Folkert Jensma werpt zich op als expert op het terrein van benoemingen bij de HR. Zelf studeerde hij onopvallend rechten in Leiden. Hij studeerde af in het jaar dat hij 26 werd, op een scriptie over het recht op rectificatie. Daarna werd hij journalist en redacteur bij het NRC Handelsblad. Hij is hoofdredacteur van die krant geweest van 1996 tot 2006. Dat was de tijd waarin ik mijn veertigjarige abonnement op die krant heb opgezegd en ben overgestapt op de Volkskrant. Qua politieke opvattingen ongeveer hetzelfde als de NRC maar toch wat objectiever en vooral minder zelfingenomen. Ook minder spreekbuis van derden.

»
NRC Handelsblad is sinds het hoofdredacteurschap van Jensma de spreekbuis van het progressieve deel van politiek Den Haag en van de overheid, waaronder te rekenen de rechterlijke macht en het paleis Noordeinde. Sinds kort heb ik opnieuw een abonnement op de krant genomen, met name omdat ik de opvattingen van dit snel verouderende deel van de natie graag wil horen uit de ‘horse’s mouth’. Een zelfgeschreven necrologie, als het ware. Jensma is dan wel geen hoofdredacteur meer, maar hij krijgt ruim de gelegenheid van zijn opvolgers om de opvattingen van hemzelf en zijn hechte achterban publiek te maken.

Dit weekeinde vervolgde hij zijn vete tegen de PVV door uit de doeken te doen hoe de voordracht voor de benoeming van een Raadsheer in de Hoge Raad
Door deze vriendendienst wereldkundig te maken toonde de betrokken rechter een opvallend gebrek aan integriteit
was ingetrokken onder druk van deze partij. Het betrof de AG die à titre personnel en vertrouwelijk aan een bevriende rechter in Amsterdam had laten weten waarom deze naar zijn mening niet gewraakt had horen te worden. Door deze vriendendienst wereldkundig te maken toonde de betrokken rechter een opvallend gebrek aan integriteit. Terwijl integriteit toch een vereiste was voor de belangrijke rechtszaak waarvoor hij door zijn rechtbank was uitgezocht. Op een paradoxale manier werd daarmee aangetoond dat, wat er ook zij van de redenen voor de wraking, het toch maar goed was dat hij van deze zaak was afgehaald. Een onberispelijk optreden van de president van de behandelende kamer is in zo’n precaire zaak is hoe dan ook een eerste vereiste.

De AG in kwestie was de klos omdat hij zich in het openbaar en zo onnodig in de kaart had laten kijken. Hij had tegen alle mores in voortijdig zijn mening over een zaak gegeven die gemakkelijk nog bij het college had kunnen terecht komen, waar hij als AG fungeerde. Vanaf dat moment was het iedereen duidelijk dat hij voorlopig niet voor een benoeming in de HR in aanmerking zou komen. Iedereen, behalve Corstens. Die dacht er anders over of heeft het misschien alleen maar willen proberen. Hoe dan ook, het wijst erop dat de benoeming van zijn Nijmeegse maatje Buruma geen incident is geweest. De Hoge Raad heeft kennelijk een president die vastbesloten lijkt te zijn de reputatie van het hoogste rechtscollege van dit land verder te ondergraven wanneer hem die mogelijkheid geboden wordt.
Verscheen gisteren al op het eigen weblog van Toon

Toon Kasdorp, 19-12-2011

Reacties

# 1

trias politica:

Toon, de reactie van mijn vrouw op het stuk van Jensma wil ik je niet onthouden. Ik post haar hier integraal:
"Ik ben verbijsterd over dit artikel van een hoofdredacteur van de NRC. Ik geef u hier mijn ongezouten mening van een goed geïntegreerde westers allochtone vrouw, die al zeer geruime tijd in dit land woont. Ik zeg U dit heer Jensma:
Om te beginnen: stelt u zich de vraag of het wel verstandig was van de heer Aben om zijn visie vast te leggen in een notitie?
Ten tweede, was het sowieso wel verstandig van de heer Aben om als advocaat-generaal bij de HR diens visie intern kenbaar te maken? En tenslotte, was het wel verstandig van de heer Aben om, nu de notitie eenmaal was uitgelekt, de notitie ook via de NJBlog te publiceren alwaar anderen direct kunnen reageren? Een interne notitie werd hiermee immers van een uitgelekte notitie tot een publiek discussie-document. Hij had ook kunnen zeggen het lekken te betreuren en het daarbij te laten.
Dat heeft de heer Aben echter NIET gedaan. Hij verkoos publiciteit. Waarom ? De vraag stellen is hem beantwoorden.
Daarmee heeft de heer Aben zich gediskwalificeerd als onpartijdig advocaat-generaal en is het zeer terecht dat deze heer wordt afgeserveerd als mogelijk lid van ons hoogste rechtscollege.
Verder heb ik mij mateloos gestoord aan uw insinuerende toon in dit stuk, heer Jensma. U bent journalist, althans dat beweert u te zijn. Ooit gehoord van objectieve verslaggeving ? Wat u hier aan het doen bent is stemmingmakerij of op zijn best bewuste manipulatie van lezers. Ik vind dat kwalijk. In het land waar ik vandaan kwam gebeurde dat ook, nooit gedacht dat dit in Nederland ook mogelijk was. U krijgt van mij een dikke onvoldoende."

Waarvan akte.

19-dec 2011 , 10:25

# 2

Cpt. Iglo:

20-dec 2011 , 11:56

Reageren is niet mogelijk op dit bericht.