Naar een transparante focus op kwaliteitsborging
Reactie op Jensma's 'Strafbaar gedrag is alleen een sociale afspraak'
Het bovenstaande is een kop uit de NRC en wat het betekent weet ik niet. Het zijn geloof ik veel gebruikte woorden die iemand verzameld heeft uit het gebruikelijke overheidsproza en bij wijze van grap bij elkaar gezet. De NRC is de overheidskrant en de woorden in al hun betekenisloosheid deden me denken aan Folkert Jensma, e.t. hoofdredacteur van die krant en tegenwoordig haar juridische stukjesschrijver.
» Jensma schreef op de laatste dag van het jaar een artikel over de rechtsstaat. Strafbaar gedrag is alleen een sociale afspraak.(...) Het is geen absoluut gegeven, geen magnetische pool van het recht. Maatschappelijke opvattingen zetten de toon. Vuurwerkoverlast, voetbalrellen en huiselijk geweld, nemen we dat nog? Je kunt de krimibarometer zien verschuiven. Hetzelfde geldt voor bonusbankiers, pedofielen, benzinedieven of pooiers. De bewindslieden Opstelten en Teeven verschillen van hun voorgangers hoogstens in dienstbaarheid aan het sentiment.
In enquêtes meldt de bevolking jaarlijks 8.5 miljoen delicten waarvan de strafrechter er 130.000 behandelt. Afgaand op de veiligheidsretoriek zou de samenleving eigenlijk ontwricht moeten zijn. Justitie en politie doen kennelijk vooral symbolisch werk. Het aantal misdrijven daalt en gevangenissen moeten worden gesloten. Burgers voelen zich zelf steeds veiliger maar menen dat dit voor andere burgers niet geldt.
Hij eindigt met de woorden ‘Sentiment, het is alles sentiment’.
Jensma is een man van tien jaar geleden. Hij is van huis uit Leids jurist, maar heeft met die opleiding nooit iets echt juridisch gedaan. Hij is altijd journalistIedere strafrechtadvocaat weet dat de gevangenissen niet gesloten worden omdat er een dalende trend is in de criminaliteit van beroep geweest en heeft over het strafrecht geschreven zonder daar ooit van dichtbij mee te maken te hebben gehad.
De progressieve overheid waarin de NRC de laatste decennia heeft gefunctioneerd denkt over het strafrecht in de termen waarin Jensma er over schrijft. Het is daarom niet zo verwonderlijk dat er weinig verandering en eigenlijk helemaal geen verbetering in het strafrecht komt. Wie er wel zelf mee te maken heeft weet uit ervaring dat verandering hoognodig is, omdat het strafrecht haar maatschappelijke functie goeddeels is kwijtgeraakt. Iedere strafrechtadvocaat weet dat de gevangenissen niet gesloten worden omdat er een dalende trend is in de criminaliteit. Integendeel. De ervaring uit die enquêtes die Jensma aanhaalt klopt wel. Gevangenissen worden gesloten of aan België verhuurd omdat we tegenwoordig meer taakstraffen opleggen dan vroeger. Het aantal strafzaken dat behandeld wordt blijft ongeveer gelijk en die twee trends samen hebben tot gevolg dat er minder vraag naar cellen komt, maar niet minder criminelen. Met het aantal gepleegde delicten heeft het aantal cellen niets van doen.
Jensma noemt bonusbankiers, pedofielen, benzinedieven en pooiers in een adem, waarschijnlijk omdat hij dit vier ‘modemisdrijven’ vindt, waar het publiek in vergelijkbare mate op reageert en waar de overheid de strafwaardigheid volgens de populisten zou horen te vergroten.
Hij onderschat het publiek behoorlijk als hij meent dat gewonen mensen menen dat bij deze vier van een gelijkwaardige normoverschrijding sprake is. Die commissie Gelijke Behandeling is een soort lachspiegel waarin men de elite van gisteren kan zien in haar ridiculiteitZijn krant en andere media bepalen grotendeels wat in de mode is en helemaal waar over geschreven wordt in specifieke gevallen. Het publiek vindt het ergerlijk dat er door specifieke groepen in de samenleving vrijwel straffeloos geweld- en vermogensdelicten kunnen worden gepleegd. Ze vinden niet dat pooiers even erg zijn als pedofielen en ook niet echt dat bankiers in het gevang thuis horen. Alleen dat het graaiers zijn, net als politici en dat men daar een eind aan zou moeten maken.
We hebben in Nederland een Commissie Gelijke Behandeling en een Stichting Discriminatiebestrijding met een bijbehorende Monitor Racisme en Extremisme. Die commissie is een soort lachspiegel[1] waarin men de elite van gisteren kan zien in haar ridiculiteit. De Monitor heeft eerder iets kwaadaardigs. Als tien jaar geleden de NRC iets niet in de haak vond qua autochtoon allochtoonrelatie dan ging de monitor op heksenjacht. Vooraanstaand lid van die Monitor en die discriminatiebestrijding is Rob Witte, schrijver van een boek met de titel ‘Al eeuwenlang een gastvrij volk; racistisch geweld en overheidsreacties in Nederland (1950-2009)’. Witte memoreert daarin vechtpartijen tussen Indische en autochtone Nederlanders in de jaren na de onafhankelijkheid van Indonesië. Het kenmerkende van de repatriëring van al die Indische Nederlanders was juist dat er praktisch geen vechtpartijen van enige betekenis hebben plaats gevonden. Zij bevorderen de tegenstellingen die zij zeggen te bestrijdenOok de gastarbeiders spelen in dat boek een grote rol als voorbeelden van Nederlands racisme en ook dat was onzinnig. Tussen gastarbeiders en autochtone Nederlanders werd niet meer gevochten dan tussen internen en externen op mijn oude school en om dezelfde reden: het ging om jonge mannen in een leeftijd dat er tussen groepen wel gevochten wordt, maar niet kwaadaardig en niks racisme. Nederland is niet racistisch en dat de monitor doet alsof is een kwalijke aangelegenheid. Voor de goede verhoudingen tussen allochtonen en autochtonen zou het beter zijn als dit soort instellingen werden afgeschaft en hun activiteiten daadwerkelijk als het haatzaaien en beledigen zouden worden aangemerkt die zij in feite zijn. Zij bevorderen de tegenstellingen die zij zeggen te bestrijden. Van de paar honderd racistische incidenten die het rapport van de Stichting Discriminatiebestrijding in het jaar 2009 heeft weten te traceren in een bevolking van ruim 16 miljoen waren de meeste van het kaliber steen gegooid naar een moskee die niet door de ruit ging omdat slecht werd gemikt of niet hard genoeg gegooid.
Het is evident dat de NRC van tien jaar geleden en haar paladijnen van vandaag donquichotterie bedrijven waaraan zo langzamerhand echt een einde zou horen te komen.
[1] Deze week werd een van onze universiteiten berispt omdat ze een aantal vrouwelijke hoogleraren had benoemd in functies waarop mannen niet konden solliciteren. Dat gebeurde vanwege de kritiek van feministische zijde dat er een ongepast overwicht van mannelijke hoogleraren was aan die universiteit. De benoeming van die vrouwen was discriminerend volgens de Commissie Gelijke Behandeling. Je kunt het nooit goed doen. Zie ook op mijn blog stukken over dit onderwerp op de volgende data 26 oktober 2011 , 11 augustus 2011 , 20 juli 2011, 13 juli 2011 , 15 april 2011
In enquêtes meldt de bevolking jaarlijks 8.5 miljoen delicten waarvan de strafrechter er 130.000 behandelt. Afgaand op de veiligheidsretoriek zou de samenleving eigenlijk ontwricht moeten zijn. Justitie en politie doen kennelijk vooral symbolisch werk. Het aantal misdrijven daalt en gevangenissen moeten worden gesloten. Burgers voelen zich zelf steeds veiliger maar menen dat dit voor andere burgers niet geldt.
Reacties
# 1 Het gebruikte aantal cellen daalt niet alleen door de toename van het aantal taakstraffen, zelfs bij vrij gewelddadige criminaliteit. Veel erger is dat het percentage opgeloste misdaden vrij laag is, volgens het CBS zo'n 2 %.
Arend:
Het gebruikte aantal cellen daalt niet alleen door de toename van het aantal taakstraffen, zelfs bij vrij gewelddadige criminaliteit. Veel erger is dat het percentage opgeloste misdaden vrij laag is, volgens het CBS zo'n 2 %.
http://www.cbs.nl/nl-NL/menu/themas/veiligheid-recht/publicaties/artikelen/archief/2011/2011-3350-wm.htm
En anti-racisme is een kulbegrip geworden dat juist leidt tot méér racisme en zelfs tot geweld. Het idee dat Nederlanders racistisch zouden zijn wordt vaak gebruikt als excuus voor anti-Nederlands geweld en criminaliteit, oa in een aflevering van "Premtime" waarin presentator Prem met leden van de gewelddadige "bloods" in gesprek ging. Ook in de documentaire over de crips in Den Haag blijkt anti-Nederlander haat een drijfveer voor gewelddadige criminaliteit. Omdat allochtonen zonder diploma en met strafblad "kansarm" zijn hebben ze het recht anderen te beroven of erger, vinden ze. Gewoon een diploma halen vinden ze minder voor de hand liggend.
Alles is altijd de schuld van de Nederlander. Prem zelf gaf in een interview eens de Avro de schuld van de schietpartij bij "Karel", in een uitzending over Suriname (1984). Volgens Prem had de Avro kunnen weten dat "Surinamers temperamentvoller zijn", en daarom had de Avro meer veiligheidsmaatregelen moeten nemen.
Ik zie dat voor me;
- alle Surinamers die de studio bezoeken fouilleren, en de Nederlanders niet?
- of gewoon altijd iedereen fouilleren in elk programma over landen met "temperamentvolle inwoners"?
In beide gevallen zullen de anti-discrimnatiebureaus volle toeren draaien.
Je doet het dus inderdaad nooit goed.
Misschien moeten we daarom naar een beleid gaan waarbij niet (mogelijke) foute gedachten worden bestraft, maar vooral foute gedragingen. Hoe ik denk over bijvoorbeeld Brabanders kan niemand controleren, en dus is het onzin dat daar wetgeving over bestaat. Zelfs wat ik over Brabanders zeg kan vaak op heel veel manieren geïnterpreteerd worden.
Wat wèl makkelijk controleerbaar is, is fysiek geweld. Iemand neerschieten is wèl concreet, en dat moet bestraft worden (en niet met een taakstraf). De afkomst van dader en slachtoffer zou daarin geen rol mogen spelen. Als ik een Brabander neersteek is dat niet kwalijker dan wanneer ik een Hollander neersteek, ongeacht mijn mening over Brabanders.
Zo komen we ook weer bij het "geweld" tegen moskeeën, dat als het om kerken gaat gewoon "vandalisme" zou worden genoemd. Ik woon vlak bij een kerkje waar regelmatig graffiti op wordt gespoten; en waar soms ook wel eens een ruit sneuvelt. Ik zie niet in waarom datzelfde vandalisme bij een moskee ineens veel ernstiger is.
01-jan 2012 , 08:07
Reageren is niet mogelijk op dit bericht.