hoop voordeel brengen, omdat het een uitgezochte gelegenheid is om allerlei onderdelen die allang geen functie meer hebben af te schaffen. Ik ben benieuwd wat Keizers en Kleren voor toekomstplaatje voor ogen heeft.
06-dec 2011 , 04:22
# 11 @ toon,
trias politica:
@ toon,
Hele interessante gedachten draag je daar aan. Ik heb nu geen tijd, maar zal hier zeker op terugkomen, al kan dat na de 9e zijn..
Ik merk wel op, dat je erg optimistisch bent over het niet verder overdragen van soevereiniteit richting Brussel. Als er iets duidelijk is, en dat blijkt ook uit mijn stuk, dan is het wel dat de troiks, met de EC voorop vol op het Europese orgel gaat momenteel. Dus ik ben niet zo optimistisch. Maar al houden de parlementen dat verschrikkelijk ondemocratische ESM Verdrag maar tegen, dat zou al een stapje in de goede richting zijn.
06-dec 2011 , 04:29
# 12 @Toon
tipo:
@Toon
Om standaardisatie voor industriële producten te krijgen is de schaalvergroting van de interne markt van de EU (of eigenlijk de EER) noodzakelijk. Kern van de EER-overeenkomst vormen de "vier vrijheden" van de interne markt: het vrije verkeer van goederen, diensten, kapitaal en personen. Zonder de flankerende fratsen van klimaat-, migratie en sociaal beleid was die opzet uit 1992 een hele goede. Die heeft grote voordelen voor een moderne samenleving met hoogwaardige technologie en massaproductie en massaconsumptie. Die afspraken worden meestal door grote multinationals gemaakt met elkaar, maar de EER fungeert daar als gemeenschappelijk neutraal kader en marktmeester, rekening houdend met consumenten en producenten. Dat is het goede van de EER.
Om de politiek en democratie naar een niveau van stadsstaten en omliggende regio's te verhuizen is een interessant uitgangspunt. Vaak is die schaal wel de entiteit waarmee mensen zich het meest kunnen identificeren. De verscheidenheid van verschillende regio's maakt Europa ook interessant. Dat is juist iets wat behouden moet blijven, ook al leidt dat tot complexere structuren.
Toch is Nederland op zichzelf ook een mooie en veel volwaardigere entiteit, omdat het van alles iets heeft: een haven, een cultureel dominant centrum, een industriële kennisregio, een financieel centrum, een toeristische deel, een visserijdeel, een landbouwdeel, gaswinning, etc. Daardoor kan zo een entiteit de risico's spreiden, omdat het van meerdere markten thuis is en het niet alleen als politieke entiteit, maar ook als volwaardige economische entiteit functioneren.
06-dec 2011 , 05:39
Reageren is niet mogelijk op dit bericht.