Handelaren in angst
Vorige week is de oprichter van de Postcodeloterij, Simon Jelsma (1918) overleden.
In 1954 was hij als pater betrokken bij De Pleingroep, waarvoor hij op pinksterzaterdag op het Plein in Den Haag de eerste 'pleinrede' hield. In 1956 leidde dit tot de oprichting van Novib, dat zich later aansloot bij Oxfam. Jelsma werd vice-voorzitter en is 30 jaar bestuurslid. In 1969 verliet Jelsma de Rooms-katholieke Kerk. Jelsma was tot zijn pensioen in 1983 journalist bij de NOS.
Jelsma streed zijn hele leven tegen armoede en onrecht in de wereld.
» Volgens directeur Farah Karimi van Oxfam Novib was Jelsma tot vlak voor zijn dood nog betrokken bij het werk van de organisatie. Ook bij de Nationale Postcode Loterij was Jelsma tot op het laatst 'op de hoogte van het wel en wee van de loterij', aldus voorzitter Boudewijn Poelmann.
Zo las ik op de site van het Algemeen Dagblad.
Die strijd tegen armoede, die was in Jelsma’s geval zeer geslaagd te noemen, de goede man stond in de Quote 500 op nummer 398 met een geschat vermogen van 69 miljoen.
Dat vooral het bestuur en de oprichters van de Postcodeloterij goed zijn in de miljoenenjacht daar is al eerder uitgebreid aandacht aan besteed door het blad Quote.
Toch blijven Postcodeloterij loten mateloos populair, ook bij mensen die weten juist als je vervelende buren hebt gun je ze het nog veel meerdat vooral de Postcodeloterij zelf er wel bij vaart.
Dat komt omdat de hele Postcodeloterij business gebaseerd is op angst, en wel de angst dat de hele straat rijk wordt en jij, de loser die geen loten had, niet.
Nu is dat een vreemde angst waar gelukkig niet iedereen vatbaar voor is. Als je je buren graag mag gun je ze van harte dat ze rijk worden maar juist als je vervelende buren hebt gun je ze het nog veel meer: dan schaffen ze zich een kasteel in Duitsland aan of gaan in een villa op de Malediven wonen waar jij er geen last van hebt. Prima toch?
Naast dat ze goed voor zichzelf zorgen geeft de Postcodeloterij miljoenen uit aan wat zij goede doelen noemen. Onder die “goede doelen” bevinden zich allerlei natuur- en milieuclubjes waar we meer last dan gemak van hebben. De spoorondergravers van Greenpeace bijvoorbeeld, maar ook Milieudefensie en de “Europe climate foundation” kan jaarlijks rekenen op een flink bedrag waarmee zij dan weer in staat gesteld worden onze kinderen de stuipen op het lijf te jagen over binnenkort te verwachten stijging van de zeespiegel of het uitsterven van de ijsbeer.
Wat daarnaast zo vervelend is aan de Postcodeloterij is dat je niet niet mee kan doen. Je kunt natuurlijk geen loten aanschaffen maar koning, keizer, admiraal, een postcode hebben we allemaal en díe doet mee in de loting, of je gruwt van die hele club graaiers of niet.
Gelukkig wordt er nu eindelijk iets ondernomen tegen de Postcodeloterij:
In Den Haag is vrijdag 4 november de petitie aangeboden tegen ‘het misbruik van persoonlijke gegevens’ door de Postcodeloterij. Initiatiefnemer Bert Zandbergen was in januari te zien in de rubriek ‘De Petitie’ van De Ombudsman. Hij vindt dat de Postcodeloterij door gebruik te maken van de postcode als lotnummer mensen psychologisch onder druk zet om te blijven deelnemen aan de loterij. In de petitie wordt de politiek opgeroepen dit te verbieden.
Na de uitzending van De Ombudsman ondertekenden 4369 mensen de petitie. Vrijdag bood Zandbergen de handtekeningen aan op het Ministerie van Veiligheid en Justitie. Namens staatssecretaris Fred Teeven werden ze in ontvangst genomen door mr Jeannette F. van der Kloet (Hoofd Bureau Protocol en Evenementen). Naar verwachting reageert de staatssecretaris binnen een maand.
Ik zal het in de gaten houden. Het lijkt mij wel een mooi Sinterklaas of Kerstcadeautje als ik nooit en te nimmer meer iets van die op afgunst en jaloezie terende club hoef te horen of te zien. Dit land kan zoveel beter.
Reacties
# 1 In 2009 haalde de Postcodeloterij 513 miljoen op, in 2010 maar liefst 540 miljoen - hoezo de mensen hebben minder te besteden?
Ester Losita:
In 2009 haalde de Postcodeloterij 513 miljoen op, in 2010 maar liefst 540 miljoen - hoezo de mensen hebben minder te besteden?
Ik begrijp maar al te goed dat de bestuurders van de Postcodeloterij maar ook van Greenpeace en andere organisaties die elk jaar veel geld van de Postcodeloterij krijgen, in hun vuistje lachen. Wat er ook gebeurt, het geld stroomt binnen. Juist in moeilijke tijden worden mensen vrijgevig, want wat ze eigenlijk kopen is een 'goed gevoel' of 'een rustig geweten'.
22-nov 2011 , 10:02
# 2 Het vreemde is dat clubs zoals Oxfam-Novib, die naast de miljoenen die ze van de overheid (belastinggeld) krijgen en de miljoenen van de postcode loterij, toch nog steeds leden proberen te werven. Of oproepen voor donaties voor een of ander project. Wanneer houd dit op! Nooit want honderden mensen verdienen er aan. Ze doen net alsof kinderen sterven van de honger omdat jij weigert je 25 euro te storten.
Alies:
Het vreemde is dat clubs zoals Oxfam-Novib, die naast de miljoenen die ze van de overheid (belastinggeld) krijgen en de miljoenen van de postcode loterij, toch nog steeds leden proberen te werven. Of oproepen voor donaties voor een of ander project. Wanneer houd dit op! Nooit want honderden mensen verdienen er aan. Ze doen net alsof kinderen sterven van de honger omdat jij weigert je 25 euro te storten.
Weer spelen ze op het gevoel van het publiek. Als jij niets geeft, sterft er een kind. Of als jij niets geeft dan ben je harteloos. Terwijl je weet dat ze op een miljoenen bedrag zitten. Hun hebberigheid houd dus nooit op.
Ik ben benieuwd of Simon Jelsma zijn persoonlijke kapitaal heeft nagelaten aan Novib!
30-nov 2011 , 12:02
# 3 Alies, ik vroeg me ook af waar de miljoenen van Simon Jelsma zullen blijven. Vast niet naar één van de goede doelen waar wij geacht worden aan te geven want tijdens zijn lange leven heeft hij al die miljoenen bijeengeschraapt zonder het aan Novib te geven en in die tijd zijn ook vele kinderen doodgegaan door gebrek.
Marielle Bos:
Alies, ik vroeg me ook af waar de miljoenen van Simon Jelsma zullen blijven. Vast niet naar één van de goede doelen waar wij geacht worden aan te geven want tijdens zijn lange leven heeft hij al die miljoenen bijeengeschraapt zonder het aan Novib te geven en in die tijd zijn ook vele kinderen doodgegaan door gebrek.
Het lijkt mij een geval van "doe wat ik zeg en niet wat ik doe".
30-nov 2011 , 10:40
# 4 Marielle, inderdaad, maar waarom vragen journalisten dit niet? De meeste NGO's doen dit, "doe wat ik zeg en niet wat ik doe". Ze vinden ook nog dat de management het zelfde moet verdienen als de management van een groot bedrijf! Dat is makkelijk gezegd. Die krijgen niet jaarlijks 30 miljoen van de overheid. Als Novib een paar miljoen mist dan is dat pech gehad. In een bedrijf komt de belasting langs.
Alies:
Marielle, inderdaad, maar waarom vragen journalisten dit niet? De meeste NGO's doen dit, "doe wat ik zeg en niet wat ik doe". Ze vinden ook nog dat de management het zelfde moet verdienen als de management van een groot bedrijf! Dat is makkelijk gezegd. Die krijgen niet jaarlijks 30 miljoen van de overheid. Als Novib een paar miljoen mist dan is dat pech gehad. In een bedrijf komt de belasting langs.
Bono in a concert in Scotland.
"Every-time I clap, a child dies".
A Scotsman called out from the crowd, "Stop f*cking clapping, you bastard".
01-dec 2011 , 06:38
Reageren is niet mogelijk op dit bericht.