Help liever niet dan zo
Bij gelegenheid van de promotie van Wiet Janssen aan de TU Twente hebben vier hoogleraren die voor hun levensonderhoud afhankelijk zijn van het instituut ontwikkelingshulp een open brief gestuurd naar de promotiecommissie. In die brief deden ze er hun beklag over dat Janssen tot de promotie was toegelaten.
» Wiet Janssen heeft twee decennia ervaring in het ontwikkelingswerk. Hij heeft vijf jaar besteed aan het lezen van de literatuur en aan het schrijven van zijn proefschrift. De promotiecommissie heeft de door hem aangevoerde argumenten wetenschappelijk valide gevonden en de brief van de vier belanghebbenden ter zijde gelegd. Het ging om de hoogleraren ontwikkelingshulp P. Hoebink (Radboud Universiteit Nijmegen), J. W. Gunning (Vrije Universiteit Amsterdam), E. Smaling ( Landbouwuniversiteit Wageningen) en R. Visser (RU Utrecht).
Dat de commissie de kritiek van de vier naast zich neerlegde is niet verbazingwekkend. Ik citeer een van de door hen aangevoerde argumenten:
Een dergelijk proefschrift, dat bovendien geschreven is in krakkemikkig Engels, zou niet toegelaten mogen worden tot promotie.
Dit is dan van de hand van de hooggeleerde Hoebink die zelf in een bespreking van het boek Dead Aid van Dambisa Moyo, een andere critica van de ontwikkelingshulp, het navolgende schreef:
When a Maasai uses his stick and spear to kill his neighbour’s wife, nobody will argue that a stick and spear are not the right instruments for a Maasai to defend his cattle against lion. If we reuse this ‘wisdom’ to apply it to development assistance, it brings us to at least one conclusion: aid is and has been used in wrong ways many many times in its sixty years history and thus produced often poor results, but that doesn’t say that the instrument in itself is wrong or inadequate and cannot be usedto bring economic and social progress
Wat Hoebink wil beweren in een Engels waarvan ik in het midden laat of het zoveel beter is dan dat van Janssen is dat ontwikkelingshulp in Afrika weliswaar heel vaak niet goed gewerkt heeft maar dat dit nog niet wil zeggen dat hulp nergens en nooit goed zou kunnen werken.
Hoewel Moyo met kracht van argumenten betoogt dat hulp uit haar aard averechts werkt doet Janssen eigenlijk niet veel meer dan op grond van cijfers Janssen heeft meer ervaring met ontwikkelingswerk dan een van zijn criticiconstateren dat het in Afrika niet heeft gewerkt en dat wanneer elders wel economische vooruitgang is geboekt in landen die hulp ontvangen hebben, niet kan worden aangetoond dat er een verband bestaat tussen de hulp en de vooruitgang.
Een ander punt van kritiek was dat Janssen vooral steunde op de literatuur, d.w.z. op het onderzoek van anderen en dat hij zelf geen onderzoek had verricht dat zijn stellingen zou kunnen ondersteunen.
Dit is een merkwaardig argument. Janssen heeft meer ervaring met ontwikkelingswerk dan een van zijn critici. Die kunnen alle vier eerder worden aangemerkt als ambtenaren en studeerkamergeleerden dan als veldwerkers die zelf projecten hebben geleid en tot succes gebracht. Janssen gebruikt in zijn proefschrift onder meer de resultaten van onderzoeken waarmee juist beoogd werd het nut van de hulp aan te tonen en hij laat het falen van de projecten zien en de onwetenschappelijke manier waarop de gegevens werden gebruikt. Wat wil je nog meer?
Wie meent dat Janssen verkeerde conclusies trekt die moet met argumenten komen. Wie vindt dat hij uit het feitenmateriaal dat hij heeft gebruikt eenzijdig datgene haalt wat in zijn betoog past die moet maar andere feiten noemen die afwijkende conclusies rechtvaardigen. Ze zijn er niet. Niemand komt verder dan de toch wel wat armzalige conclusie van Hoebink die hij bovendien niet bewijzen kan dat hulp zou kunnen helpen als het maar op de juiste plaats en op het juiste moment werd aangewend. Dat zal wel. Voorlopig hebben Moyo en Janssen feiten en argumenten aan hun zijde en komen de vier niet verder dan argumenten ad hominem.
Verscheen ook op het eigen weblog van Toon
Reacties
# 1 De conclusie is juist, maar gaat voorbij aan de ware bedoeling van ontwikkelingshulp (die trouwens al heel lang -samenwerking wordt genoemd).
Ester Losita:
De conclusie is juist, maar gaat voorbij aan de ware bedoeling van ontwikkelingshulp (die trouwens al heel lang -samenwerking wordt genoemd).
De ware bedoeling van de hulp is het in standhouden van organisaties die hulp verstrekken, zodat er een bestuurslaag ontstaat op NGO niveau, een van de favoriete speeltjes van linkse mensen, die menen dat alles op NGO niveau veel beter geregeld kan worden dan tussen staten onderling.
Tevens kunnen de genoemde organisaties zich bedienen van allerlei indoctrinatie middelen, zoals publicaties, rapporten, reclame, enz. zodat mensen gaan geloven dat de organisaties werkelijk iets doen - naast het zichzelf in stand houden.
16-nov 2011 , 06:49
# 2
trias:
Ik sluit me geheel aan bij comment # 1.
17-nov 2011 , 01:46
# 3 @ Ester Losita en trias
toon kasdorp:
@ Ester Losita en trias
Er bestaat in Nederland een oerwoud van stichtingen en andere instellingen die door de overheden worden gesubsidieerd, waar de ontwikkeling-ngo's maar een onderdeeltje van zijn. Dit kabinet zou er goed aan doen al die subsidies met ingang van bijvoorbeeld vier jaar na nu te stoppen en ze allemaal de gelegenheid te geven in die tussentijd met goede argumenten te komen waarom in bijzondere gevallen de subsidies zouden moeten worden voortgezet. Dat zou naar mijn schatting nog geen tien procent lukken en een hele gerichte bezuiniging opleveren. Daarnaast heeft naar mijn mening Moyo goede argumenten geleverd waarom westerse landen heel voorzichtig moeten zijn met hun ontwikkelingshulp. Die ondermijnt de invloed van de plaatselijke bevolking op haar overheid voor zover hij via die overheid wordt verstrekt. Ook dat staat los van de oorspronkelijke ratio van de hulp maar ze had gelijk met er op te wijzen
17-nov 2011 , 04:37
# 4 Bekijk ook de foto-reportage http://www.roelburgler.nl/nl/portfolio?func=detail&id=474#joomimg
Frans Groenendijk:
Bekijk ook de foto-reportage http://www.roelburgler.nl/nl/portfolio?func=detail&id=474#joomimg
Onwezenlijk maar ook veelzeggend.
17-nov 2011 , 11:35
# 5 Het voornaamste doel van goede doelen is het financiëel ondersteunen van de mensen die dat allemaal organiseren. Niet voor niets zijn die clubjes vaak wat terughoudend bij het verstrekken van gegevens.
Arend:
Het voornaamste doel van goede doelen is het financiëel ondersteunen van de mensen die dat allemaal organiseren. Niet voor niets zijn die clubjes vaak wat terughoudend bij het verstrekken van gegevens.
Vers van de pers. "Pink Ribbon" besteedt 1,8 % van haar inkomsten aan kankeronderzoek. Oftewel 98,2 % is voor eigen gebruik (lonen, marketing, onderzoek naar het nut van marketing, etc).
Oja, en het is allemaal bedacht door een cosmetica-producent die weigert potentiëel kankerverwekkende stoffen uit de nagellak weg te laten...
http://www.spaink.net/?s=pinkribbon&searchsubmit=Vind
Niet zo raar dus dat juist mensen die aan ontwikkelingshulp verdienen zich het hardst tegen kritiek op ontwikkelingshulp verzetten. Het gaat ze echt niet om de mensen in die landen.
Nergens viert de gretigheid zó hoogtij, als juist dáár waar men het "asociaal" vind om over het nut van ontwikkelingshulp te beginnen.
Denk aan Oxfam Novib dat veel geld geeft aan allerlei ondemocratische clubjes in Nederland, die niks met ontwikkelinshulp van doen hebben.
Denk aan Hefkens die (belastingvrij) een vermogen verdiende als VN-ambassadeur voor ontwikkelingshulp, en desondanks "huursubsidie" aanvroeg en kreeg voor haar stulpje (het haar door de VN aangeboden huis vond ze te min).
In tegensteling tot de gemiddelde Jan-met-de-pet die met huursubsidie fraudeert, werd Herfkens niet bestraft; "ze bedoelde het immers goed".
Denk vooral ook aan minister Koenders die wat oude vrienden 750.000 euro uit het potje "ontwikkelingshulp" schonk, om een feestje te organiseren waar de Dijk gratis optrad.
17-nov 2011 , 01:29
# 6 @ Arend.
toon kasdorp:
@ Arend.
Ik heb tien jaar in het dagelijks bestuur van KWF gezeten en ik kan iedereen verzekeren dat daar het leeuwendeel van de inkomsten naar onderzoek ging. Aan het jaarverslag te zien is dat nog steeds zo. Het besteden van het geld gebeurde bovendien op advies van deskundigen die zelf niet in het bestuur zaten. Het bedrag waar jaarlijks over beslist moest worden lag toen, ik spreek over de tachtiger jaren, in de orde van grootte van honderd miljoen. Het personeel kreeg in mijn tijd salaris maar bestuursleden deden hun werk pro deo. Zo hoort het ook naar mijn mening. In de ngo voor ontwikkelingshulp waar ik tegenwoordig bestuurder ben gaat het net zo, met dien verstande dat het merendeel van de fondsen niet van de overheid of van het publiek afkomstig is maar uit de zak van een ondernemer, die er bovendien een flink deel van zijn tijd in stopt.
Wat ik zeggen wil is dat je uit moet kijken met generaliseren, maar overeind blijft dat charitas lang niet altijd charitas blijkt te zijn en dat er bovendien veel mensen een goede boterham aan verdienen.
Veel mensen in Nederland vinden het heerlijk om goed te doen en willen ook perse niet lastig worden gevallen met gevolgen die afwijken van hun goede bedoelingen. Daar zou de overheid in hun plaats wat aan moeten doen. Bestuurders van charitatieve instellingen moeten hun eigen kosten betalen en als ze zichzelf een salaris geven dan hoort daar een belasting van 100% op te drukken. Voor directieleden en ander personeel zouden ambtelijke schalen moeten gelden. Charitatieve instellingen zouden op hun functionaliteit moeten worden beoordeeld door een afdeling van de Rekenkamer. Bij gebleken gebrek aan functie zou de officier van Justitie tot ontbinding van de rechtspersoon behoren te rekwireren.
Behalve een oerwoud van gesubsidieerde instellingen hebben we in Nederland ook nog een even groot aantal oude en nieuwe stichtingen waar wel behoorlijk op de centen wordt gepast, maar waar eigenlijk nauwelijks iets in gebeurt omdat de bestuurders niet op verkeerde beslissingen willen worden betrapt.
Ook hier is weinig aandacht voor, maar ook hier is sprake van middelen die veel beter besteed zouden kunnen worden dan op het ogenblik gebeurt en niemand doet er wat aan.
17-nov 2011 , 02:07
# 7
trias politica:
@ Toon, # 3. Mee eens. Ook wat Arend hierboven zegt. Misschien dat de extra bezuinigingen die onvermijdelijk zijn geworden door de eurocrisis, gevonden kunnen worden op het budget OS. Dan snijdt het mes aan 2 kanten...
17-nov 2011 , 02:08
# 8 @Toon, @Arend Ik moet gelijk terugdenken aan het stukje 'Leren van inferieure culturen' dat ik hier ruim een jaar geleden plaatste: http://www.islamofobie.nl/index.php/blog/meer/leren_van_inferieure_culturen/
Frans Groenendijk:
@Toon, @Arend Ik moet gelijk terugdenken aan het stukje 'Leren van inferieure culturen' dat ik hier ruim een jaar geleden plaatste: http://www.islamofobie.nl/index.php/blog/meer/leren_van_inferieure_culturen/
Ik citeer daaruit:
Zelfs toen hij vertelde over de treurige ontwikkeling dat betrokken familieleden terugtreden uit het bestuur nu het fonds ineens twee keer zo veel geld ter beschikking krijgt omdat ze via Cordaid belastinggeld uitgekeerd krijgt, bracht hij dit als een vanzelfsprekende, onvermijdelijke ontwikkeling. Het hoorde ook bij de noodzakelijke professionalisering die treffend tot uiting kwam in het gebruik van woorden als ‘capacity building’. Engels natuurlijk.
17-nov 2011 , 02:23
# 9 Niet alleen in de ontwikkelings/hulp/samenwerking wordt gesjoemeld omdat de geldstroom alleen maar een virtueel doel dient, namelijk het afkopen van het schuldgevoel van de rijke westerlingen (hen aangepraat door dezelfde organisaties die leven van die geldstroom).
Ester Losita:
Niet alleen in de ontwikkelings/hulp/samenwerking wordt gesjoemeld omdat de geldstroom alleen maar een virtueel doel dient, namelijk het afkopen van het schuldgevoel van de rijke westerlingen (hen aangepraat door dezelfde organisaties die leven van die geldstroom).
Pink Ribbon besteeds amper 2 % van al het geld aan het werkelijke doel van de instelling.
Natuurmonumenten heeft zo veel miljoenen op de bank staan dat ze in 2001 alleen al op aandelen miljoenen verloren. Nog steeds stroomt er miljoenen meer binnen dan er uit gaan. Ze weten van gekkigheid niet wat ze er mee moeten doen. Kijk maar eens in het jaarverslag en wat voor 'strategische' functies ze willen opvullen met vacatures (lees: het voorbereiden van nieuwe propaganda/indoctrinatie campagnes). Voor Milieudefensie en Greenpeace geldt in mindere mate hetzelfde: propaganda is de voornaamste kostenpost, en niet natuurbescherming.
17-nov 2011 , 04:19
# 10 @Toon,
Arend:
@Toon,
Mijn eerste reactie was inderdaad wat kort door de bocht. KWT heeft inmiddels de samenwerking met Pink Ribbon verbroken. Ik steun zelf bijvoorbeeld nog steeds Artsen zonder Grenzen, omdat ik weet dat zij daadwerkelijk artsen naar rampgebieden sturen.
Het blijft echter een probleem dat het in het oerwoud van hulporganisaties lastig is het kaf van het koren te scheiden. Zoals gezegd, veel organisaties hebben jarenlang geprobeerd de boekhouding geheim te houden. Niet alleen die NGO's zijn een probleem. Ook onze overheid heeft het gepresteerd om miljarden (!) dusdanig zoek te raken, dat niemand meer kan achterhalen waar die gelden zijn gebleven. Van de overige gelden die men wèl kan traceren is bovendien ook vaak niet duidelijk of die wel goed besteed zijn geweest.
Natuurlijk moet de angst om te falen niet leiden tot de besluiteloosheid die je beschrijft in je één na laatste alinea. Aan de andere kant denk ik echt dat wie in ieder geval probeert om te doen wat het beste is (of lijkt), weinig zal worden verweten. Het grootste probleem is volgens mij dat mensen die weten dat ze fout zitten keer op keer hun gelijk proberen te halen met een beroep op het dogma "niet helpen is asociaal".
20-nov 2011 , 03:59
# 11 Ik heb in 1980 gezien wat ontwikkelingsorganisaties zijn. Dit was in Zimbabwe. Eerst boycotten en toen de juiste dictator aan de macht kwam, hulp geven. Zeg maar linkse indoctrinatie op scholen. Of mislukte projecten. Ze waren verbaast dat je kraanwater kon drinken, nu niet meer. Nu worden ze het land uitgezet want kritiek wordt niet gewaardeerd. Voedselhulp voedt het leger en niet de bevolking want de overheid pikt het voedsel in.
Alies:
Ik heb in 1980 gezien wat ontwikkelingsorganisaties zijn. Dit was in Zimbabwe. Eerst boycotten en toen de juiste dictator aan de macht kwam, hulp geven. Zeg maar linkse indoctrinatie op scholen. Of mislukte projecten. Ze waren verbaast dat je kraanwater kon drinken, nu niet meer. Nu worden ze het land uitgezet want kritiek wordt niet gewaardeerd. Voedselhulp voedt het leger en niet de bevolking want de overheid pikt het voedsel in.
Maar de NGO's zullen nooit toegeven dat ze fout waren. Het kind wordt altijd misbruikt voor hun acties want je bent toch wel heel hardvochtig als je niet stort voor het kind.
Maar dat kind krijgt echt niet waarvoor het gebruikt wordt als propaganda foto.
Ik wist in welke streng beveiligde villa's ze woonden. Tussen de ambassades in en niet in normale woonwijken.
AzG, die waren er ook op een fact-finding mission. En er aan vast een dure safari met hun vrouwen. (100 dollar per dag, p.p.) Ik was er ook maar betaalde een andere prijs als ingezetene. In 1982, vertelde hen dat ze te vroeg kwamen en dat de gezondheidszorg nog goed was.
02-dec 2011 , 02:48
Reageren is niet mogelijk op dit bericht.