Naar aanleiding van het verslag van de presentatie in Nieuwspoort van mijn boek, Islamofobie? Een nuchter antwoord, op het weblog van Joost Niemoller, vroeg een ‘afvallige’ me wanneer en hoe ik “tegen de islam geworden was”.
Ik antwoordde hem dat het niet zozeer de aanslagen (2001, Madrid, Bali, Mumbai etc etc etc) en de moord op van Gogh waren die me er toe aanzetten me uitgebreid te gaan verdiepen in wat ik toen nog de islam noemde: dat kwam veel meer door de reacties daarop van politici en journalisten. Reacties die getuigden van schokkende lafheid, van gebrek aan informatie en van schaamte voor wat in het Westen bereikt is.
De studie zelf opende mij de ogen. Mijn bezorgdheid nam toe doordat bijna alle er in besproken angsten er meer door onderbouwd dan tegengesproken werden. Dat gold heel sterk voor de ontwikkelingen in Turkije. Daarom werd het hoofdstuk over dat land ook een van de belangrijkste en meest uitgebreide. De koerswijziging van dit land in de richting van mohammedaans fundamentalisme werd al in gang gezet halverwege de jaren 90 van de vorige eeuw.
De niet door de feiten op de grond gesteunde wensdroom dat Turkije een voorbeeld zou vormen van de verenigbaarheid van mohammedanisme en democratie, misschien zelfs als ‘brug’ zou kunnen functioneren tussen het Westen en de wereld van het mohammedanisme, overheerst helaas nog steeds de meningsvorming over dat land. Wie slechts de betekenis van een aantal berichten van de afgelopen week werkelijk tot zich door laat dringen kan er echter niet omheen: de AK-partij die in Turkije aan de macht is, is werkelijk in de verste verte niet vergelijkbaar met bijvoorbeeld Europese christendemocratische partijen.
In 2009 was al duidelijk geworden in dat Turkije en Iran op belangrijke thema's steeds meer gelijk optrekken. In januari juichte de gevaarlijkste politicus van de wereld dat Erdogans aanval op de premier van Israël dat land 'vernederd had' (de commentaren op de webstek van dit televisiestation, waar de bekende Tariq Ramadan nog een centje bijverdient, zijn beslist ook leerzaam). In juni werd Ahmadinejad vanuit Turkije onmiddellijk hartelijk gefeliciteerd met zijn omstreden verkiezingsoverwinning. De strijd met de oppositie in Iran is een ‘binnenlandse aangelegenheid’ waar andere landen zich volgens Erdogan niet mee moeten bemoeien. In oktober kreeg Ahmadinejad openlijke Turkse steun voor zijn nucleaire avontuur. In november werd Ahmadinejad op een OIC-bijeenkomst extra hartelijk, door zowel AK-president Gül als AK-premier Erdogan, verwelkomd in Istanbul.
Maar dat was vorig jaar. In een onthutsend tempo kwamen de afgelopen dagen nieuwe berichten naar buiten over het Turkse buitenlandse en binnenlandse beleid die Westerse politici nu toch eindelijk aan het denken zouden moeten zetten.

»
Even goede vrienden met Hamas als met Fatah
Geheel in lijn met de groeiende integratie van Turkije binnen de OIC, liet Erdogan zich uit over mohammedaanse claims op ‘heilige plekken’ op de westelijke Jordaanoever. En passant onderstreepte hij zijn ideologische verwantschap met zowel Fatah als Hamas.

Donning a cloak of pan-Islamic identity, Erdogan told Al Wattan that he “loves my brothers in Fatah and my brothers in Hamas to the same degree, because they are my Muslim brothers and I cannot distinguish between them"

Maar dat zal nog weinig optimisten over de Turkse positie op andere gedachten brengen.
Ik verwacht ook niet dat een dergelijk effect zal uitgaan van de oproep van EU- commissaris Stefan Füle aan het adres van Turkije om zijn zee- en luchthavens open te stellen voor Cypriotische schepen en vliegtuigen.

Ondanks herhaaldelijk aandringen door de EU weigert Turkije nog steeds om zijn havens te openen voor EU-lidstaat Cyprus en weigert het land de Grieks-Cypriotische regering te erkennen.

Toen in 2006 vanuit Turkije geprobeerd werd de Nederlandse verkiezingen voor de Tweede Kamer te beïnvloeden, door de oproep om op de Turkse kandidate van D66 te stemmen vanwege haar uitspraken over de Armeense genocide van bijna een eeuw geleden, leverde dat wel enige ophef. Echter niet zoveel dat te verwachten valt dat de nieuwste initiatieven van het Turkse bewind om Turkse emigranten af te houden van al te ver gaande integratie en ze tegelijkertijd aan te moedigen zich wel met de politiek van de gastlanden te bemoeien op waarde geschat worden door leden van onze regering en ons parlement.
Over de reacties op het bericht dat de AK-ers nog wraak willen nemen op de militairen die dertig jaar geleden de macht grepen om te voorkomen dat het land zou afglijden van de ‘seculiere’ koers die door ‘Atatürk’ Kemal Mustafa na WO I werd ingevoerd, maak ik me helemaal geen illusies. De Turkse machthebbers hebben de Europeanen volledig aan hun kant bij het streven de macht van het leger terug te dringen: alsof alles wat eenmaal met een meerderheid in het parlement besloten wordt democratisch en goed is.

Nieuwe deportatie van Armeniërs?
Met betrekking tot de laatste uitlatingen van Erdogan over Armeniërs heb ik nog wel enige hoop dat dit wenkbrauwen zal doen fronsen. Omdat in de VS serieus gediscussieerd wordt over het officieel als ‘genocide’ aanmerken van de verschrikkelijke deportatie van miljoenen Armeniërs aan het begin van de vorige eeuw, heeft de Turkse leider gedreigd met het uitzetten van nu in Turkije levende Armeniërs. Men stelle zich voor dat in Marokko gesproken wordt over Nederlandse betrokkenheid bij gewelddadige aspecten van het Franse kolonialisme van een eeuw geleden en dat onze premier -Cohen, Wijffels of Wilders- in reactie daarop over het uitzetten van Marokkanen begint !
Maar ook dit was in mijn ogen nog niet het meest onthullende bericht over de koers van het bewind in Turkije. Om dàt bericht een beetje te kunnen plaatsen moet men er wel van op de hoogte zijn dat het idee dat de Atatürk zorgde voor een scheiding van moskee en staat, op een misverstand berust. Dat dat misverstand wijdverbreid is doet daar niets aan af. Mustafa zorgde niet voor scheiding van die twee, maar voor onderschikking van “de” moskee aan de staat. Ook nu nog bestaat er een Turks bestuur voor godsdienstzaken (Diyanet). Alleen tegen die achtergrond is te begrijpen dat er in Turkije heel wat mensen leven die zichzelf moslim noemen maar geen godsdienstvrijheid ervaren. Alleen tegen die achtergrond is een krantenkop te begrijpen als: ” Turkish imams demanded "chair immunity" from the state to teach people religion freely”.
En alleen tegen die achtergrond is te begrijpen wat de draagwijdte is van deze tekst:

De Turkse regering wil de door de religieuze autoriteiten aangestelde imams voortaan een beperkte immuniteit voor strafvervolging garanderen. Een in het parlement ingediend wetsontwerp voorziet dat predikers slechts met toestemming van de hoogste instanties aangeklaagd kunnen worden. Dat meldt de Turkse krant Sabah donderdag. Daarmee wordt ook de mogelijkheid beperkt om schriftgeleerden voor hun politieke uitlatingen juridisch te vervolgen. (Bron)

Hoofd van een bevriende staat
In de titel van dit stuk heb ik het begrip ‘bevriend staatshoofd’ gebruikt. Een opzettelijke slordigheid. In de wetgeving hierover is immers geen sprake van bevriende staatshoofden maar van regeringshoofden van 'bevriende staten'. Een belangrijk verschil zeker wanneer je je realiseert dat het onderhouden van diplomatieke betrekkingen met een land dit al tot 'bevriend' maakt in de zin van deze wet.
Turkije is geen Somalië of Afghanistan. Elk land waar het mohammedanisme dominant is, is anders. Zo zijn in elk van die landen onder andere de tegenkrachten totaal verschillend.

Op dit moment is Turkije nog ver verwijderd van een situatie waarin mensen die het mohammedanisme de rug toekeren de doodstraf krijgen. Het is onmogelijk om uit te maken of dat iets is wat Erdogan en de zijnen in hun hart eigenlijk willen. Het is echter wel duidelijk dat ze op hun eigen manier bezig zijn met onderwerpen die ook hoog op de agenda van de mohammedaanse totalitairen staan (blz 176 Islamofobie?)

Bij de beoordeling van de overeenkomsten en verschillen tussen Europese landen en Turkije en van de mate van vriendschap met dat land, moeten ook de genoemde tegenkrachten mee in overweging genomen worden. De belangrijkste krachten naast de AK (leger, CHP, MHP) hebben gemeenschappelijk dat ze buitengewoon nationalistisch zijn. De partijen zouden hier in Europa als extreemrechts worden bestempeld.
Wie uitspreekt of handelt vanuit de veronderstelling dat de Turkse politici vergelijkbaar zijn met de gemiddelde Europese politicus geeft daarmee blijk van een hemeltergend gebrek aan verantwoordelijkheidsbesef.

Zie ook Nieuw Religieus Peil over Erdogan en over de AKP
De Dagelijkse Standaard schrijft ook regelmatig over Turkije

Frans Groenendijk, 21-03-2010

Naar reageerveld

Reacties

# 1

Arend:

Wat je schrijft over Turkije en Erdogan is nog maar het topje van de ijsberg. Religieuze minderheden worden door de overheid gediscrimineerd en mogen bijvoorbeeld geen nieuwe kerken bouwen (of bestaande kerken repareren). Christenen zijn de afgelopen jaren ook vaak slachtoffer geworden van dreigementen, pogroms en moorden, waarbij de rol van de politie soms nogal twijfelachtig was. Erdogan probeert ondertussen om niet-islamitische zaken als alcohol en varkensvlees aan banden te leggen. Onlangs ontkende hij de genocide op de Armeniërs èn de genocides in Soedan, met als argumentatie "zoiets doen moslims niet". Peuter-argumentatie die regelrecht afkomstig lijkt van de Iraanse leider Ahmadineyad. Die verklaarde vorig jaar op een Amerikaanse universiteit "er zijn geen homo's in Iran". En toen iedereen daarop begon te lachen; "nee, echt niet"...

Maar het ergste is natuurlijk dat "wij" (eigenlijk; de boven-ons-gestelden) dit soort intolerante, vaak gewelddadige idioten als bondgenoten zien.
- "Wij" veroordelen niet Erdogan die oproept tot massa-deportaties; we veroordelen Wilders die Erdogan een "freak" noemt.
- De holocaust-ontkennende èn holocaust-promotende dictator Ahmadineyad mag vrijuit spreken op universiteiten en VN-bijeenkomsten; en ondertussen worden bedrijven en wetenschappers uit Israël steeds meer geboycot.
- "Wij" accepteren dat de VN-mensenrechtenraad wordt geleid door landen die vrijwel alle bekende mensenrechten schenden. Landen die nu ook mèt de VN het Westen oproepen om belangrijke mensenrechten (zoals de vrijheid van meningsuiting) af te schaffen.
- "Wij" demonstreren tegen democratische landen en tegen democratische politici, maar niet tegen bloeddorstige dictaturen en organisaties. Erger nog; we demonstreren hand-in-hand met de aanhangers van die dictaturen. Als ze antisemitische liedjes gaan zingen noemen "anti-racisten" als van Thijn dat "glokalisering".

Onze leiders geven de islamitische extremisten voortdurend gelijk. Daarom gaan steeds meer landen en provincies over op de mensonterende shariawetgeving. Daarom neemt het geweld tegen niet-moslims in tientallen landen voortdurend toe. En daarom zullen de vele problemen met de islam ook hier alleen maar erger worden.

28-maa 2010 , 12:48

# 2

Arend:

Ter aanvulling.

Die lafheid van onze eigen leiders, journalisten, opiniemakers en andere onnozelaars is de grootste bedreiging voor onze vrijheid.

Dat Libië openlijk oproept tot een jihad tegen Zwitserland is alleen maar omdat Libië weet dat dat geen enkele consequentie heeft. Eerder martelde Libie onschuldige buitenlandse artsen en veroordeelde hen ter dood; waarna het Westen een vermogen betaalde om die gijzelaars vrij te krijgen. Inmiddels houdt Libië enkele Zwitserse gijzelaars vast, als straf voor het oppakken van Ghadaffi's gewelddadige zoon in Zwitserland. Ondanks zijn onmiddelijke vrijlating, nota bene mèt Zwitserse excuses en zelfs beloften over losgeld zitten die Zwitsers nog steeds vast.

Libië veegt zijn voeten op de hele beschaving, dat is duidelijk. Maar Libië slaagt daar alleen maar in omdat de Westerse beschaving al lang netjes op zijn rug is gaan liggen, een uitnodigend "welkom" op de buik geschreven.

28-maa 2010 , 12:57

# 3

Frans Groenendijk:

Ik weet het Arend. Welkom hier op K & K trouwens.
In Islamofobie? beschrijf ik dat de koerswijziging in Turkije begon met de herbegrafenis van Enver Pasha. In de jaren 90 dus. Cruciaal onderdeel van die koerswijziging is de veranderde houding ten opzichte van de OIC. Erdogans opstelling is volledig in lijn met die van deze afschuwelijk weinig bekritiseerde organisatie.
En je hebt beslist gelijk: een van de grootste problemen wordt gevormd door het feit dat de extremisten gelijk krijgen van mensen hier in het Westen.

28-maa 2010 , 12:58

# 4

TESSA:

Turkije en Marokko willen nog meer immigratie en uitkeringen!

Turkse minister van Religieuze Zaken voorbreid een nieuwe overleg voor de 'Turkse politici in Nederland' om gemeenschappelijke strategie te bepalen. De Turkse staat wilt weer stemadvies geven aan "Turkse-Nederlanders."
Turken zijn een gedisciplineerd volkje. Een Turk die lid is bij Groenlinks gaat met een Turkse kandidaat van CDA de Turkse strategie bepalen! Het klopt zeer zeker dat zij naar de Turkse staat luisteren. Zie maar ook hoe Turkse moskeeën in Nederland allemaal door de Turkse staat gestuurde imams hebben. Het is een volk die erg nationalistisch is ingesteld en het volle respect geeft aan de nationale Turkse regering ook al leven ze in een ander land. De Turkse staat kan haar mensen zo mobiliseren. Noord-Cyprus is dankzij 65 000 turken die daar woonden bezet, in Nederland zijn ze bijna 700 000 geworden.
De oppervlakte van Turkije is twintig keer die van Nederland, groter dan Frankrijk. De economie groeit snel met groeicijfers tot acht procent per jaar. Europa is zwak en verdeeld. Turkije wordt agressiever, bemoeit zich regelmatig met de internengelegenheden van Nederland. Turkije ziet haar overtollige, slecht opgeleide onderdanen blijkbaar niet alleen als haar voornaamste exportproduct, maar ook als melkkoetjes voor extra inkomsten uit het buitenland. Veel Turkse politici in Nederland worden door de Turkse geheime dienst opgeleid om te infiltreren in de PVDA, CDA, Groenlinks en D66. Turkse overheid heeft Nederlandse ambassadeur onder druk gezet over de veranderingen betreffende de export van uitkeringen aan Turken die in het buitenland vertoeven. De Turkse regering bemoeit zich hiermee met binnenlandse aangelegenheden van Nederland. Het gaat hier om Nederlandse uitkeringen! Turken zijn blij, omdat de Kunduz alliantie wil niet de verdragen met Turkije en Marokko over de export van uitkeringen stopzetten. Die lafheid van onze eigen leiders, journalisten, opiniemakers en andere onnozelaars is de grootste bedreiging voor onze vrijheid.

Turken en Marokkanen die in Nederland wonen slepen miljarden Euro naar hun corrupt en doortrapt landen waar ze niet willen wonen! Miljarden via non-stop uitkeringen (bijstand en kinderbijslag) aan niet in Nederland wonende massa die steeds groter wordt, daar boven op komt nog ca. 3 miljard per jaar om Turkije rijp te maken voor de EU lidmaatschappij. Sociale Verzekeringsbank wist jaren dat de Marokkaanse en Turkse gezinnen gebruikmaken van dubbele kinderbijslag voor kinderen die in het land van herkomst wonen. Uit een steekproef van bleek dat er 73 procent van de Marokkaanse, Somalische en Turkse gezinnen frauderen. Het is toch niet te geloven dat van onze zuur en duur verdiende belastinggeld moslimlanden worden onderhouden! Ze krijgen gewoon geld cadeau! Ook al wordt de boel aantoonbaar opgelicht.
Van de coalitie hebben GroenLinks en D66 het meeste profijt. De lentecoalitie heeft duidelijk zelfde koers gekozen. Bezuinigd wordt er nauwelijks, lastenverzwaringen des te meer. ‘Hervormingen’ is inderdaad een term die iedereen persoonlijk opvat. De in ons ogen ideale hervorming van Nederland die rechtvaardigheid, compassie, flexibilisering, lastenverlichting en een kleinere overheid combineert is nog nauwelijks in zicht.
GroenLinks heeft haar bestaansrecht allang verloren. Wat de partij onderscheidend had kunnen maken was haar pacifisme, bescherming van natuur etc. GroenLinks wilt naar Kunduz, Libië, Kosovo, Syrie om te vechten voor de wapenhandelaars. Natuurvernietiging gaat ook sneller met de import van de miljoenen Moslims naar Nederland, gezien Moslims steeds meer broedplaatsen willen laten bouwen. D66 heeft ook nu geen enkel uniek verkooppunt meer. En kan opgaan in wat anders.

08-jun 2012 , 02:21

Uw reactie:

Reageren is niet mogelijk op dit bericht.

Terug naar begin artikel