Uitspraken over de groeiende invloed van het mohammedanisme hoor ik van heel verschillende mensen. Zowel van mensen die zich er al enige of zelfs vele jaren zorgen over maken als van mensen die dat vrijwel niet doen.
In de uitspraken van mensen uit die eerste groep komt vaak aan de orde dat ze moe zijn. Moe van het ontdekken van steeds meer en steeds alarmerender berichten over dit onderwerp. Moe van het aanlopen tegen een muur van onbegrip, moe van het uitgemaakt worden voor ‘onderbuiktype’ of iets nog veel ergers: een rat die zich laat leiden door een onweerstaanbaar gefluit. Soms twijfelend of ze het dan misschien toch zelf verkeerd zien. Hoe is het mogelijk dat zo ontzaglijk veel mensen en juist mensen die gestudeerd hebben en een goede positie hebben in de maatschappij, geen enkele dreiging zien in die groei?

In de woorden van mensen uit die tweede groep hoor ik steeds vaker iets anders doorklinken. Iets van “ja er zitten inderdaad zeer onwenselijke en verontrustende aspecten aan die doorgaande immigratie en aan het mohammedanisme, maar.”
Maar met een punt er achter.
Soms met na die ‘maar’ iets van de strekking dat het “door Wilders alleen maar erger wordt”. Het lastige aan die invalshoek is dat er daarmee als het ware van uit wordt gegaan dat het mohammedanisme pas sinds kort en alleen in Nederland bestaat.
Dat dat mohammedanisme hier op geen enkele manier iets te maken heeft met het mohammedanisme elders in de wereld. In Islamofobie? Een nuchter antwoord wordt er vrij veel nadruk op gelegd dat dat, helaas, niet helemaal klopt. Omdat het boek bovendien nogal overtuigend blijkt te zijn is het in zekere zin een gevaarlijk boek.

»
Het lezen er van kan namelijk behoorlijk deprimerend werken. Toch is daar geen reden voor. Het feit dat je als lezer over een aantal zaken blijkbaar anders bent gaan denken verandert de wereld niet. De kans dat de zaken helemaal mislopen wordt daar op zich niet groter of kleiner van. Hoe deprimerend, hoe wanhopig stemmend is het om bijvoorbeeld dit tegen te komen:
Een stukje video waarin het optreden getoond wordt van een meisje van nog geen vier jaar oud dat de Koran al kan opzeggen?
Tijdens de uitzending wordt het kind zo zeer door haar eigen vader onder druk gezet dat ze gaat huilen. De gastheer, getooid met een glimlach van oor tot oor, feliciteert de vader met zijn dresseer-prestatie.
Het is een weerzinwekkend tafereel. Het eerste wat de kleuter mag opdreunen is "Bestrijdt hen. Allah zal ze straffen via jullie handen” (vers 9:14).
De gastheer merkt met een superieur glimlachje op “We hoorden nog nooit van een niet-moslim kind dat hun heilige boek zo goed uit het hoofd kende op zo’n leeftijd.” Het is bijna niet voor te stellen dat het gehuil van het kind niet is weggesneden voor de uitzending.
Trots op de geestelijke mishandeling van een kind.

De reden waarom ik hier niet depressief van wordt is dat ik de link naar dit filmpje kreeg toegestuurd van een familielid die zich een of twee jaar geleden er nog zorgen maakte om hoe ik tegen het mohammedanisme aan keek. Nu maakt zij mij hier op attent.
Wie de ogen zijn opengegaan voor de totalitaire kern van het mohammedanisme en de verhulling er van door de hoofdstroom van media en politiek, kan ze nadien daarvoor niet meer sluiten. Dat geldt voor christenen, atheïsten en mensen die zichzelf moslim noemen in gelijke mate.
En dat is precies de reden waarom de voorspellingen dat Europa ten prooi zal vallen aan de mohammedaanse veroveringsdrang, niet zullen uitkomen.

Frans Groenendijk, 16-02-2010

Reacties

# 1

Tommie:

Mijn welgemeende complimenten met deze indrukwekkende studie. Ik heb ze in twee etmalen uitgelezen, in einem Guß.

Mijn helderziendheid wat de toekomst betreft is niet van dien aard, dat ik de conclusie, dat Europa niet aan de mohammedaanse veroveringsdrang ten prooi zal vallen, zou durven ondersteunen.

Wel ben ik ervan overtuigd, dat hoe eerder we de mohammedaanse immigratiestroom stoppen, des te minder groot de toekomstige inburgeringsproblematiek zal blijken te zijn.
Let wel: 'minder groot', schrijf ik, en 'niet kleiner'. Want een identiteit, die doordrenkt is van een anti-democratische religiositeit, onttrekt zich mijns inziens aan elke vorm van verandering, bijstelling of aanpassing.

22-feb 2010 , 06:54

Reageren is niet mogelijk op dit bericht.