Opeens ben ik gedagvaard.
Door een advocaat!
Een advocaat?
Of ik zo vriendelijk wil zijn om mij op die en die dag te melden bij de Centrale Raad voor Beroep. De hoogste Nederlandse rechter in het sociale zekerheidsrecht. Op straffe van me dit en me dat en me zus en me zo.
Mijn eerste gedachte is: snapt deze dwaas wel dat ik nu direct naar de Deken kan stappen met een serieuze klacht? Een advocaat kán burgers helemaal niet dagvaarden om te verschijnen voor een rechtbank. Een dienaar van de staat der Nederlanden? Ondenkbaar! Dát kan alleen de rechtbank zelf. En als je zoiets dan toch per sé wilt doen? Kopieer dan niet simpelweg de tekst die de hoge raad in dergelijke gevallen gebruikt. Maar goed. Ik ben de rotste niet. En ik heb er zin an! Een dagje op reis en eens zien hoe en wat.
Een week of wat later volgt daadwerkelijk de formele oproep van de Centrale Raad van Beroep én die is natuurlijk wel echt bindend.

»
Ik reis, in het gezelschap van een advocaat van mijn gemeente, af naar de rechtbank.
Natuurlijk kennen wij de zaak uit en te na. Het betreft een cultuurverrijker- laten we hem Ali noemen- die ooit een (malafide) uitzendbureau runde.
Twee jaar eerder beweerde Ali dat zijn zaak op de fles was maar leverde mij daar geen enkel bewijs van. Ik had zijn aanvraag om bijstand buiten behandeling gesteld zoals dat zo mooi heet. Ali had bij zijn 2e poging al lang een uitkering gekregen maar Ali was blijven procederen omdat ik hem telefonisch uitstel verleend zou hebben.

Dus wat doet Ali? En zijn advocaat.. Zij beweren vrolijk dat ik op een zekere datum telefonisch heb toegezegd dat Ali langer de tijd krijgt om zijn aanvraag om bijstand rond te maken.
Ambtenaren werken niet, eh, op zondag

Nu Ali en zijn Advocaat een specifieke dag hebben genoemd is het eerste wat ik doe: kijken in mijn agenda.
Ja! Ik bewaar mijn heerlijke ouderwetse analoge agenda’s gedurende een jaar of tien. Noem het een afwijking, ik vind het gewoon prettig. En wat blijkt? Ali en zijn advocaatje hebben een zondag “gekozen”. En zoals iedereen weet. Ambtenaren werken niet, eh, op zondag. Hoe dom kan je zijn? Maar ook: hoe kan deze zaak bij de Hoge Raad belanden?

Vol vertrouwen stappen wij dus binnen bij de Weledelgestrenge Edelachtbaren van de Centrale Raad van Beroep. De enige die een beetje te laat is heet Ali. Echt waar!

Ik mag kiezen tussen de eed en de belofte. Iets waar ik trouwens principiële bezwaren tegen heb. Ali kiest voor de (confessionele) eed en daarmee beroept hij zich dus op god. In zijn geval zal die dan wel allah heten maar daar kan ik natuurlijk niet akkoord mee gaan. Laat de Hoge Raad zich dáár maar eens druk over maken. Een imaginaire entiteit in je rechtbank. Als het niet zo serieus was kon je er gewoon om lachen. Maar goed. Ik wil de boel niet moeilijker maken dan het allemaal al is, en nog gaat worden voor de geachte raadslieden.

Ik had moeite om niet in de lach te schieten toen ik de pure paniek zag bij de heren en dames van de Hoge Raad. Overal om mij heen begon men druk te bladeren in stukken, of iets dergelijks. Op zoek naar een feit dat waarschijnlijk niet in dié stukken stond.
Men raakte namelijk een beetje in de war toen ik op een vraag van de rechtbank antwoordde: “Dat was een zondag!”
Tja! Dat is nou jammer. Er is geen sociale dienst die op zondag open is. Het is natuurlijk een schande van de eerste orde dat de rechterlijke macht in Nederland een eenvoudige leugen van Ali en zijn domme advocaatje niet als zodanig weet door te prikken. We hebben bij een zeker proces tegen een zekere politicus natuurlijk al het één en ander gezien qua kwaliteit van Nederlandse rechters maar dit is ook niet best.

Gelukkig voor de rechtbank piept de advocaat van Ali: “Ik bedoelde, op of omstreeks”.
Mijn riposte was: Kunt u “óp of omstreeks nader specificeren?"
Ik heb zin om hem en zijn “client” nu echt tot op het bot te vernederen.
“Een week!”, piept de lamlul. En dan heeft Ali en zijn door de belastingbetaler gefinancierde nitwit wéér “pech”. Ik was de week na die voor hen “duivelse” zondag hartstikke vrij. Ik had mijn verlofstaat meegenomen maar die hoefde de edelachtbaren niet daadwerkelijk te zien.

Uitspraak: Het bezwaar houdt geen stand.
Zonde van de tijd en het geld maar die Nederlandse rechtstaat heeft wel kuch gefunctioneerd.
Ik troost mij met de gedachte dat dit land vroeg of laat grondig gereorganiseerd gaat worden.
Al is het maar omdat dit land zoveel beter kan.

*) Willem Broersma is het pseudoniem van iemand die als bijstandsconsulent werkzaam is voor een middelgrote gemeente.
Klik op 'Willem Broersma' hieronder, voor alle stukjes in deze serie.

Willem Boersma, 07-08-2013

Reacties

# 1

Tommie:

Voelt die advocaat van deze Ali zich nu wel of niet door zijn cliënt belazerd?

07-aug 2013 , 06:05

# 2

Veteraan:

07-aug 2013 , 11:25

# 3

Bas van den Berg:

08-aug 2013 , 01:53

Reageren is niet mogelijk op dit bericht.