Geertofobie en moslimodium
Leren van de recente geschiedenis van India?
'Islamofobie' wordt gebruikt als scheldwoord en als hulpmiddel in de strijd om de moeder van alle vrijheden, de vrijheid van meningsuiting, te beknotten. Het begrip 'Islamofobie' is geen analytische term. Het wordt gebruikt als een strijdkreet maar ook als ongelukkig middel om bezorgdheid uit te drukken. Voor het gebruik van het woord geertofobie [1] in de titel van dit stukje geldt iets vergelijkbaars. 'Fobie' betekent 'ziekelijke angst', maar in islamofobie staat het voor 'afkeer van' of 'haat tegen'. 'Islam(o)' staat voor een gedachtegoed maar in islamofobie staat het meestal voor een groep mensen. Ik heb geen klassieke talen gehad op de middelbare school, maar volgens mij zou hetgeen wordt aangeduid met 'islamofobie', net zo goed of beter 'moslimodium' heten. (De opzettelijk onjuiste aanduiding van mohammedanen als moslims, laat ik dan nog maar even buiten beschouwing).
» Na het schrijven van mijn boek, Islamofobie? Een nuchter antwoord is bij mij de overtuiging gegroeid dat slechts een kleine minderheid van de mensen die zich luidkeels uitspreekt over islamofobie of zich in buitengewoon negatieve termen uitlaat over Geert Wilders en de PVV, dat doet vanuit een oprechte bezorgdheid. Dat maakt een integere uitwisseling met die luidruchtigen zo goed als onmogelijk. Evengoed vind ik het nog steeds van belang om in de gaten te blijven houden waar bezorgdheid van integere en minder luidruchtige mensen vandaan zou kunnen komen.
In mijn boek had ik hier al een hoofdstuk aan besteed. Ik geef nu eerst de verkorte, aangepaste en aangevulde versie van dat hoofdstuk en kom daarna terug op de geertofobie uit de titel.
Genocide in Gujarat?
De woordcombinatie Gujarat + genocide levert meer dan 100.000 hits op bij Google. Tientallen boeken en tijdschriftartikelen verwijzen ernaar. Niet alleen het Palestijnse Passia [2] maar ook de in de VS als hoopgevend ‘gematigde’ en zelfs ‘hervormer’ opgehemelde Muqtedar Khan [3] misbruiken zonder omhaal deze term voor de -zeer gruwelijke- gebeurtenissen die daar toen plaatsvonden. 2002: meer dan 1000 doden, ongeveer 3/4 mohammedaans, ongeveer een 1/4 hindoe
Gujarat is een deelstaat van India, onmiddellijk grenzend aan Pakistan, waar het economisch gezien vrij goed gaat. De regering wordt geleid door de buitengewoon populaire Narendra Modi van de BJP. Modi was ook al aan de macht in 2002 toen het tot ernstig geweld kwam tussen hindoes en mohammedanen in vele steden en dorpen in het land. Vele honderden mensen kwamen daarbij om het leven.
De uitbarsting van geweld begon met een aanslag op een trein door een meute van 1000 mohammedanen waarbij bijna zestig hindoes -mannen, vrouwen en kinderen- levend verbrandden. Zeer snel daarna volgden meedogenloze vergeldingsacties van meutes hindoes tegen willekeurige mohammedaanse landgenoten. Ook vele van deze slachtoffers vonden de dood door brand. Modi kondigde de noodtoestand af, gaf de politie opdracht keihard op te treden en schakelde reeds op de tweede dag het leger in. Uiteindelijk werden meer dan 1000 doden geteld: ongeveer driekwart van hen was mohammedaans, ongeveer een kwart hindoe. Honderdduizenden mohammedanen en tienduizenden hindoes zochten hun toevlucht in opvangkampen.
Misschien nog wel schokkender dan die over het geweld zelf waren de berichten over betrokkenheid van politici van Modi’s partij en andere hindoe-nationalistische groepen bij het geweld tegen de mohammedanen. Ook is er sprake van dat vanuit de overheid de processen tegen de schuldigen van het geweld worden tegengewerkt of stopgezet. Hier staat tegenover dat de meeste van de doden onder de hindoes vielen door politiekogels. Maar dat is nog lang niet het hele verhaal. Nationalistische hindoes hebben die moskee, de Babri Masjid, in 1992 vernield
Enkele maanden na de gewelddadigheden kwamen verhalen in de wereld dat de oorspronkelijke moordpartij in de trein helemaal niet had plaatsgevonden [4]. Andere berichten suggereerden dat de slachtoffers de moordpartij hadden ‘uitgelokt’ door hun hindoeïstische gezang (sic) en onenigheid over de betaling van een kopje thee (sic) terwijl onmiddellijk volgend op de gruwelen deze in de media (door de BBC onder andere) als het ware ‘gerelativeerd’ werden door in de koppen toe te voegen dat de slachtoffers hindoe-extremisten waren [5]. In veel teksten over de ‘genocide in Gujarat’ blijven de oorspronkelijke slachtoffers in de trein onvermeld.
In de trein bevonden zich overigens inderdaad hindoefundamentalisten. Ze keerden terug van een 1000 km lange tocht naar de plaats waar ze een hindoetempel willen voor de god Ram. De hindoetempel die er oorspronkelijk stond is zo'n 500 jaar geleden vernield door de mohammedaanse veroveraars en op die plaats was een moskee gebouwd. Nationalistische hindoes hebben die moskee, de Babri Masjid, in 1992 op hun beurt vernield.
Het ligt erg voor de hand te veronderstellen dat de aanwezigheid van die hindoefundamentalisten in de trein de aanleiding was voor het organiseren van de gruwelijke aanslag op de trein.
Nieuwe Hitler
Het gebruik van de term genocide is niet het enige vreemde aan de berichtgeving over het geweld. Zo werden niet bestaande dochters van een parlementslid verkracht. De parlementariër zelf werd vermoord en zijn huis in brand gestoken. De zoon van de vermoorde parlementariër liet echter weten dat hij maar één zus had en dat zij ten tijde van de geweldsuitbarsting veilig in de VS verbleef. Geconfronteerd met die onthulling werd door de mensen die het verhaal in de wereld gebracht hadden, gesteld dat er in of bij het huis tien andere vrouwen verkracht waren. een van de véle botsingen tussen hindoes en mohammedanen met dodelijke slachtoffersGeen van de slachtoffers werd bij naam genoemd of nader omschreven. Met groot enthousiasme hebben communisten en andere linkse extremisten het geweld in Gujarat omarmd als munitie in hun strijd tegen alles wat hen tegenstaat [6]. Economische voorspoed is dan bijvoorbeeld een bewijs voor Amerikaans imperialisme. Met het feit dat niet alle groepen in de deelstaat evenveel profijt hebben van de vooruitgang wordt op zodanige wijze gegoocheld dat dit de geweldsuitbarsting zou moeten verklaren [7]. Linkse en mohammedaanse groepen zijn erin geslaagd om Modi af te schilderen als een nieuwe Hitler en hem tot persona non grata te laten verklaren in de VS en GB.
In het kader van het demoniseren van Modi wordt het geweld tegen de mohammedanen in Gujarat voorgesteld als het ergste geweld sinds de Partitie, de vorming van India en Pakistan. De geweldsuitbarsting was inderdaad een zeer ernstige, maar tegelijkertijd ook een van de véle botsingen tussen hindoes en mohammedanen met dodelijke slachtoffers.
Sinds de Partitie zijn er zeer veel aanslagen gepleegd en gewelddadige confronaties geweest die allemaal tientallen of honderden mensen het leven kostten. Bij de rellen die overal in India ontstonden onmiddellijk volgend op de vernieling van de Babri Masjid, vielen bijvoorbeeld ook 3000 doden. De meeste van die aanslagen zijn gepleegd door gewelddadige mohammedanen in het kader van hun blijvende weigering zich neer te leggen bij de grenzen die bij de deling werden vastgesteld, in het bijzonder voor wat betreft Kashmir. Tienduizenden niet-mohammedanen zijn vanwege het geweld en de intimidatie gevlucht uit Kasjmir.
Het ergste geweld sinds de Partitie werd echter niet gepleegd dóór mohammedanen en ook niet tégen mohammedanen maar tegen sikhs. Vanuit Gujarat wordt er dan ook op gewezen dat het (hindoe-nationalistische) BJP-bewind in de eigen deelstaat sneller en harder optrad tegen het geweld dat hindoes ontketende tegen mohammedanen dan de landelijke Indiase overheid onder de Congres-partij deed tegen dat anti-sikh geweld.
De seculiere, multiculturele Congres-partij en de hindoeistische BJP zijn de grote rivalen in de Indiase politiek. Vooral daarom is het bijzonder moeilijk een exact beeld te krijgen van wat precies gebeurd is en van wat de verhouding is tussen de BJP en het hindoe-extremisme. Wel is volstrekt duidelijk dat Modi categorisch weigert de eerste slachtoffers (in de trein) te negeren terwijl links en de mohammedaanse extremisten daar wel op uit zijn. Dankzij de extreme polarisatie krijgt Modi ongehoord veel steun van de hindoemeerderheid in zijn land. Maar hij neemt ook de extremistische hindoes in bescherming. Onder extremisten die betrokken waren bij het geweld in 2002 zijn er die zich laten filmen terwijl ze trots vertellen over hun aandeel in de moordpartijen. En deze mensen lopen nog vrij rond. Deze soort extremisten richt zich ook tegen christenen en hun kerken. Ze zijn extreem vrouwvijandig [8]. In de zeer sterk gepolariseerde verhoudingen in Gujarat is het standpunt dat de mohammedanen maar een goed heenkomen moeten zoeken in buurland Pakistan niets bijzonders.
Kan zo’n situatie hier ook ontstaan?
Hoewel de betiteling als genocide absoluut niet deugt, moet het duidelijk zijn dat Gujarat-2002 een werkelijk afschuwelijk scenario was, waarvan de gevolgen nog steeds doorwerken. die zich blijkens hun verklaringen in de rechtbank doelbewust richtten op het verkrachten van blanke Australische vrouwenWanneer de situatie in het Westen zou (kunnen gaan) lijken op die in Gujarat en het optreden van Geert Wilders en/of de PVV dat in de hand zouden werken, dan moesten waarschuwingen dienaangaande beslist serieus genomen worden.
Maar bestaan daarvoor aanwijzingen?
We zouden daarvoor kunnen kijken naar de zogenaamde Cronulla-rellen van 2005 in Zuidoost-Australië.
Australië kent veel immigranten vanuit Libanon: zowel christenen, die uitstekend integreren in de Australische samenleving, als mohammedanen, die dat veel minder doen. Vooral aan het strand worden regelmatig Australische vrouwen lastiggevallen door jonge mohammedaanse mannen. In de loop van 2005 vond in Australië bovendien een aantal groepsverkrachtingen plaats. De daders waren Libanese mohammedanen die zich blijkens hun verklaringen in de rechtbank specifiek en doelbewust richtten op het verkrachten van blanke Australische vrouwen. In december 2005, in de zomer dus, kwam het tot een uitbarsting. Een radiostation liet mensen aan het woord die uiting gaven aan hun woede over het gedrag van Libanese bendes [9].
Het geweld dat volgde haalde de voorpagina’s van kranten in de hele wereld. Motorrijders, dronkelui en anderen, wel 5000 mensen in totaal, demonstreerden en sloegen erop los. Gezien de voorgeschiedenis was het opvallende aan de rellen echter niet het geweld waarmee het gepaard ging maar het eigenlijk wel beheerste optreden van de ‘hooligans’: er viel geen enkele dode, geen enkele zwaar gewonde. Libanezen werden achterna gezeten, er werden mensen geduwd en er vielen klappen. Bij enkele mohammedaanse vrouwen werd de hoofddoek van het hoofd getrokken en dat was het. Wat een verschil met Gujarat! Evengoed werden er vele verontruste beschouwingen gepubliceerd over het racisme onder de blanke Australiërs [10]. Door de ‘Libanezen’ werden in reactie op de gebeurtenissen vervolgens nog twee dagen lang vernielingen aangericht..
Jeltje van Nieuwenhoven: "Extra aanstoot"
Het gedrag van de Australische ‘hooligans’ roept herinneringen op aan de manier waarop in Nederland werd gereageerd op de dood van Pim Fortuyn. Voor vele honderdduizenden Nederlanders was het optreden van Fortuyn een verademing. Nadat ze door de zittende politici decennialang steeds in de hoek van racisme of nazisme waren gedrukt zodra ze een probleem meldden met niet-integrerende buitenlanders, c.q. mohammedanen, gaf deze geniale man nu in duidelijke taal woord aan hun frustraties en liet hij keer op keer de voormannen van andere politieke partijen met de mond vol tanden staan. Daarbij liet de EO beelden zien van boze demonstranten en lieten ze geschokte politici aan het woord
Het effect was dramatisch. Zittende politici raakten totaal in paniek en aan de andere zijde groeiden de verwachtingen over wat Fortuyn als premier zou kunnen realiseren tot een overspannen niveau. Een linkse extremist vermoordde hem vanwege zijn standpunt over bont en zijn uitlatingen over mohammedanen. Woedende mensen verzamelden zich bij het Binnenhof, riepen leuzen en maakten dreigende gebaren. Vijf jaar na de moord zond de EO een terugblik uit op de avond van de moord [11]. Daarbij lieten ze beelden zien van boze demonstranten en lieten politici aan het woord -let op het verschil- over de angst die dat bij die tweede groep opriep.
VVD-er Dijkstal spreekt in de documentaire met nauwelijks verholen minachting over de demonstranten. PvdA’er Duivesteijn meldt over hen “hier is geen normaal antwoord meer, ik bedoel, hier is de rede niet meer aanwezig..” maar meest verbijsterend is de manier waarop de toenmalige voorzitter van de Tweede Kamer, Jeltje van Nieuwenhoven, terugblikt op de emoties van de aanhangers van Fortuyn. Sprekend over de noodzaak PvdA-voorman Ad Melkert op die avond letterlijk buiten beeld te houden meldt ze dat de Fortuyn-aanhangers anders misschien wel “… extra (sic) aanstoot zouden nemen.. ”.
Eerst hadden ze dus al 'aanstoot genomen' aan de moord zelf. ‘Aanstoot nemen’ aan het dood maken van een door hen bewonderde politicus. Waarom was dit niet weggesneden? Was dit verschrikkelijk foute woordgebruik niet opgevallen? de onvoorstelbaar gruwelijke en provocerende moord op de icoon van de vrijheid van meningsuiting
Niet in de allerverste verte is er in Nederland sprake van aanzetten tot het organiseren van geweld tegen mohammedanen, zelfs de onvoorstelbaar gruwelijke en provocerende moord op de icoon van de vrijheid van meningsuiting, Theo van Gogh, waarbij een mes in zijn lichaam geplant werd om een brief met doodsbedreigingen aan het adres van Ayaan Hirsi Ali en anderen te bevestigen, leidde nauwelijks tot geweld van enige betekenis.
Op dit moment is er geen sprake van dat critici van het mohammedaanse gedachtegoed hoofdzakelijk te vinden zouden zijn in extreem-rechtse kring, laat staan dat er serieuze geweldsdreiging zou bestaan voor de mohammedanen in Nederland. Vanwege de nog langer geëiste -en getoonde!- zelfbeheersing is het echter denkbaar, dat wanneer het in West-Europa wel tot fysieke botsingen zou komen tussen mohammedanen en niet-mohammedanen, deze meer zouden lijken op Gujarat dan op het geduw en getrek in Cronulla of op de gebalde vuisten op de avond van 6 mei 2002.
Geertofobie
Wanneer ik 'geertofobie' signaleer probeer ik in mijn achterhoofd te houden dat het mogelijk echt om angst gaat. Dat kost moeite omdat het in veel gevallen toch meer lijkt op haat. Haat die gevoed wordt door afwijzing van vermeende of daadwerkelijke PVV-standpunten; niet alleen over het mohammedanisme maar ook over zaken als het zogenaamde 'kinderpardon', over ontwikkelingshulp, over global warming of over de Eurocrisis. een rubriek 'valse beschuldigingen' op de webstek van de PVVDe daadwerkelijk door de PVV ingenomen standpunten liggen echter vaak opmerkelijk dicht bij vroegere of binnenkort te verwachten standpunten van CDA, PvdA, SP of VVD.
Wanneer het echt serieus te nemen angst betreft kan het alleen maar gaan over het idee dat de PVV voorstander zou zijn van grootschalige deportaties van mohammedaanse ingezetenen en/of over het Gujarat-scenario.
Juist omdat die beschuldiging over deportaties zo vaak geuit wordt, soms op terloopse en daarmee des te verwerpelijker wijze, vind ik dat de PVV er meer energie in zou moeten steken om die beschuldiging te weerleggen. Bijvoorbeeld als onderdeel van een rubriek 'valse beschuldigingen' op de webstek van de PVV.
Toen ik het hoofdstuk over Gujarat-2002 schreef was het rapport over de gebeurtenissen van 6 december 1992 in Ayodya, het vernielen van de Babri Masjid moskee, nog niet uitgekomen. Het wikipedia lemma over Babri Masjid vermeldt zelfs dat het onderzoek van de Liberhan commissie wel is afgerond maar niet is gepubliceerd! Dat is niet waar. Het rapport van ongeveer duizend pagina's is inmiddels hier te vinden (als pdf).
Het rapport van de Liberhan onderzoekscommissie
Ik heb het rapport bekeken. Hoewel de structuur van de verschillende hoofdstukken op het eerste gezicht vreemd amateuristisch aandoet -elk hoofdstuk valt bijvoorbeeld met de deur in huis, from times immemorialhet is geschreven in eerste persoon enkelvoud- blijkt het een goed rapport. Dat mag natuurlijk ook wel, na 17 jaar. Heel expliciet vermeldt het rapport dat niet echt wordt ingegaan op de gebeurtenissen van het begin van de 16e eeuw en op de claim dat de Babri Masjid gebouwd is op de puinhopen van een vernielde tempel.
Een verstandige keuze omdat het gelukkig niet betekent dat Liberhan de ogen sluit voor de manier waarop het verleden doorwerkt. Hij schrijft dat:
…bitterness between the [hindoe en moslim] communities was constant and persistent from times immemorial. (blz 66, punt 20.2)
Wat het rapport schrijft over de opstelling van de BJP doet denken aan de vorm waarin de kritiek op de PVV vaak gegoten wordt:
The BJP managed to channel the frustration of illiterate or semiliterate persons into a destructive direction and tried to increase its political impact for which purpose it stoke mass hysteria. (blz 874, punt 147.1)
Ook de rest van punt 147 heeft wel wat weg van de merkwaardige manier waarop niet-mohammedanen in het Westen het mohammedanisme in Lijkt de PVV dan misschien op de BJP?bescherming menen te moeten nemen.
Lijkt de PVV dan misschien op de BJP?
Ik vond een interessante overeenkomst: PVV en BJP zijn er beide voorstander van dat wetten, ook op het gebied van familierecht, gelden voor alle burgers van het land; dat er geen apart recht is voor mohammedanen [12].
Verder lijkt de PVV werkelijk in niets op de BJP.
De BJP heeft beslist wel leden en afdelingen, het is een partij met een lange geschiedenis. De BJP is een hindoe-partij pur sang; hoe strikt seculier de PVV is bleek recent in verband met de standpuntbepaling over het ritueel slachten. Een zeer groot verschil is verder de manier van omgang met de geschiedenis. Het Liberhan rapport geeft aan dat de gebeurtenissen in Ayodya van 1992 te maken hebben met het voortborduren op geschiedenis van 500 jaar geleden. De gebeurtenissen van 2002 in Gujarat verwijzen op hun beurt naar die van 1992 en die van de 16e eeuw.Zo verontrustend dat Paul Frissen op de webstek van zijn werkgever daar een anti-PVV-stuk over schrijft
Bij een enkele individuele blogger heb ik wel eens een regel gelezen over het terugeisen van de grote Hagia Sophia kathedraal in Constantinopel (of Byzanthium) waar de Turken in 1453 een moskee van maakten.
Dat Wilders en Kortenoeven wel eens melding hebben gemaakt van die gebeurtenis in 1453, vindt iemand als Paul Frissen natuurlijk zeer verontrustend. Zo verontrustend dat hij op de webstek van zijn werkgever daar een anti-PVV-stuk over schrijft. Om verschillende redenen maakt die enkele verwijzing de PVV absoluut niet vergelijkbaar met de BJP. Zo'n vergelijking zou op zijn plaats zijn wanneer de PVV er werk van maakte om mensen aan te moedigen en te organiseren om daadwerkelijk de minaretten bij de Aya Sofia te gaan slopen. Daar is niet in de allerverste verte sprake van.
Twee factoren die volgens het Liberhan-rapport hebben bijgedragen tot de gebeurtenissen van 1992 zijn overigens wel te herkennen in de Nederlandse praktijk. Een daarvan is de partijdige pers (zie blz 955, punt 170.4). De andere factor is in mijn ogen minstens zo belangrijk. Het betreft de 'bijzondere' opstelling van de 'leiding van de moslims' in deze kwestie:
The Muslim leadership failed the community and its electorate [not only] in being unable to put fort a logical, cohesive an consistent point of view, within and outside the courtroom, … (Blz 947, punt 167.7 en 7.3 tot 7.5 op blz 15/16)
Aan de orde is het uitmelken van de slachtofferrol en het volledig ontbreken van zelfreflectie over nu (1947-1992) en toen (16e eeuw). Dat zie je vaker.
Noten
1) Afshin Elian gebruikte de term al eerder.
2) Bron
3) Zie bijvoorbeeld de lovende woorden over hem op deze webstek
4) Vandaar de verwijzing naar de vindplaats van de foto de website van het officiële Iraanse kanaal Presstv.ir
5) De vraag rijst automatisch wat de BBC eigenlijk verstaat onder hindoefundamentalistische kinderen.
6) Zoals Arundhati Roy en Ram Puniyani. De laatste legt de start van de ‘islamofobie’ nota bene in 1979 toen de mohammedanen de macht grepen in Iran en komt met de veelverspreide leugen dat Irak in de oorlog met Iran bewapend werd door GB en US. (het waren met name Frankrijk en de USSR). Een heel ander verhaal komt van Nicole Elfi op Kaushal’s blog. Daarin wordt ook verwezen naar het officiële onderzoeksrapport over de gebeurtenissen. Een pdf.
7) Anderen -zoals oud-NRC-correspondent Floris van Straaten- geven er de voorkeur aan om op indirecte wijze de Britten nog de schuld te geven. Onduidelijk blijft of het de Britten vooral kwalijk genomen wordt dat ze aanvankelijk niet akkoord gingen met de opdeling of uiteindelijk onder druk van de mohammedanen onder Jinnah juist wel. NRC-Handelsblad 28 november 2008.
8) Hetgeen bijvoorbeeld blijkt uit de door hen georganiseerde en uitgevoerde ontvoeringen van hindoe-vrouwen die met mohammedaanse mannen getrouwd zijn. Ze worden onder zware druk gezet terug te keren naar hun ouderlijk huis.
9) 16 maanden na de gebeurtenissen werd het radiostation veroordeeld.
10) Bijvoorbeeld waarin de groepsverkrachtingen niet genoemd worden maar wel de noodzaak andere culturen te omarmen.
De andere kant van het verhaal is te vinden in een film die hier te bekijken valt. De film vestigt onder andere de aandacht op de aanwezigheid van niet-blanke Australiërs in de demonstratie -chinezen, aboriginals en zelfs mensen die eruitzien alsof ze afkomstig zijn uit het Midden Oosten: christelijke Libanezen wellicht. Verder toont men de rapteksten van Libanezen die grapjes maken over de groepsverkrachtingen.
11) URL van de youtube-versie van de EO-reportage.
12) Het gaat hierbij overigens tegelijkertijd om een zeer groot verschil tussen Nederland en India. Het (familie)recht is in India niet gelijk voor alle burgers! De mohammedanen hebben hun eigen rechtspraak.
Het citaat van L.K Advani dat Liberhan geeft op bladzijde 67, is het beslist waard om nog eens een aparte beschouwing aan te wijden: "The turning point was Shah Bano's case". De belangrijkste zwakte van het rapport van Liberhan is dat niet wordt doorgegaan op de strekking van dat citaat.
Die 'zaak Shah Bano' kwam eerder aan de orde in aflevering 2 van deze serie.
Deze serie begon op 8 januari 2012. Dit was aflevering 12.
Reacties
# 1 Islamofilie is het enige juiste scheldwoord.
lucky9:
Islamofilie is het enige juiste scheldwoord.
De islamofielen zijn ... U vult het zelf maar in!
04-apr 2012 , 11:58
# 2 Islamonausea is een mooie term uit een interview van Nicolai Sennels met Robert Spencer :
Marie:
Islamonausea is een mooie term uit een interview van Nicolai Sennels met Robert Spencer :
http://www.jihadwatch.org/2012/04/robert-spencer-interviews-nicolai-sennels-muslims-are-taught-to-be-aggressive-insecure-irresponsible.html
Verklaart de slachtofferrol en het ontbreken van zelfreflectie nader.
05-apr 2012 , 01:42
Reageren is niet mogelijk op dit bericht.