Mijn felicitaties aan de baas van het gezin
Na het schrijven van mijn boek Inburgeren in de praktijk, persoonlijk verslag van een docent dat een periode van tien jaar beslaat, heb ik nog een jaar gewerkt als docent Nederlands als tweede taal. Na lang twijfelen heb ik besloten mijn ervaringen van het afgelopen jaar als een soort feuilleton hier op Keizers en Kleren te schrijven. Hieronder volgt de introductie, met een eerste kennismaking met enkele cursisten uit ‘de Staatsexamengroep Nederlands als tweede taal’
» Een diploma staatsexamen Nederlands als tweede taal geeft toegang tot een mbo-opleiding.
In 2010 start ik bij een taalbureau als docent NT2 met een groepje mensen dat binnen een jaar het diploma moet halen. Het is fijn dat er in eerste instantie slechts vijf cursisten in de groep zitten: Dimitri en Nouri, respectievelijk uit Georgiė en Irak afkomstige vluchtelingen, en drie importbruiden.
De Turkse dames Birgül en Serife zijn 21 jaar, de eerste heeft in Turkije een met het vmbo vergelijkbare opleiding afgerond, Aminata, een struise, vriendelijke Afrikaanse van ongeveer dertig jaar is de enige academicus in het groepjede ander heeft bijna haar hele leven in Duitsland gewoond en is daar na het vmbo aan een vervolgstudie begonnen die ze niet heeft kunnen afronden omdat de docent volgens haar een hekel had aan Turken en ervoor zorgde dat niemand slaagde. Birgül spreekt op wat losse woordjes na geen Nederlands, Serife spreekt goed Nederlands.
De derde vrouw die naar Nederland is gekomen om hier te trouwen met een van haar landgenoten is Aminata, een struise, vriendelijke Afrikaanse van ongeveer dertig jaar die een kalme waardigheid en trots uitstraalt. Ze draagt meestal een spijkerbroek en lange, fleurige blouses en haar hoofdbedekking is een onopvallend grijs, gehaakt mutsje. Aminata is tweetalig opgevoed, haar schoolboeken waren zowel in het Frans als in een van de Afrikaanse talen, ze heeft Engels gestudeerd en is de enige academicus in het groepje. De zachtaardige Aminata is vijf maanden in Nederland en twee maanden zwanger als ze bij me in de klas komt. Haar, op de foto streng ogende echtgenoot is in hun geboorteland bij haar op bezoek geweest en een jaar voordat Aminata zich definitief in Nederland vestigde, is zij een paar maanden op vakantie geweest in Nederland. Als Aminata zeven maanden zwanger is, gaat haar man weer voor een tijdje naar West-Afrika. Omdat het echtpaar kort daarvoor verhuisd is naar een koopwoning, een flink eind van school vandaan, moet de hoogzwangere drie kwartier met het openbaar vervoer reizen om op school te komen. De terugreis valt in de spits en ze heeft dan vaak geen zitplaats in de metro.
Mijn sterke cursiste komt echter trouw iedere dag naar de les totdat ze acht maanden zwanger is. Pas als haar nadrukkelijk verteld wordt dat ze wat vaker moet rusten, blijft ze thuis. Ruim twee weken later bevalt ze van haar eerste kind en anderhalf uur na de geboorte van haar zoontje stuurt ze al sms’jes naar haar klasgenoten en naar mij. In de klas zitten dan dertien cursisten en we sturen een felicitatiekaartje naar de kersverse moeder, waarop iedereen een klein stukje schrijft. De meesten hebben Beste of Lieve Aminata, hartelijk gefeliciteerd en groetjes opgeschreven. De Marokkaanse Mohammed, die het in de klas altijd goed kan vinden met zijn intelligente klasgenote en die haar echtgenoot helemaal niet kent, heeft in het Frans gezet: 'Premier, mes felicitations pour le chef de famille et aussi pour toi Aminata.'
Een maand eerder hadden we in de pauze een moeizaam gesprek gevoerd over de positie van de vrouw binnen de islam. Aminata, Mohammed, Birgül en twee andere cursisten beheersten het Nederlands nog niet goed genoeg om over een dergelijk moeilijk onderwerp inhoudelijk te discussiëren, maar Mohammed wist me wel heel duidelijk te maken dat de man de baas is en dat de vrouw hem moet gehoorzamen.
Aminata had instemmend geknikt.
Wordt vervolgd
Reacties
# 1
trias politica:
Welkom Roos, ik heb je boekje over Inburgeren in de praktijk met belangstelling gelezen. Het bevestigt de verhalen die ik hoor van direct betrokkenen in deze business, want dat mag je het wel noemen. Het is heel goed dat de goegemeente uit de eerste hand hoort wat er zich allemaal afspeelt. Ik zie uit naar je vervolgstukjes.
09-nov 2011 , 01:13
# 2
Jaap:
Allereerst mijn felicitaties aan de chef van dit blog met zijn nieuwe aanwinst, en natuurlijk ook aan jou Roos, met deze blakende eersteling ;-)
09-nov 2011 , 10:04
# 3
Elvi:
Ik kan niet wachten om het vervolg te lezen.
10-nov 2011 , 02:14
# 4 Een goede start!
Marja Rang:
Een goede start!
Hopelijk komt er snel een vervolg, zodat veel mensen kennis kunnen nemen van deze bedrijfstak met wisselend resultaat, en de doelgroep die, ook met wisselend resultaat,hier gebruik van maakt.
10-nov 2011 , 04:06
Reageren is niet mogelijk op dit bericht.