Herbert Blankesteijn
Kun je auteursrechtbescherming claimen voor journalistieke onzin? En zo ja mag iemand een journalist dan niet citeren als hij kritiek zou willen geven op zijn onzin? We zullen zien, we wachten af.
Herbert Blankesteijn, vroeger van de NRC maar nu freelancer, schrijft op 3/1/12 een artikel in de Volkskrant over de republikeinse kandidaten voor het Amerikaanse presidentschap. Er blijft er niet een van heel. Voor sommigen is dat terecht, zoals bijvoorbeeld de zwarte kandidaat Herman Cain. Het is daarbij potsierlijk om te zien hoe Blankesteijn weet te vermijden om te melden dat de man zwart is, alsof dat geen relevant element in zijn kandidatuur zou zijn geweest.
» Ook Rick Santorum lijkt me geen geschikte kandidaat, maar niet in de eerste plaats om de redenen die Blankesteijn noemt. De man lijdt aan een lichte vorm van innumeracy. Dat heb je als je even slecht bent met cijfers als analfabeten zijn met geschreven tekst. Onze minister president heeft daar ook last van, van innumeracy en toch vindt praktisch niemand dat een doorslaggevend bezwaar in zijn functie. Santorum had het over 240 miljoen banen die Obama zou hebben gecreëerd terwijl hij 2,4 miljoen bedoelde. Waar Blankesteijn werkelijk bezwaren tegen had waren ’s mans opvattingen over de relaties tussen kerk en staat. Als daar je bezwaren liggen moet je iemand niet tot imbeciel verklaren vanwege een cijferfout.
Michele Bachman wordt door niemand serieus genomen als kandidate, zelfs niet door haar eigen aanhang, maar Newt Gingrich, die hij in een adem met haar noemt, is wel degelijk een intelligente man en een serieuze kandidaat. Zijn probleem is zijn gebrek aan zelfbeheersing en daarnaast de ontelbare vijanden die hij heeft gemaakt. Zijn opvattingen dat het terrorisme in de Arabische cultuur verankerd zit en dat Palestijnen zich pas sinds kort een nationaliteit aangemeten hebben lijken mij beide juist te zijn en kunnen in elk geval niet zonder argumenten als onzin worden afgedaan.
Dat Gingrich vindt dat een president alle uitspraken van het Hoge Gerechtshof naast zich neer kan leggen is onjuist. Dat is wat democratische media ervan hebben gemaakt toen hij zich verzette tegen een vijf tegen vier beslissing van het Hof die een uitspraak van een lagere rechter in stand liet. Het ging daarbij om een beslissing van de president over Guantanamo Bay die door de rechter werd overruled. Ook met die beperktere opvatting van Gingrich ben ik het trouwens niet eens.
Het Hoge Gerechtshof is er om de politiek te corrigeren als ze de grondwet negeren. Ook rechters kunnen fouten maken, maar liever zo nu en dan een foute beslissing van een rechter dan een president en een congres die ongestraft de grondwet naast zich neer zouden kunnen leggen. Dat kan hier in Nederland zoals U misschien weet. Ik vind dat verkeerd en dat is niet omdat ik de Nederlandse grondwet zo’n fraai stuk werk vind. een voorbeeld van overdreven politieke partijdigheid die een journalist slecht pastEigenlijk vind ik dat de laatste wijzigingen in de Nederlandse grondwet nogal wat onzin bevatten. We zouden wat mij betreft beter af zijn met een grondwet zoals die voor die tijd luidde. Ik heb bezwaren tegen de tekst van de grondwet en ook tegen de extreem progressieve samenstelling van de tegenwoordige Hoge Raad. Toch zou ik er een voorstander van zijn als de hoogste rechter hier de overheid zou kunnen terugfluiten als die de grondwet of andere belangrijke wetten zou schenden. Zoals U misschien weet kan dat hier niet als onze grondwet wordt geschonden, maar weer wel als we wetten zouden aannemen die strijden met wat er in Brussel wordt beslist. De omgekeerde wereld.
Het feit alleen al dat we het democratisch vinden of vonden hier in Nederland dat Parlement en Kroon het laatste woord hebben en niet de rechter, waarbij hij ten onrechte ontkent dat die net zo goed voor de democraten als voor de republikeinen geldthad Blankesteijn moeten waarschuwen. Er zit in de opvatting van Gingrich meer dan hij veronderstelde. Wat hij ook had kunnen vermelden en iet deed, is dat Fox News het niet met Gingrich eens was op ongeveer dezelfde gronden die ik hier noemde.
Dat Blankesteijn de republikeinen afschildert als een stel gevaarlijke gekken is een voorbeeld van overdreven politieke partijdigheid die een journalist slecht past. Bij de democraten is de zittende president de enige kandidaat, dat is gebruikelijk, maar bij de vorige verkiezingen in 2008 kwamen ook de democraten vóór de primaries met een indrukwekkend lijst van ongeschikten. Ik noem er een stel:
Randy Crow, Phil Epstein, Michael Henry Hewes, D.R. Hunter, Michael Forrester, Keith Russell, Judd Karl Krueger, Cleveland Mullins, Larry Reed, Stephen Colbert, Lee L. Mercer Jr., Al Gore en Frank Lynch Grover. De meesten waren we al voor de verkiezingen weer vergeten.
Over die lijst heeft U Blankesteijn nooit gehoord en geloof me, ze doen voor de door hem genoemde republikeinen niet onder.
Blankesteijn betreurt de degeneratie van de politiek in de VS waarbij hij ten onrechte ontkent dat die net zo goed voor de democraten als voor de republikeinen geldt. Hij noemde als voorbeeld de kiesregistratievereisten van de republikeinen die tot doel zouden hebben om arme democratische kiezers van het stemmen af te houden. Inderdaad, dat soort bijbedoelingen hebben politici, maar dat is niets nieuws. Het zijn de défauts de sa qualité van de democratische politiek, zoals die al door Alexis de Tocqueville zijn beschreven in De la Démocratie en Amérique.
Over de twee serieuze kandidaten naast Gingrich, Mitt Romney en Ron Paul hebben we Blankesteijn niet gehoord en dat vind ik een tekortkoming.
Ik zelf ben iemand die best kan begrijpen dat er mensen zijn die een voorkeur hebben voor Clinton boven George W Bush. Ik deel hun mening dat Bush een van de minst intelligente presidenten is geweest sinds Warren Harding, maar hij is een fatsoenlijk mens en dat kan van zijn voorganger niet worden gezegd. Niet zo zeer vanwege dat jonge meisje met wie hij ‘geen sexual relationship’ had, maar vanwege die vreselijke vrouw met wie hij is getrouwd, de schandalige manier waarop hij met de Russische president Jeltsin omging en de vele leugens die hij ons verteld heeft.
Verscheen ook op het eigen weblog van Toon
Reacties
# 1 Dat Obama zich als president boven de wet stelt kwam heel sterk naar voren toen hij in 2009 de kant koos van de president van Honduras, die van plan was om de grondwet zodanig te veranderen dat hij voor een derde termijn herkozen zou kunnen worden. Deze president werd verjaagd door volk en militairen omdat de grondwet nu eenmaal het eigendom is van het volk en niet van de president.
Ester Losita:
Dat Obama zich als president boven de wet stelt kwam heel sterk naar voren toen hij in 2009 de kant koos van de president van Honduras, die van plan was om de grondwet zodanig te veranderen dat hij voor een derde termijn herkozen zou kunnen worden. Deze president werd verjaagd door volk en militairen omdat de grondwet nu eenmaal het eigendom is van het volk en niet van de president.
Na een paar weken zag Obama in dat hij geblunderd had en herzag zijn standpunt. Je moet je wel afvragen wat voor adviseurs die man heeft als dat voortschrijdend inzicht enkele weken moet duren.
Maar niets is nieuw: linkse mensen denken heel vaak dat ze boven de wet verheven zijn omdat hun eigen idealen beter zijn voor iedereen en de wetten onrechtvaardig zijn omdat ze per definitie de status quo bekrachtigen.
Zodra linkse mensen zelf aan de macht zijn en ze de wetten gebruiken om anderen van de macht weg te houden (Sovjet-Unie, Rode Kmer, Cuba, Noord-Korea, enz) is er natuurlijk niets aan de hand.
04-jan 2012 , 03:58
# 2
Frans Groenendijk:
Zou zo maar kunnen dat ik met mijn laatste stukje ook ahw antwoord heb gegeven op die vraag over de adviseurs!
04-jan 2012 , 05:02
# 3 @ Ester,
toon kasdorp:
@ Ester,
Natuurlijk is de grondwet van het volk en niet van de overheid, maar de vraag lijkt me te zijn of de president van Honduras de grondwet wilde wijzigen op de manier die de grondwet zelf voorschrijft of niet. Ik kan me voorstellen dat zoiets wat verwarrend is en dat juristen daarover uiteenlopend adviseren.
04-jan 2012 , 05:38
# 4
Frans Groenendijk:
Volgens mij was het hoogste juridisch college van Honduras dat de militairen verzocht in te grijpen.
04-jan 2012 , 05:43
# 5 @ Toon:
Ester Lositas:
@ Toon:
Op zich klopt het natuurlijk wat je beweert, maar de beperking op het aantal termijnen is vastgelegd in de grondwet:
Artikel 4 van de grondwet van Honduras:
La alternabilidad en el ejercicio de la Presidencia de la República es obligatoria.
La infracción de esta norma constituye delito de traición a la Patria.
Ietwat vrij vertaald staat hier: een president die de wet wil aanpassen met de bedoeling meer termijnen te regeren dan artikel 4 toestaat, pleegt verraad in zin van de wet.
bron: http://www.honduras.net/honduras_constitution.html
04-jan 2012 , 07:33
# 6
toon kasdorp:
helemaal eens dat het niet deugt wat de president doet maar wat zegt de grondwet over veranderingen?
04-jan 2012 , 09:29
# 7 @Toon. Artikel 3 (volgens google translate, en dat lijkt me hier adequaat): People have the right to resort to insurrection in defense of constitutional order.
Frans Groenendijk:
@Toon. Artikel 3 (volgens google translate, en dat lijkt me hier adequaat): People have the right to resort to insurrection in defense of constitutional order.
Bovendien zijn er artikelen 373 en 374:
Article 373 .- The amendment of this Constitution may be ordered by Congress in regular session, with two-thirds vote of all members. The decree states the effect the article or articles to be reformed, must be ratified by the subsequent regular legislative session, an equal number of votes, to take effect.
Article 374 .- may not be reformed, in any case, the previous article, this article, constitutional provisions relating to the form of government, the national territory, the presidential term, the prohibition to be President again The citizen who has played under any title and reference to those who can not be Presidents of the Republic for the subsequent period.
Het zal moeilijk zijn om ergens ter wereld een grondwet te vinden is die duidelijker is op dit onderwerp!
05-jan 2012 , 12:55
# 8
toon kasdorp:
Toch lijkt het me een soort Von Münchhausen act. De Gaulle heeft ooit de bestaande grondwet opzij gezet met een referendum. Niemand heeft daar ooit serieus bezwaar tegen gemaakt, maar het was ongrondwettig. Als twee derde meerderheid van de kiezers in Honduras willen dat de president blijft kan dat dan niet omdat een meerderheid in het verleden heeft beslist dat het verboden is?
05-jan 2012 , 10:31
# 9 @Toon. Hiermee werp je een interessante, maar niet zo urgente vraag op.
Frans Groenendijk:
@Toon. Hiermee werp je een interessante, maar niet zo urgente vraag op.
Je zult het zeker met me eens zijn dat uiteindelijke wetten maatschappelijke verhoudingen slechts beklinken. Anderzijds is toch het wezen van een rechtstaat dat de waan van de dag niet regeert. Het wringt wel eens, maar het Romeinse principe dat je niet veroordeeld mag worden op basis van een wet die is vastgesteld na je 'misdaad' is een mooi voorbeeld daarvan.
Grondwetten (en het systeem met twee kamers bijv) zijn ook bij uitstek uitdrukking van het overtijgen van de waan van de dag. Niet toevallig is in veel grondwetten sprake van 2/3 meerderheid voor wijziging van de grondwet.
De kwestie is wel van enig belang met het oog op de discussie over sharia vs democratie. Heeft het zin om in de grondwet vast te leggen dat de democratie niet afgeschaft mag worden of zelfs explicieter: dat het land geen theocratie mag worden?
05-jan 2012 , 04:40
# 10
toon kasdorp:
de vraag lijkt me te zijn of het helpt
05-jan 2012 , 08:01
Reageren is niet mogelijk op dit bericht.