Dat bloggen is nog helemaal niet zo makkelijk hoor. Zeker wanneer je er enige pretentie mee hebt. Ik ben vaak te lang van stof. Dit stukje is een experiment en een oefening voor mezelf. Afgebeeld is een weergave van alle tabs in deze browser. Ze zijn open omdat ik er misschien nog wat mee ga doen. Ik dwing mezelf om aan elk ervan niet meer dan enkele regels te besteden. Eens kijken of dat iets nuttigs oplevert. Voor mezelf en/of voor u als lezer. 18 korte stukjes, dus bij elkaar toch een lang stuk, maar wel heel wat anders.

»

Ik begin positief. Bovenaan staat een tab met een stukje uit Het Paroolvan een paar dagen geleden: Marokkaanse en Joodse jongeren knappen Joodse begraafplaats op. Said Bensalem, een Marokkaanse jongerenwerker in Amsterdam, nam volgens het bericht contact op met een rabbijn. Jongerenwerkers en welzijnswerkers wantrouw ik. Oproepen tot dialoog waar op enigerlei wijze de leer van Mohammed bij betrokken is, wantrouw ik nog veel meer. Maar hier lijkt me dus niets mis mee. Natuurlijk, als dit soort tot optimisme stemmende gebeurtenissen veel meer aandacht krijgt dan verontrustende berichten over Marokkaanse jongens, is dat foute boel. Maar dat is geen reden om dit specifieke bericht te negeren. Het doet me wel gelijk denken aan dit stukje 'discussie' dat ik deze week voerde met de monomane, verbitterde Martien Pennings bij AmsterdamPost. Hij valt Gerstenfeld aan alsof die een handlanger is van de moslimbroederschap, lid van de Joodse Raad of nog erger.

De tweede tab heeft, voor de optimistische geest, ook nog iets positiefs. Het gaat over afgrijselijke, gruwelijke toestanden in het Irak van 2006.

Soms wilde ik dat ik in een hel geloofde.

Het positieve eraan is dat twee daders nu, in november 2011, alsnog zijn opgepakt door Iraakse veiligheidsdiensten. De vrouw, weduwe, en daardoor manipuleerbaar, was door een Al-Qaeda-levensvorm onder druk gezet om van haar 9-jarige zoontje een 'zelf'moord-terrorist te maken. Op het laatste moment had de moeder (…) zich verzet maar het monster had het jongetje nog tot ontploffing weten te brengen in een sjiietische moskee: negen doden. Het gaat heel erg slecht in Irak. Openlijk steun betuigen aan Israël kan de doodstraf opleveren, maar hier en daar gebeurt er dus af en toe toch nog iets goeds. Soms wilde ik dat ik in een hel geloofde. Dan kon ik erop vertrouwen dat Hamid Alwan daarin eeuwig zou branden.

De volgende zeven tabs hebben allemaal te maken met de financiële crises (meervoud) en meer in het bijzonder met de voorbereiding van en het vervolg op mijn stuk hieronder over Arnoud Boot als verademing in de populistische omgeving van de club van Wijffels.
Die club heet officieel Sustainable Finance Lab en de eerste tab in deze serie leidt naar hun voorpagina. Het grappige is dat op dit moment vier van de vijf getoonde twitterberichten te maken hebben met mijn bespreking: dat zegt niets over die bespreking van mij maar wel iets over de geringe twitter-levendigheid rond dit initiatief. Tab 4 toont de weergave van een volgende lezing van datzelfde SFL. Ik heb de video (van ruim 2 uur!) nog niet helemaal bekeken. Bij mij in beeld staat nu onderstaande afbeelding.

Hij vormt onderdeel van de presentatie van professor Benink. Je zou kunnen zeggen dat hij gaat over de geldscheppende functie van banken. Hij geeft het verloop in de tijd -vanaf 1847 nota bene- van de capital/asset ratio. Opvallend is dat al sinds 1948 die ratio heel laag staat: op circa 4% slechts. Inmiddels is besloten dat hij verhoogd moet worden tot 9. Daarmee zouden de Europese waarden meer in de buurt komen van het gemiddelde op de wereld. In dat verschil tussen het cijfer voor Europese landen in vergelijking met de rest van de wereld vermoed ik een interessant onderwerp voor een blog. Onvermijdelijk zal dat wat 'zoekend' zijn. In dat kader had ik vandaag een korte twitter-uitwisseling met Peter Verhaar van bankblog . Hij was van mening dat de DNB en meer in het bijzonder Arnoud Boot, die een tijd lid van de bankraad was, onoplettend geweest was met betrekking tot die lage ratio. Bij nader inzien bleek hij te doelen op het buiten de balans brengen van zogenaamde SPV's… Hm.

NU.nl meldt in tabje vijf dat een bedrijf in de toeristische sector in contracten die ze afsluiten al rekening houden met een mogelijke herinvoering van de Drachme! Tsja. Nu.nl diept zaken niet echt uit: is het een trend of een curiositeit?

Ook de tab eronder leidt niet naar een stuk dat op het eerste gezicht erg informatief is maar geeft wel een perfect beeld van de crisissfeer. "Euro-Retter wollen Goldreserven der Bundesbank verpfänden" staat er boven het stukje en het begeleidende plaatje toont goudbaren. Dat verklaart misschien het zeer grote aantal opgewonden reacties. Terwijl ik dit schrijf heeft het Handelsblatt echter al weer een nieuw artikel toegevoegd over het Duitse goud: Obama und Sarkozy wollen deutsche Goldreserven, ook de Frankfurter Allgemeiner rapporteert in vergelijkbare termen.

De afbeelding van de volgende tab was me aangereikt door bovengenoemde Peter Verhaar.

Ik weet veel minder van deze materie dan ik zou willen, maar regelmatig bekruipt me de angst dat heel wat deelnemers aan het debat over de financiële crises luchthartig of zelfs doelbewust onduidelijkheid over definities onopgehelderd laten

Ik had de tab nog even laten staan in verband met de grote ruimte voor spraakverwarring op dit terrein. In mijn stuk over Boot had ik losjes, slordig zo u wilt, de term 'basissolvabiliteit' gebruikt. Trias wees er op dat Jan-Kees de Jager spreekt van 'kernkapitaal'. De vraag is of dat precies voor hetzelfde staat als de WereldBank onder capital/asset ratio verstaat. En in hoeverre verschilt deze 'leverage ratio' daar weer van? Is er een andere formule gebruikt of gaat het niet over dezelfde basisgegevens? Ik weet veel minder van deze materie dan ik zou willen, maar regelmatig bekruipt me de angst dat heel wat deelnemers aan het debat over de financiële crises luchthartig of zelfs doelbewust onduidelijkheid over definities onopgehelderd laten.

De kop horende bij het volgende tabje luidt "Approaching the Italian endgame" -de toon ervan laat zich raden- en is afkomstig van de Financial Times van nog maar enkele dagen geleden. Ik zet dat erbij, want in dat stuk is nog sprake van het 'Papandrendum', leuke vondst wel, dat inmiddels al weer ver in het verleden lijkt te liggen. De belangrijkste persoon die in het stuk wordt opgevoerd is Matt King van Citigroup. Hm, tsja. Enkele weken geleden schreef ik hier op K&K over de onnavolgbare wijze waarop Ruding zich onderuit wurmde onder zijn medeverantwoordelijkheid voor het feit dat zijn Citibank "ernstiger werd getroffen [door de kredietcrisis] dan andere banken". De bijgevoegde afbeeldingen zijn zo weinig verhelderend dat het wel opzet lijkt. Wat zegt dat alles over de betrouwbaarheid van meneer King nu, over dit onderwerp? Daar valt aardig wat aan uit te zoeken en dan hebben we het nog niet over de inhoud van zijn boodschap. Daarin vinden we onder andere:

Its major flaw, judging from the few details we have, is its need for funding. At present, selling even €3-5bn of straight EFSF bonds seems to be a struggle. And yet the proposed SPV-structure would seemingly rely on selling hundreds of billions in much more complicated bonds.

Die boodschap komt me bekend voor. Mijn oude vriend Edward Hugh noemde enkele dagen geleden dit:

This is a fund that is supposed to have the fire-power of €1 trillion, yet it can’t even raise €3bn. That is very worrying.

de quote van de dag. Edward is wel een uitgesproken pessimist, zeg ik er maar bij.
Maar die aangehaalde uitspraak van King was nog niet diens belangrijkste: dat was de waarschuwing uit de kop. Helaas kan ik daarbij de gedachte niet van me afzetten dat het 'uiten van zorgen' uit de mond van zo iemand ook zo maar onderdeel kan zijn van speculatie (tegen Italië in dit geval).

Meer acuut en meer alarmerend is toch de laatste tab in dit rijtje van zeven.

nieuwswaarde zit in het feit dat de Grieken zodanig gewantrouwd worden dat dit onderzoek verricht is

Eigenlijk vooral omdat je hier de indruk krijgt te maken te hebben met mensen die met gezag spreken. Een viertal Duitse wetenschappers zijn de data die door Griekenland aan Europa verstrekt zijn te lijf gegaan met genadeloos wiskundig gereedschap. De bedragen zijn niet gecontroleerd op de mate waarin ze corresponderen met de werkelijkheid, dat is zo goed als onmogelijk met beperkte middelen en op grote afstand, maar op de kans dat het (deels) verzonnen getallen zijn. Dat kan op basis van het voorkomen van de verschillende cijfers (niet getallen dus)! De combinatie van cijfers die de Grieken hebben aangeleverd wijst op fraude! Het is geen hard bewijs: het is statistiek. De nieuwswaarde zit wat mij betreft dan ook niet zozeer in de verdenking tegen Griekenland zelf maar in het feit dat de Grieken zodanig gewantrouwd worden dat dit onderzoek verricht is. Het gaat dus om verzonnen getallen, niet om het weglaten van gegevens, of andere manieren van berekenen…

"Hamas steelt voedsel en medicijnen voor Gaza van internationale donors" is een bericht van alweer twee en een half jaar geleden. Ik kwam er vanwege deze Ikon-uitzending met een van de twee Nederlandse opvarenden van de Israël-provocatievloot van vorig jaar, Anne de Jong. De Jong vermeldde langs haar neus weg dat het dochtertje van een kennis van haar in Gaza, overleden was aan astma omdat de Israëli's medicijnen niet doorlaten. De terloopsheid van de opmerking, door de presentatrice van het programma, een fervent propagandiste van de leer van Mohammed vanzelfsprekend als waar geaccepteerd, daarin zit het venijn.

De meeste andere tabs hebben te maken met de voorbereiding van mijn lezing van komende zaterdag.
Beelden uit Frankrijk die laten zien hoe volgelingen van Mohammed bij het uitgaan van een kerkdienst de katholieken met stenen bekogelen. Hier meer beelden en beschrijving. Lees je die dan wordt je nog bozer.

Ene Tuncay Çinibulak legt hier uit dat het geweld van Turken tegen Koerden eigenlijk toch vooral te wijten is aan Nederland en de Nederlanders. Ze zijn gefrustreerd die jongens.

Ik heb het al vaker geschreven en zal dat nog vaker doen: wikipedia is betrouwbaar en nuttig voor onomstreden onderwerpen. Daarnaast is ook nuttig voor wat grote lijnen en heel basale feiten. Wanneer leefde iemand? Met welke debatten had hij/zij te maken. Over Al Ghazali kon ik dus even snel opzoeken hoeveel tijd er zat tussen zijn overlijden (1111) en het optreden van de nog veel te weinig bekende Ibn Taymiyya (circa 1300).

Hoewel de titel van het stuk, Hans Jansen: "Leidse universiteit was een open inrichting", misschien anders doet vermoeden weer een inspirerend verhaal van Hans Jansen. 'Een ironicus met een boodschap' noemt Joost Niemoller hem. Ik vind het schitterend. Jammer dat niet meer mensen er van kunnen / durven genieten. Voor de voorbereiding van mijn lezing maak ik als vanzelfsprekend dankbaar gebruik van geschriften van Hans zelf.

Het is begrijpelijk maar jammer dat Bat Ye'Or niet over dezelfde ironie lijkt te beschikken. Ik ben het voor bijna 100% eens met haar aanklacht "The Palestinization of UNESCO", maar behalve dat sarcasme bij haar de plaats heeft ingenomen van wat bij Hans Jansen ironie is, lijkt na het lezen van haar stuk elke hoop misplaatst. Het is echt alleen een aanklacht, zij het een zeer harde en rake.

Wanneer ik schrijf dat de makers van de webstek History of jihad weinig op hebben met de leer van Mohammed druk ik me extreem eufemistisch uit. Ik ben het met hen eens dat

If we are to understand Islam, we need to understand the temperament of its founder Mohammed

En de afwezigheid van misplaatst respect spreekt me zeer aan. Dit specifieke stuk gaat over de jihad tegen China, ja die is er ook geweest: van 651 tot 751. Het stuk en de hele webstek rapporteren gedetailleerd en vooral systematisch. Helemaal nieuw voor mij is hoe men een link legt tussen deze oorlog, het boeddhisme en de latere reusachtige veroveringen door de mongolen, inclusief de eerste vernietigende slag die ze toebrachten aan het alsmaar oprukkende mohammedaanse imperialisme. Lijkt me niet uitgesloten maar ook wel enigszins gezocht.

De occupy beweging, hier de afdeling Baltimore, legt in zekere zin het verband tussen enerzijds het oprukken van de leer van Mohammed en anderzijds de financiële crises. Deze organisatie heeft een 'live-stream'. Net toen ik er even naar keken betrad een Egyptenaar die Amerikaanse anti-kapitalisten een eigen versie van de 'Arabische lente' kwam toewensen. Het heeft iets lugubers. Twee bewegingen die helemaal de verkeerde kant op dreigen te gaan wensen elkaar sterkte. Ik denk, hoop in ieder geval, dat de occupiers de kans op een tweede ambtstermijn voor Obama verkleinen.
De bijdrage van Ann Coulter stemt op een bepaalde manier ook hoopvol wat dat betreft. De Democraten is er veel aan gelegen om juist zwarte conservatieven in een slecht daglicht te plaatsen. Zo'n strategie heeft de potentie om zich tegen hen te keren. Backfire, wat is daar het goede Nederlandse woord voor?