Naam:  Wachtwoord:   Ingelogd blijven? Wachtwoord kwijt? (Waarom) Registreren
 
          
                         
Dit is het archief van Islamofobie.nl
Sinds juli 2014 verschijnen hier geen nieuwe stukken meer. De artikelen worden *) heringedeeld in acht categorieën: zie de knoppen links. Met uitzondering van de categorie 'Islam(itische ideologie)' is de indeling nu niet meer naar thema, maar naar aard van de stukken. Vier jaar lang lag het hoofdaccent op het voeren van de noodzakelijke ideologische strijd: zie het motto hierboven. In de komende jaren zal ik (initiatiefnemer en belangrijkste leverancier van teksten voor islamofobie.nl) me meer richten op de noodzakelijke politieke strijd. In termen van deze indeling: veel meer nadruk op Voorstellen, Politieke organisatie en iets meer op Opinie. LEES VERDER »
 
 
Fatsoenlijke mohammedanen: “They will kill us first”
Over het 'Centre for Islamic Pluralism', CIP

Ook fatsoenlijke mohammedanen, die echt met afschuw vervuld zijn door wat andere mohammedanen uit naam van het moham­meda­nisme aanrichten, zien geen brood in pogingen dat gedachte­goed te hervormen. Bewust of onbewust beschouwen ze het als onbegonnen werk.
De meeste van die met afschuw vervulden, hopen -net als de meeste niet-moham­medanen- dat de ellende die samen­hangt met het moham­medanisme 'vanzelf' minder zal worden, of houden vast aan het zelfbedrog dat het totalitaire denken, de misogynie en de terreur 'eigenlijk' voortkomen uit iets anders.
Een zeer klein aantal toont echter meer verant­woordelijkheids­gevoel, wil iets doen en doet ook iets: ze vallen de wahhabisten uit Saoedi-Arabië en de jihadisten aan, de mensen die in hun ogen het moham­medanisme 'gekaapt' hebben. Niet met wapens maar met woorden. Ze zijn zeer goed geïnformeerd. Ze doen goed werk maar ze zijn met heel weinig en ze krijgen minder aandacht dan mensen met minder verantwoordelijkheidsgevoel zoals meneer Ramadan, Dibi, Ahmed Marcouch, Sidali, de sharia-charlatan en noem er nog maar een paar honderd.
Zou het helpen om hier wat aandacht aan ze te besteden, hier wel te luisteren naar wat ze te zeggen hebben?
»
Moedige mensen die dus ook met de dood bedreigd werden
De uit Pakistan afkomstige en in Canada woonachtige Tarek Fatah begon er nog wel aan, aan dat hervormen. Hij deed bijvoorbeeld mee aan een initiatief 'muslimsagainstsharia'.
Het CIP is niet doodgebloed. Nog niet.

Die club, allemaal moedige mensen die dus ook met de dood bedreigd werden, stelde zelfs een lijst op van verzen die eigenlijk niet thuis horen in een fatsoenlijke, hedendaagse versie van de Koran. Maar dat soort clubs bloeden dood; niet zozeer vanwege de bedreigingen of de moorden maar omdat er geen beginnen aan is.
Het CIP, het 'Centre for Islamic Pluralism', is niet doodgebloed. Nog niet. Ik kom daar verderop op terug. In mijn stuk over zware genitale verminking van vrouwen noemde ik het CIP al de meest integere organisatie van mohammedanen die ik tot nu toe ontdekt heb. Vooral vanwege de zeer nuttige studie over sharia die het centrum drie jaar geleden publiceerde. A guide to shariah law and islamist ideology in western Europe 2007-2009 *) beslaat 160 boordevolle A4tjes en bevat onder andere case studies over vijf landen, waaronder Nederland. Het stukje daarin over de publieke omroep in Nederland sprak me het meeste aan (blz 90).
In October 2007, the Centre for Islamic Pluralism condemned the reported seizure of NMO by Islamist radicals. Dutch media stated that the subversion of NMO was a product of a policy decision by an official monitoring agency, the Media Commission (Commissaariat (sic) voor de Media — CvdM), which dictated that NMO be combined with the “orthodox” NIO so that Muslims would have a single broadcast service in the Netherlands. NMO was previously run by Dutch members of the Alevi movement, and also included representatives of the Ahmadi sect, but Alevi and Ahmadi personnel were reportedly expelled from NMO. (…)
Nevertheless, the Dutch government has assumed a posture identical to that of the German federal power in calling for the establishment of a single Muslim organisation, uniting all groups, to simplify relations between non-Muslim authorities and the Muslims. The goal is, as cited in Case Study: Germany above, to have one “telephone number” as a means of reference for non-Muslim leaders. Unfortunately, as in Germany, such a requirement ignores the substantial differences between Wahhabi, Deobandi, and other fundamentalist groups, such as the Muslim Brotherhood (MB), claiming the mantle of Sunnism, and heterodox spiritual and ethnic communities like the Alevis and Berbers. In addition, a similar trend toward homogenisation, which may seem positive to immigration experts but which we consider an obstacle to the defeat of radical Islam, is visible in France and Spain.

De absurditeit van het ijveren van de Job Cohens van deze wereld voor het vormen van een mohammedaanse zuil kan niet beter worden geïllustreerd.

Praktijk vs theorie, ervaringsdeskundigen vs charlatans
Voor het onderwerp 'sharia en islamisme' is hoofdstuk drie van de studie, Shariah defined, interessanter dan de 'case studies'.
Sharia: dat verschijnsel dat volgens sommige Nederlandse 'wetenschappers' voor 98% gelijk is aan het Nederlandse recht.
de manier waarop dat streven onderdeel uitmaakt van een bredere agenda
Onder het vaandel van de strijd tegen negatieve gedachten over het moham­medanisme is immers alles toegestaan.
Irfan Al-Alawi (PhD docent islami­tische theologie en soefisme), Stephen Suleyman Schwartz (hanafi / soefi, Amerikaanse bekeer­ling), Kamal Hasani (Iranaans sociologoog, veteraan van de Khomeini revolutie), Veli Sirin (Turks-Duitse aleviet), Daut Dauti (Kosovo) en Qanta Ahmed benaderen het fenomeen vanuit een heel andere invalshoek. Types als het voormalige idool van Ahmed Marcouch, Qaradawi of de vriend van GroenLinks en Paul Scheffer, Tariq Ramadan, krijgen er stevig van langs in de 'gids'.
Ze hameren op het grote verschil tussen allerlei stromingen die sharia nastreven en vooral op de manier waarop dat streven onderdeel uitmaakt van een bredere agenda.
Saoedi Arabië waar meer ideologie en geld vandaan komt dan immigratie

Het streven naar 'parallelle sharia', sharia met een soort van instemming van de (westerse) overheid, behandelen ze in wezen als het grootste gevaar. Ook wanneer het 'alleen maar' betrekking heeft op persoonlijke, familie- en financiële aangelegenheden:
“Parallel Shariah” implies separation of Muslims living in the West from their non- Muslim neighbors. This is in itself a radical attitude. But the erection of a “parallel Shariah” could also open a space for the introduction of radical Shariah principles, since, in a Muslim-only legal structure, Muslim representatives of varying orientations could gain authority. For example, even a minimal “parallel Shariah” could come under the direction and administration of radicals who would exploit it to impose their own views.

Het gevaar dat 'de radicalen' de boel overnemen vinden de auteurs blijkbaar zo vanzelfsprekendheid dat ze daar niet apart bij stil staan.
Ik ben van mening dat ze de rol van de Saoedi's ietwat overschatten maar veel van hun opmerkingen daarover zijn zeer to the point:
In its own way, Wahhabi Saudi Arabia, where ultramodern cities and nomadic customs exist side-by-side, and which exports ideology and finance more than people, is an urban environment with rural values, which is one of the reasons practices inimical to women are established there (…)
Radical Shariah demands a regressive transformation: a “Muslim-ruled state” is insufficient, and must be replaced by a theocratic “Islamic state” in which Shariah is the sole legal system.

Cruciale waarneming is mijn ogen deze:
Muslim violations of and challenges to common law in Western countries were rare until the rise of radical Shariah ideology at the end of the 20th century.

Op meerdere plaatsen in het rapport signaleren ze iets vergelijkbaars. Ik noem dit cruciaal omdat het een antwoord geeft op de vraag die ik kortgeleden onder de aandacht probeerde te brengen van christelijke parlementsleden:
Winnen in uw ogen de extremistische krachten in de mohammedaanse wereld sinds 2001 aan kracht of wordt hun invloed teruggedrongen?

De vader en moeder van de profeet branden in de hel
Op zich vind ik het beslist een grote pre van dit stuk dat de auteurs focussen op die bredere context van het streven naar sharia. Evengoed vind ik het jammer dat India ontbreekt in de studie: daar kent men immers een vorm van parallelle 'sharia' (zie).
Pijnlijker is dat ze toch aan relativering doen. Blz 10:
Radical Shariah is institutionalised in few Muslim countries: chiefly, Saudi Arabia, Iran, Sudan (without great success), and some areas of Pakistan, Malaysia, Indonesia and Nigeria. Radical Shariah holds that the West is an area of unbelief and that Muslims living in Western lands cannot obey Western laws but must establish their own Islamic legal standard.

Slechts een paar landen? In de eerstgenoemde drie woont inderdaad 'slechts' ongeveer een achtste deel van alle volgelingen van Mohammed maar wanneer je de andere genoemde landen meetelt gaat het dus om ongeveer de helft van alle mohammedanen die te maken heeft met de radicale sharia!
"de islamgeleerden zijn het erover eens"

Uiteindelijk kun je moeilijk anders verwachten. Recent schreef Schwartz een lang stuk over de reactie op het vermoorden van de Amerikaanse ambassadeur in Benghazi, waarin hij uitgebreid tekeer gaat tegen de wahhabisten. Om zijn walging over hun opstelling te onderstrepen weidt hij uit over hun houding tegenover de familie van Mohammed:
A Kuwaiti Sunni cleric, Shaykh Yusuf ibn al-Sayyid Hashim Al-Rifa’i, notes that the Saudi regime permits Wahhabis to shout at the Prophet’s Shrine, “‘The father and mother of the Prophet, peace and greetings be upon him, are in hellfire! The father and mother of the Prophet, peace and greetings be upon him, are in hellfire!’ “ The Wahhabi rationalization for this perverse behavior rests on the allegation that the parents of Muhammad, having died before the Prophet received the revelation of Qur’an, were not Muslims and are therefore not saved from perdition. The consensus of Muslim scholars, however, denies this charge and relies on the argument, among other points, that ignorance of Islam could not condemn the Prophet’s parents.

De onderstreping is van mij: "de islamgeleerden zijn het erover eens". Het feit dat men denkt dat te moeten aanvoeren als argument… Hoe pijnlijk.
Robert Spencer van Jihadwatch.org citeert af en toe met instemming mensen van het CIP. Over directeur Stephen Suleyman Schwartz is hij erg negatief. De reden daarvoor heeft te maken met de titel. De webstek van het CIP heeft ook een pagina van Schwartz met als kop 'waarom ik directeur van het CIP ben'. Hij citeert daar alleen een Bosniër. Diens kernzin: They will kill us first. Met die 'us' doelt hij op 'ordinary Bosnian Hanafi Muslims' zoals hijzelf. Ik snap dat Spencer dat maar niks vindt. Tegelijkertijd vind ik het juist ook een reden om naar hen te luisteren: ze maken geen grap, het gaat om hun eigen hachje.

"Outstanding moderate muslims"
Ik zou nog terugkomen op dat 'nog' in "niet doodgebloed, nog niet". Op bladzijde 4 vermeldt het rapport dat ze hopen elk jaar of om het jaar een nieuwe Guide to sharia te zullen uitgeven. Dat is dus niet gelukt. En verder is er ook dit. Ruim 5 jaar geleden schreef CIP op de webstek:
With the present text the Centre for Islamic Pluralism inaugurates a new feature: profiles of outstanding moderate (sic) Muslims of recent times, whom we honor as Guardians of Islamic Pluralism. (…)
In the first such article, we present the biography of Sayyid Muhammad ibn ‘Alawi ibn ‘Abbas ibn Abd al-Aziz Al-Maliki. Sayyid al-Maliki was prominent in Hejaz, until his death in 2004, as a stern opponent of Wahhabism. (…)
Having succeeded his father in Mecca, he maintained the tradition of indefatigable teaching for over thirty years. Even when he was prevented from teaching in the Mosque by the Wahhabis, who had declared him an apostate, the school which he had started in his own house remained active.

In 5 jaar tijd hebben ze nog geen tijd gevonden om over een tweede mohammedaan te schrijven die ook 'uitblonk in gematigdheid'. Of hebben ze geen tweede gevonden?

PS: het CIP geeft hoog op van de Irakese shia-voorman Al-Sistani. Niet ten onrechte. Een jaar of acht geleden schreef ik een brief aan de leden van de commissie voor buitenlandse zaken van de Tweede Kamer om hen onder andere dáárop te wijzen. De parlementsleden díe reageerden lieten weten dat ze niets van Irak wisten en/of dat het aan de VS was om intern-Iraakse verhoudingen te beoordelen…  
*) De link is naar Amazon waar de Guide in paperbackvorm verkrijgbaar is voor 100 pond, maar je kunt ook een pdf downloaden.

Frans Groenendijk,  21-10-2012          

Reacties
# 1
Ron:

Van Averroes tot Nasr Abu Zayd

http://www.jewishencyclopedia.com/articles/2163-averroes
http://nl.wikipedia.org/wiki/Nasr_Abu_Zayd
http://vorige.nrc.nl/buitenland/article2576824.ece/Korangeleerde_Abu_Zayd_vond_maatschappij_geestelijk_dood

„Na het vonnis deed de leider van de groep die me aanklaagde een interessante uitspraak. Hij zei: we zijn niet geïnteresseerd in zijn huwelijk, we willen hem weghebben van de universiteit. Omdat ik mensen leerde te denken”, zegt Abu Zayd in een vraaggesprek in zijn woning in Oegstgeest. Aan de Universiteit voor Humanistiek in Utrecht onderzoekt hij nu het moderne islamitisch denken.

„Als je me vraagt wat ik toen heb verloren, zeg ik: die positie aan de universiteit om de studenten te leren denken. Niet hun te zeggen wát ze moeten denken, maar hóe. Dat is het grote verschil tussen onderwijs dat je leert te denken en onderwijs dat je leert wat je moet denken.”

<b>Begin er maar eens aan.<b>

21-okt 2012 ,  09:44
Reageren is niet mogelijk op dit bericht.