De PvdA en de Hoge Raad der Nederlanden
Jan Loorbach, de landelijk deken van de Orde van Advocaten, is een extreem grote en forse man, maar een die eerder vriendelijk dan bedreigend overkomt. In het wereldje van de grote advocatuur en de magistratuur kent men elkaar goed en vormt men ook in sociaal opzicht een eenheid. Ik kan me daarom goed voorstellen dat Loorbach medelijden heeft met Diederik Aben. Aben is een bekwame AG en zonder zijn faux pas in de Wilderszaak zou men hem zeker een benoeming bij de HR hebben gegund.
» Maar het schrijven en vervolgens laten publiceren van een oordeel over een uitspraak van de wrakingskamer in de zaak Wilders, terwijl er in die zaak nog geen eindoordeel was en zij heel goed nog bij de HR terecht had kunnen komen, was wel degelijk een beroepsfout. Loorbach probeert in een artikel op 18/1/12 in Volkskrant vol te houden dat er met die demarche van Aben niets aan de hand was, maar doet dat, naar je aan moet nemen, toch tegen beter weten in.
Hij verwijt de HR dat die gezwicht is voor politieke druk door zijn voordracht in te trekken. Het verwijt zou eerder moeten zijn dat onder de omstandigheden de voordracht nooit had moeten hebben plaats gevonden.
De HR had net een ongelukkige voordracht en benoeming achter de rug, die van Ybo Buruma. Buruma heeft een verleden als links activist, Ik denk dat iedere staatsrechtgeleerde het wel met de PVV eens zal zijn op dit puntheeft meegeschreven aan het verkiezingsprogramma van de PvdA en is een verklaarde politieke tegenstander van de PVV. Omdat er tijden de benoemingsprocedure een politiek strafproces werd gevoerd tegen Geert Wilders vond zijn partij het ongepast dat iemand met dergelijke opvattingen in de Hoge Raad werd benoemd, die misschien nog over de zaak Wilders was komen te oordelen.
Ik denk dat iedere staatsrechtgeleerde het wel met de PVV eens zal zijn op dit punt, maar Buruma is geen staatsrechtgeleerde en Corstens evenmin. Het zijn criminologen van huis uit. ..de rechtstaat is de basis van de democratie. Daar horen geen risico’s mee te worden genomenBuruma is een verklaarde tegenstander van wat hij juridisch geneuzel noemt. Hij is een vriend en de opvolger als hoogleraar straf- en strafprocesrecht in Nijmegen van de president Geert Corstens. Dat verklaart misschien zijn benoeming maar zeker niet de timing ervan. Die bleef hoogst ongelukkig, zolang het proces tegen Wilders nog liep
Een Amerikaans soort verhoor door de Kamer, maar dan op een beter tijdstip, zou in het belang van Buruma zelf en van de Hoge Raad zijn geweest. Als duidelijk was geworden dat het overdreven is en uit zijn verband gerukt wat er rond zingt op het internet over de nieuwe Raadsheer in diens studententijd, dan zou er misschien wat rust komen bij de achterban van Wilders. Het afnemend gezag van de rechterlijke macht is een aanslag op de rechtstaat en de rechtstaat is de basis van de democratie. Daar horen geen risico’s mee te worden genomen.
Niet alleen voor de rechterlijke macht, ook voor de politieke partijen is de te nauwe verwevenheid tussen bestuur, politiek en rechterlijke macht een gevaar.
De nederlagen van de PvdA en het CDA van de laatste jaren komen niet echt uit de lucht vallen. Die twee partijen zijn de laatste halve eeuwVan de elf leden van de strafkamer van de Raad bleken er negen lid van een linkse politieke partij te zijn de vormgevers van de Nederlandse overheid geweest, de eerste meer nog dan de tweede. Hun vertegenwoordigers zitten overal in het bestuursapparaat en van politieke afzijdigheid van rechters en hoge ambtenaren is geen sprake meer tegenwoordig.
Zes jaar geleden, op 8/5/06 stond er een artikel in het NRC over het functioneren van de Hoge Raad. Van de elf leden van de strafkamer van de Raad bleken er negen lid van een linkse politieke partij te zijn, in meerderheid van de PvdA. De twee anderen waren sociale Christendemocraten. A.R. noemden ze zich in het interview met wat nadruk, niet CDA. Dat de samenstelling van de Hoge Raad en met name van zijn strafkamer politiek gekleurd is en door coöptatie politiek gekleurd blijft, kan niet worden ontkend. Wilders had op dit punt geen ongelijk. De farce die justitie gemaakt heeft van zijn vervolging had de Kamer moeten aansporen beter na te denken voor zij haar stempel plaatste op de benoeming van Buruma. De PvdA Kamervoorzitter maakte Wilders het onnozele verwijt dat hij door het openbaar maken van zijn stemgedrag de geheimhouding van de stemming had doorbroken. In plaats daarvan had zij als voorzitter er beter aan gedaan een politiek probleem ook politiek aan de orde te stellen waar dat hoorde, in foro publico.
Topambtenaren zijn politieke benoemingen en een groot deel van hen is links. De brede laag vlak onder de top is net zo links als de Hoge Raad. Dat geldt voor de Nederlandse Gerechtshoven, de Raad van State, de Centrale Raad van Beroep, de hoogleraren aan de Nederlandse universiteiten, de leraren van de middelbare scholen, de journalisten van de meeste landelijke dagbladen, de publieke omroepen e.t.q. .Wanneer Wilders dus vaststelt dat de Nederlandse elite links is, dan heeft hij het gelijk aan zijn kant.
Jos de Beus meent dat de linkse partijen hebben nagelaten antwoord te geven op de verwijten die Wilders en zijn aanhang aan hen richt. Hij impliceert daarmee dat ze dat antwoord wel zouden hebben. Dat lijkt mij niet het geval te zijn. Individueel lopen er wel linkse mensen rond met goede ideeën en een helder verstand, maar als organisatie is de PvdA en is links Nederland niet in staat antwoord te geven op de problemen van dit moment of van de komende decennia. Daarvoor zitten ze te zeer vast in een ideologisch verleden, dat wel uit de tijd is maar toch de basis blijft vormen voor hun samenwerking. Wie zoals de vorige partijleider Bos probeert daar verandering in te brengen komt snel van een koude kermis thuis.
Jet Bussemaker, om een ander voorbeeld te geven, is zeker een talentvolle vrouw. Toen zij op7/6/09 door Clairy Polak werd ondervraagd over het probleem hoe zij voor de 2.8 mio 75 plussers ging zorgen die we over tien jaar zullen hebben, moest ze niettemin het antwoord schuldig blijven. Ze bleek er persoonlijk wel ideeën over te hebben en ook wel in te zien waar de wetmatigheden van de welvaarstaat de zorg uit de rails hebben laten lopen. Maar een duidelijk, door haar achterban gedragen plan hoe het anders moest en hoe de kosten kunnen worden beheerst had zij niet. Kan zij ook niet hebben, want ze beschikt niet over een achterban waarin voor welk plan dan ook een meerderheid kan worden gevonden.
Tien jaar geleden was het sleutelwoord bij de problemen in de overheidsorganisaties verkokering. Iedereen was te veel bezig met zijn eigen ding. Coördinatie en duidelijke lijnen ontbraken. Tegenwoordig hoort men meer over een tekort aan contact tussen overheid en de diverse doelgroepen. Beide verschijnselen zijn aspecten van een algemene desorganisatie binnen het Nederlandse overheidsapparaat.
Die overheid is ooit opgezet voor de problemen van de vroege negentiende eeuw en het apparaat is sindsdien doorgegroeid op grond van dat stramien. Het aantal zaken dat stuk loopt op normafwijkend gedrag van justitiële ambtenaren is schrikbarendOp sommige onderdelen is zij blind en zonder richting blijven groeien. Nooit is het oorspronkelijke systeem op essentiële punten aangepast. In het Advocatenblad stond een tijd geleden een artikel over een rechter die met vervroegd pensioen is gestuurd omdat hij gelogen had in een procedure die hij tegen een advocaat had aangespannen. Het voorval is te bizar voor woorden.
Wie Harm Brouwer, de voorzitter van het college van PG’s, op de buis ziet optreden kan niet anders dan constateren dat zijn college het parket niet in de hand heeft. Op de werkvloer gaan de opsporingsdiensten en de zaaksofficieren hun gang zonder zich veel aan te trekken van landelijke richtlijnen of het gezag van hun meerderen. Het aantal zaken dat stuk loopt op normafwijkend gedrag van justitiële ambtenaren is schrikbarend. Het recidivecijfer is hoger dan ooit. Justitie opereert zichtbaar slecht, maar dat men het ziet en er schande van spreekt komt vooral omdat het buiten proportie veel aandacht krijgt in de media. Met de rest van de overheid is het echt niet beter gesteld, maar dat blijft gemiddeld beter buiten de publieke aandacht.
De Vlaamse regering heeft in de afgelopen decennia een nieuw overheidsapparaat kunnen opzetten. Dat is heel iets anders dan wij nu in Nederland hebben. Daar kon men rekening houden met de problemen van nu. Maar ook als men dat uit een soort macht der gewoonte niet op alle punten doet, dan nog kan een grote hoeveelheid wildgroei in een nieuwe organisatie vermeden worden, zoals men in Vlaanderen heeft bewezen.
In veel opzichten is onze overheid tegenwoordig even chaotisch en even inefficiënt als in de nadagen van de Republiek, de tijd van stadhouder Willem V. Het is dat een revolutie zo veel onvoorziene kwalijke gevolgen heeft, maar anders zou men zeggen dat ons land aan zoiets toe is.
Verscheen ook op het eigen weblog van Toon
Reacties
# 1 Het is nog erger dan ik dacht.
louis-portugal:
Het is nog erger dan ik dacht.
De benoeming van Buruma heeft mij ervan overtuigd dat Rutte c.s ook niet deugt.
19-jan 2012 , 07:34
# 2
trias politica:
Genuanceerd stuk dat tot nadenken stemt. Als men leest dat 82% van de leden van de strafkamer der HR lid zijn van linkse politieke partijen, dan moet dit toch tot enige reflectie leiden zou je denken. Wat de overige 2 leden stemmen laat zich moeilijk raden, maar erg rechts zal dit niet zijn.
21-jan 2012 , 08:51
Reageren is niet mogelijk op dit bericht.