Een parasiet is een levensvorm die zich ten koste van een ander organisme (de gastheer) in stand houdt en vermenig­vuldigt. Een parasiet kan in het gast-organisme leven, in welk geval men spreekt van een endoparasiet, of buiten het lichaam van het gast-organisme: een ectoparasiet. De schade aan de gastheer is niet zo groot dat deze aan de relatie ten onder gaat; in dit laatste geval spreken we van een parasitoïde. Parasitisme is een van de vormen van symbiose; hoewel dit laatste woord ook wel selectief voor vormen van samenleving wordt gebruikt die niet ten koste van een van de partners gaan. Parasieten kunnen van groot tot heel klein zijn. (bron: Wikipedia)
Er zijn veel fopwetenschappers onder klimatologen, sociaal-psychologen, criminologen en shariadeskundigen. Op twee manieren passen zij in het gastheer-parasiet-model:

»

1. De fopwetenschappers parasiteren op het kapitalistische westen (endoparasitair). Zij gebruiken vrijheid om te liegen en te bedriegen, en laten zich goed betalen uit fondsen die per saldo zijn opgebracht door eerlijk werk. Probleem voor de parasiet is dat de gastheer nog meer parasieten heeft: knoflooklanden, graaibankiers, knettergekke politici met prachtplannen, en onaangepaste cultuurverrijkers. De gastheer wordt steeds zieker; hij zal maatregelen moeten nemen tegen de parasieten, of hij overlijdt, en dan sterven de parasieten mee.



2. De fopwetenschappers parasiteren op de èchte wetenschap (ectoparasitair). In de 19e en 20e eeuw heeft de natuurwetenschap enorme vooruitgang geboekt, vooral op de gebieden van electriciteit en scheikunde. Daar hebben we onze welvaart aan te danken. Zo werd de natuurwetenschap populair, maar helaas kan jan en alleman daarop weer parasiteren. Fopwetenschappers mogen zich hoogleraar noemen, en krijgen hetzelfde salaris als een echte bèta-professor (bèta = wiskunde + natuurkunde + sterrenkunde + scheikunde). Met statistiek martelen zij onderzoeksdata totdat er iets uitkomt dat hen of hun financiers zint. Sommigen verzinnen hun data zelfs, en alleen bij een ongelukkig toeval vallen zij door de mand. De gastheer wordt doodziek: bloggers stellen fraude aan de kaak, en de èchte wetenschap verliest bij elk schandaal weer vertrouwen bij het publiek.

Oplossingen

• verhoog de status voor de echte bèta vakken; verlaag de status voor alle alpha en gamma vakken. Pas de collegegelden daarop aan, net als de salarisschalen bij de hele overheid


• voeg bèta-review toe als eis voor wetenschappelijke publicaties: alle artikelen die statistiek toepassen, moeten niet alleen door vakcollega's worden beoordeeld, maar ook door een bèta-wetenschapper


• beloon fraude-exposanten: wie fraude of onzin ontmaskert zou daarvoor geld moeten krijgen waarmee hij het volgende geval te lijf kan gaan; daar mag rustig 10% van het totale onderzoeksgeld naar uit gaan; daarnaast zou 1 maal fraude aantonen in de ranglijsten even zwaar moeten moeten tellen als 10 gewone publicaties


• halveer het aantal alfa's en gamma's in de KNAW

Kort en krachtig. De softe sector in een notedop.
Als filosoof (weliswaar met natuurkunde) voeli mij natuurlijk aangesproken. Maar ik ben het met de heer Van Delft eens ! Mon dieu !
Vele uitvindingen uit bijvoorbeeld de quantummechanica hebben bijgedragen aan die welvaart. Ik noem: de electronenmicroscoop, de computerchip, het internet, medische apparatuur, enzovoorts enzoverder. Het meer faciliteren van de beta studies is nodig. Door het college geld te halveren voor die studenten, door differentiatie in beloningsstructuur voor beta docenten, door innovatie centra te subsidieren aan TU's. Tevens bepleit ik een stop voor de verplichting tot publicaties, aangezien dat leidt tot humbug en narcisme onder de onderzoekers. De statistische blunders van Roos cum suis recent is een schoolvoorbeeld.
En dan al die idiote hoogleraarschappen die tot stand komen. De meest idiote vakken kom je tegenwoordig tegen aan de universiteit. Waar dient dat toe ? Tussen haakjes: dat dient de vele (veelal linkse) belangclubjes, zeker ook in de klimaatwetenschap. Wat is het nut ? Wat dient men ermee ? Kortom, het gezond verstand dient terug te keren in politiek beleid. Dit stuk geeft alvast een opmaat daartoe.

Misschien is het handig om onderscheid te maken tussen 'essentiële' wetenschappen en 'non-essentiële' wetenschappen. Deze indeling maakt meteen duidelijk in welke sectie er flink gesneden kan worden bij bezuinigingen, dan wel andere criteria gesteld kan worden.

Uitstekend voorstel, Jeffrey.
Bij de essentiële wetenschappen zitten dan de bèta-wetenschappen en de bèta-achtige wetenschappen (geneeskunde, farmacie, biologie, geologie, informatica). Of we kunnen deze laatste "zachte-bèta-wetenschappen" noemen, tegenover de "harde-bèta-wetenschappen" (W, N, S, S).

Het gebruik van de term 'parasiet' in een stukje dat gaat over mensen van wie je het gedrag aan de kaak stelt, is wel heikel. Voor je het weet, wordt je beschuldigd van een zeer ernstige vorm van demoniseren. Maar het is hier nadrukkelijk als model en metafoor gebruikt en zoiets spreekt me juist wel aan omdat het prikkelt, andere invalshoeken en vragen oplevert.
Bijvoorbeeld: als de gastheer sterft, sterven de parasieten mee.
Het leidt ook tot vragen waar je anders misschien niet zo snel op komt. Bijvoorbeeld: hoe zit het met de 'fopwetenschap' in niet-, of minder- kapitalistische landen? Ik moet dan gelijk denken aan Lyssenko: en.wikipedia.org/wiki/Lysenkoism. Of: hoe zit het überhaupt met de omvang van de alfa- en gamma-wetenschappen in andere landen? Zijn die ook in de BRIC-landen zo sterk gegroeid in aantallen studenten? (om je weer te gaan realiseren dat die indeling alfa-beta-gamma alleen hier gehanteerd wordt!).
De voorgestelde oplossingen -die ook niet ontleend zijn aan de metafoor!- spreken me zeer aan.
Hoe zit het eigenlijk met de zogenaamde citatie-indexen die in hoge mate bepalend zijn voor het aanzien van wetenschappers: ik betwijfel of een onderzoeksverslag dat finaal is onderuit gehaald wel (voldoende) negatief uitwerkt.

Inderdaad heikel om een vergelijking te maken met parasitisme, terwijl het meer algemene begrip symbiose (waar parasitisme onder valt) weer sympathie opwekt.
De term Gastheer-Parasiet-Model ken ik uit mijn studententijd. Een bevriende scheikundestudent haalde dat regelmatig aan ivm etentjes bij iemand thuis.

@ Frans Groenendijk. Terecht opgemerkt. En dat sterven van de gastheer is al 40 jaar aan de gang. Niet alleen in de wetenschap, maar ook in de samenleving als geheel.
Om in metafoor stijl te blijven: de gastheer die niet goed op zijn hart (de middenklasse) let en zijn verstand (de topklasse) vergeet te gebruiken wordt ziek en gaat in het ergste geval dood.

In de natuur kunnen parasieten alleen bestaan door te parasiteren. Om parasitisme te bestrijden moeten de parasieten gedood worden.
Dat maakt het gebruik van de metafoor voor menselijk gedrag natuurlijk eng. Maar mensen hoeven niet per sé te parasiteren; "we" neigen tot parasiteren als dat de best ogende optie lijkt. Dat heeft te maken met luiheid, een menselijke eigenschap die ook positieve kanten heeft (anders was de luie stoel nooit uitgevonden). Het is eigenlijk heel eenvoudig om parasitair gedrag van mensen te stoppen: blokkeer de geldstroom.

Ik wil dan ook niet moralistisch doen over fopwetenschappers, knoflooklandbewoners, uitkeringsfraudeurs etc. Hun gedrag is niet erger dan dat van degenen die de geldkranen openlaten: onze politici en hun kiezers.

Leestip: http://www.foodlog.nl/artikel/allcomments/excuusjournalistiek/ en vooral de comments van Dick Veerman.

En klimaatwetenschap dan? Is dat geen bètawetenschap? Heb je geen filosofen nodig om te wijzen op de epistemologische dwalingen (rationalisme) in die 'tak van sport'?

Ik heb het niet zo op met nieuwlichterij als klimaatwetenschap en gezondheidswetenschappen. Het zal komen doordat dat in mijn tijd niet bestond. Misschien moeten die in de categore semi-essentiële wetenschappen, net als economie.
Ik ben ook nog niet overtuigd van het nut van filosofen. De klimaatfraude was met wat gezond verstand en een beetje wis- en natuurkunde aan te tonen.

Ik zou hier nog het volgende aan toe willen voegen: 'kafirs' zorgen voor economische activiteit, waardoor moslims een beroep kunnen doen op de sociale zekerheid. In ruil daarvoor worden de niet-moslims als het ware "gedoogd". Een soort jizya, hiermee bevestigen wij in hun ogen onze minderwaardigheid. Dit is zoals het hoort te zijn, de suggestie dat iedereen gelijk zou zijn is een belediging voor ze.

@Andre van Delft
In principe is klimaatwetenschappen onderdeel van aardwetenschappen (geologie, en alles wat met de dynamiek van de aardbol te maken heeft. In die zin is klimaatwetenschap een essentiele wetenschap. Alleen de computer-berekende klimaatmodellen zijn geen harde wetenschappen. Immers de 'grande theorie' wordt getest met subtheorien waarvan onzeker is als ze ook daadwerkelijk waar zijn. Vandaar de discussie of ioniserende straling uit de ruimte bijdraagt aan de vorming van wolken, en/of waterdamp nou 1,3 of 6 graden celcius gaat bijdragen aan het broeikaseffect. Deze subtheorien met grote invloed op de discussie over 'antropogene' klimaateffecten is weer essentieel van aard.
Om vast te stellen of iets essentieel is, kan men demarcatie criteria hanteren. Empirisch onderzoek is inferieur aan krtisch rationeel onderzoek, doordat een theorie aan de voorwaarde moet voldoen dat het falsifieerbaar moet zijn.

Economie lijkt mij een non-essentiele wetenschap, waarbij slechts empirisch onderzoek mogelijk is. Bovendien is het 'theorie-geladen', subjectief en vervlochten met maatschappijwetenschappen (economen proberen het gedrag van de mens te voorspellen). De beste economen waren niet voor niets filosofen. Economen die anders beweren, maken hun vak belangrijker dan het is. Tevens wil ik ook iets toevoegen, omdat zeker economie bestaat uit verschillende paradigmata, waarbij empirisch onderzoek voornamelijk te goede komt van het Keyniaanse systeem.