**Dit is de 20ste en op een na laatste aflevering van de zondagse serie op K&K.
Ook in de grootste democratie, India, worstelt men met de vraag hoe om te gaan met naast elkaar bestaande, zeer verschillende culturen. India is vele malen ‘multicultureler’ dan Nederland. Dan heel Europa zelfs. We kunnen ons voordeel doen met het bestuderen van verhoudingen en gebeurtenissen in India.
Het sikhisme is de vierde religie van India. De mannelijke sikhs zijn herkenbaar aan hun baarden en tulbanden. Ze werden verhoudingsgewijs zwaar het slachtoffer van de opdeling van India in 1947. Velen vluchtten weg uit hun geboortestreek omdat die onder het (West)Pakistaanse mohammedanisme ging vallen. Voor wat betreft de verhouding tussen de religies stonden en staan ze meestal aan de kant van de hindoemeerderheid.
Sinds 2004 heeft India zelfs een president die afkomstig is uit de sikh gemeenschap maar de relatie met de hindoes is beslist niet zonder problemen geweest. Tussen 1984 en 1993 was er sprake van hevig sikh-terrorisme.

»
In 1984 werd de Indiase premier Indira Gandhi door twee van haar eigen sikh-lijfwachten vermoord. Aan de moordaanslag op de premier was al veel geweld vooraf gegaan en meer geweld volgde. Aanleiding voor de aanslag op de premier was het legeroptreden rond en in de Gouden Tempel waarbij honderden soldaten en burgers om het leven kwamen. Onmiddellijk volgend op de dood van Gandhi werden, verspreid over het hele land, duizenden sikhs vermoord. In ongeveer 15 jaar tijd kostte het conflict meer dan 20.000 mensen het leven. K.P.S.Gill speelde de hoofdrol bij het beëindigen van de sikh-terreur.

Sikhs
Het sikhisme zelf, de aanloop tot de botsingen en het verdere verloop ervan levert interessant vergelijkingsmateriaal voor het analyseren van de verhouding tussen mohammedanen en niet-mohammedanen. Daarbij wordt hier niet te lang stilgestaan [1]. Het conflict zelf wordt hier vooral genoemd om aandacht te vragen voor de analyse van Gill.
Wereldwijd zijn er ongeveer twintig miljoen sikhs. Het overgrote deel leeft in India. Ruim een miljoen wonen elders [2]. Het aantal sikhs in diaspora groeide door de opdeling van India. Gevoed door frustraties over de ondankbare houding van de Britten en Indiase hindoes in antwoord op de grote loyaliteit die de sikhs getoond hadden, kregen extremistische ideeën een kans. Met name onder de sikhs die niet in India woonden [3], [4]. Mede onder hun invloed kreeg de zogenaamde Khalistan beweging voet aan de grond: het idee van een eigen sikh-staat, los van India.
drie jaar gevangenisstraf omdat hij een vrouw in de billen geknepen zou hebben
De sikhs maken nergens de meerderheid van de bevolking uit. Een van de plannen voor zo’n staat telde slechts een minderheid van 17% sikhs; en dat zou een sikh staat moeten opleveren!
De absurditeit van die plannen droeg bij aan het succes van het optreden van Kanwar Pal Singh Gill. Een andere factor die daar ongetwijfeld aan bijdroeg was het feit dat hij zelf ook tot de sikhs behoort. Onder zijn leiding werd het terrorisme snel en vrijwel volledig uitgeroeid. Met zijn doortastende en succesvolle optreden maakte hij uiteraard vele vijanden. Zijn naam werd door het slijk gehaald vanwege mogelijke betrokkenheid bij corruptie in de sportwereld (!) en hij werd veroordeeld tot drie jaar gevangenisstraf omdat hij een vrouw in de billen geknepen zou hebben [5].

Maatschappelijk stockholm syndroom**
Gill leidde het optreden niet alleen in praktische zin maar droeg ook belangrijk bij aan de theorievorming over de omgang met religieus terrorisme. Cruciaal
geen aandacht voor zogenaamde ‘root causes’
voor zijn aanpak van de terroristen was dat er geen politieke compromissen gesloten werden met de terroristen. Er werd ook geen aandacht besteed aan zogenaamde ‘root causes’, het voedingsbodemverhaal. Belangrijk onderdeel van zijn theorie is wat hij noemt het ‘maatschappelijk stockholm syndroom’ [6]. Gill stelt dat samenlevingen zulk gedrag gaan vertonen wanneer een groep binnen die samenleving langdurig terreur uitoefent. Hij spreekt van ‘collectieve mentale verlamming’. Het aanpakken daarvan heeft de hoogste prioriteit. Bij het formuleren en ten uitvoer brengen van zijn aanpak stuitte hij op grote weerstand:

..omdat zijn benadering gebaseerd was op een rationele visie op contraterrorisme, terwijl de overheid zich baseerde op sentimentaliteit (…) Gill ging uit van Clausewitz’ uitspraak dat je eerst moet begrijpen in wat voor soort conflict je verwikkeld bent en dan een daarbij horende strategie ontwikkelt. Veel politiemensen in Punjab hielden echter vast aan het principe dat geweld alleen ingezet moest worden als alle andere opties geprobeerd waren, niet wanneer de situatie het meest erom vroeg.

In het kader van het onderwerp 'islamofobie' is wat door Gill gezegd wordt over de motivatie van de terroristen nog wezenlijker:

In tegenstelling tot de opstanden in het noordoosten werd het geweld in Punjab volgens de aanstichters gelegitimeerd door de ultieme onderscheidende factor: religie. In de visie van de terroristen vormden de slachtingen onder onschuldigen onderdeel van een groot offensief dat werd uitgevoerd in naam van de sikhgemeenschap wereldwijd. Het feit dat de meerderheid van de slachtoffers in Punjab sikhs waren werd weggestreept tegen de veronderstelling dat andere sikhs de moordenaars steunden (…)
Gill onderkende dat het religieuze element van de Khalistan beweging betekende dat de strijd meer gedreven werd door identiteit dan door ideologie. Het verschil is cruciaal. Terwijl ideologisch gemotiveerde terroristen met argumenten overgehaald kunnen worden om hun zaak op te geven, creëren door identiteit gedreven terroristen een psychologische barrière tussen henzelf en de rest van de wereld. Deze barrière overwinnen zonder dwangmiddelen is zo goed als onmogelijk, vooral wanneer de verschillen tussen de terroristen en ‘de anderen’ duidelijk zichtbaar zijn. Verschillen in ras en godsdienst zijn twee potentieel sterke gronden waarop gescheiden identiteiten kunnen worden gebouwd. Politieke visies niet, want die kunnen verschuiven door dialoog en voortgaand debat. In de jaren 50 kon in Maleisië een communistische terrorist overgehaald worden naar het andere kamp en kapitalist worden. Een jihadist die vandaag de dag vecht in de naam van zijn godsdienst kan het feit dat hij moslim is niet veranderen” [7]

Volgens Gill hangt de kans op het overwinnen van het conflict dus heel sterk samen met de vraag of de terroristen zichzelf definiëren langs de lijn van hun identiteit of van hun ideologie, hun gedachtegoed. Een gedachtegoed is vatbaar voor overreding, compromissen zelfs. Een identiteit niet.

Leerzaam en verontrustend
Toegepast op de confrontaties tussen mohammedanen en niet-mohammedanen zijn Gills inzichten zowel leerzaam als buitengewoon verontrustend. Om drie redenen is in de confrontatie met extremistische mohammedanen Gills benadering minder bruikbaar:

Gill gaf de terroristen een duidelijke keuze: ze konden sterven voor hun idee van god, of voor leven voor zich zelf. Er was geen derde optie. Veel Khalistanis kozen de logische weg en gaven zich over.

Onder mohammedaanse extremisten wordt de dood echter wel verkozen boven het leven.
Dat is niet het grootste probleem: uiteindelijk blijkt immers vaak dat het vooral de voormannen zijn die vinden dat de dood van hun voetvolk te verkiezen is boven hun leven.
Belangrijker verschil is dat het sikhisme oorspronkelijk juist helemaal niet agressief was of gebrand op verspreiding. In tegenstelling tot het mohammedanisme.
Grootste probleem is echter het denkbeeld dat het mohammedaanse geloof geen gedachtegoed is maar volledig iemands identiteit bepaalt.
Dat idee wordt niet alleen uitgedragen door de fundamentalisten maar ook aangemoedigd door vele niet-mohammedanen in de politiek en journalistiek.
Al te vaak wordt de lippendienst aan geweldloosheid of het daadwerkelijk zonder geweld nastreven van de wereldheerschappij, aanvaard als excuus om niet de dreiging van het achterliggende totalitaire denken onder ogen te hoeven zien.

Noten
1) Een enkele verwijzing naar hun heroïsche rol in de Tweede Wereldoorlog is wel op zijn plaats. Een naar verhouding zeer groot deel van Indische strijdkrachten werd gevormd door sikhs. De ‘Indian Army’ zorgde voor de eerste landoverwinning op de as-mogendheden. In Egypte werden de Italianen ondanks een groot numeriek overwicht door de Indiërs verslagen. De BBC documentaire Forgotten volunteers uit 1999 stelt dat zonder de inzet van Indiërs de as-mogendheden wellicht overwonnen zouden hebben. Vooral vanwege hun rol in Azië. De olie kwam niet in handen van de Duitsers. De Japanners en Duitsers konden geen landverbinding tot stand brengen.
2) Nederland telt ongeveer 10000 sikhs.
3) De aanslag op een toestel van Air India in 1984, die honderden mensen het leven kostte, was georganiseerd en uitgevoerd door Canadese sikhs.
4) Een analogie dringt zich op: op de online versie van Foreign Policy schreef Nirmala Rajasingam in een stuk getiteld Diaspora of doom dat voor de Tamils iets vergelijkbaars geldt.
5) Hij heeft die straf uiteindelijk niet uit hoeven zitten, maar het vonnis weerspiegelt de haat tegen hem.
6) Het stockholm syndroom staat bijvoorbeeld voor gedrag van slachtoffers van gijzelingen die zich identificeren met hun ontvoerders. Denk aan Patricia Hearst die ontvoerd werd door linkse extremisten en later samen met haar ontvoerders meedeed aan een gewapende bankoverval. Recent vertoonde de als kind ontvoerde en jarenlang in gevangenschap gehouden Oostenrijkse Natascha Kampusch zich bijvoorbeeld nogal vergoelijkend tegenover haar ontvoerder en verkrachter. In Nederland meldde zich in 2009 journaliste Joanne Rijke die niet alleen begrip maar zich zelfs onder de indruk toonde van de zelfbeheersing (!) van de krijgsheer die haar verkrachtte!
7) Bron: The Gill Doctrine. A Model for 21st Century Counter-terrorism? Door Prem Mahadevan in het door Gill zelf opgezette tijdschrift Faultlines: Volume 19, april 2008

Frans Groenendijk, 03-06-2012

Naar reageerveld

Reacties

# 1

Ron:

Nog sterker dan mohammedaan zijn mohammedanen gehecht aan familie en stam. Dat biedt voor derden de mogelijkheid flink te stoken zodat de mohammedanen elkaar onderling bestrijden, dat gebeurt nu Umma breed.
In het westen heeft de mohammedaan een gezamenlijke tegenstander maar ook hier is de loyaliteit eerst aan de familie en daarna aan de Umma. Het mohammedanisme kent geen eenheid: mohammed heeft na hem niet voor een hiërarchische structuur gezorgd. Het westen ondervindt veel ergernis aan het mohammedanisme maar de doctrine komt niet verder dan intimidatie en terreur. In de westerse politiek heeft het zich nergens georganiseerd. Wel faciliteert de politiek de mohammedaan, dat is wel verontrustend.

Dus geef de mohammedaan geen gezamenlijke tegenstander dan bestrijden ze elkaar:
...herinnert Al Haddad Dibi eraan hoe de gezagsverhoudingen liggen binnen het mohammedanisme: je hebt de Koran, er is de Hadith en als derde heb je de consensus van de 'islamgeleerden' uit het verleden.

En Dibi knikt instemmend
En is dus verkocht. Hij heeft DE fundamentalistische invulling van het mohammedanisme onderschreven.

Nav het vertoog vond ik dit op internet, niet helemaal on topic maar wel interessant.
Pakistan and India
A rivalry that threatens the world
Pakistan’s dangerous fondness for jihadis, the Taliban and nuclear weapons is rooted in its fears of India
http://www.economist.com/node/18712274

03-jun 2012 , 03:51

# 2

vanhetgoor:

De Sikhs zijn niet interessant. Maar wat Gills zegt is wel belangrijk. Toch moet het mogelijk zijn om een strategie te bedenken, de beschaving moet overwinnen, er is geen keuze. Of alles gaat naar de verdommenis, of wij redden de beschaving, meer smaken zijn er niet.

Essentieel in de islam is de 'opofferingsbereidheid' of beter gezegd het gemak waarmee men andere mensen naar de hel stuurt. Er is niets nobel aan het opofferen van een leven om verderfelijke zaken af te dwingen. En als men hier kracht aan ontleende dan moet dit voortaan omgebogen worden tot een zwakte. Als men het logisch bekijkt is het toch al een belabberd zootje, het is alleen lastig als men tegenover iemand staat die elementaire principes ontbeert.

Ik denk, maar misschien is dit te veel beïnvloed door mijn achtergrond, dat elementaire waarheden universeel zijn. De wens om te leven èn lief te hebben. Steeds als iemand blijk geeft van het tegendeel dan is dit volgens mij een onnatuurlijk gedrag. Als men op de reset-knop drukt dan moet men automatisch weer in een positie komen waarbij men weer een wil heeft om vooruit te gaan, te willen leven te werken en verder te komen. Ik weet dat de islam bedacht is om domme mensen aan te zetten tot het verwerven van rijkdommen voor de machthebbers. Ik weet dat de moslim dit niet kan zien. Ik weet van de blinde vlek in de gedachtenwereld van de moslim, het ontberen van logica, en het totaal afwezig zijn van normen en waarden. Dat weet ik allemaal, maar toch . . .,

Wat nu gedaan moet worden is de moslim op zijn plaats zetten. Een achterlijk persoon dat zich heeft laten misbruiken voor politieke plannetjes die bijna zouden zijn gelukt. Als er geen mensen zouden zijn geweest die meer inzicht hebben dan zou de wereld er aan onder door zijn gegaan. Mensen als Pechtold zullen de geschiedenis ingaan al Chamberlain. Het wachten is de juiste persoon die de islam opheft. De genadeklap hoeft maar klein te zijn. Het aantal leugens waarop de islam is gebaseerd is groot. De twijfel bij de moslim moet al duidelijk te herkennen zijn in de terreur die men nodig heeft om staande te blijven. Een klein zetje en de hele Mohammedaanse troep valt om! Wie doet de beslissende zet in dit schaakspel met mensen in plaats van stukken?

18-jun 2012 , 12:05

Uw reactie:

Reageren is niet mogelijk op dit bericht.

Terug naar begin artikel