Nadenken over de Neuro, Gulden en ERMIII is ongevaarlijk
Hans Van Baalen, Frans Weisglas en Neelie Kroes vinden het gevaarlijk dat Patrick van Schie nadenkt. Als het niet zo ernstig was, dan konden we er hartelijk om lachen.
Er dreigt nu, door de opstelling van dit drietal een polemiek binnen de VVD te ontstaan tussen mensen die serieus over alternatieven voor de huidige EMU willen nadenken, zoals Patrick van Schie, en mensen die nadenken bij voorbaat gevaarlijk vinden.
»
Dat is een onverstandige polemiek die enkel door angst voor speculanten is ingegeven en niet door kennis van zaken, openheid of transparantie. Om degenen die de rekeningen straks betalen te kunnen overtuigen, is een serieus en transparant debat over de opzet van een betere munt noodzakelijk, met alle kaarten op tafel. Het electoraat gelooft EU-politici terecht niet op hun blauwe ogen. Alleen feiten spreken voor zich.
Doordat Nederland jarenlang een taboe op het nadenken over de kosten van immigratie had, zijn er vele tientallen miljarden aan Nederlands belastingbetalersgeld weggespoeld. Laten we niet hetzelfde doen als het over de kosten van het redden van de huidige Euro gaat. Laten we voor één keer doen alsof we volwassen mensen zijn die rationeel met verschillende feiten omgaan en daar een beargumenteerde keuze op baseren.
Er zijn drie alternatieven voor de huidige opzet van de EMU:
A: Neuro/Zeuro.
B: EMU zonder PIIGS
C: Terug naar een betere ERM: Dit is een Europees valutawisselmechanisme met 17 munten gekoppeld aan de Euro en mogelijkheid voor devaluatie binnen een beperkte bandbreedte. Met mogelijkheid tot uitzetting uit het wisselmechanisme bij overschrijding van de bandbreedte. Met mogelijkheid tot (her-)toetreding na hervormingen. Met de ECB of de EU-commissie als marktmeester.
Om te beginnen met optie A, deze zou zuiver economisch beter kunnen zijn voor Nederland, maar is funest voor Frankrijk. Frankrijk is te goed voor de Zeuro en te slecht voor de Neuro en valt binnen optie A tussen het wal en het schip. Vanuit politiek oogpunt zijn er dus geen ernstige obstakels voor een variant op optie C, omdat Frankrijk erin pastNederland is er niet bij gebaat dat Frankrijk tussen de wal en het schip belandt, want we hebben een aanzienlijk exportoverschot naar Frankrijk en het zou een aderlating zijn wanneer deze onder druk kwam te staan, enkel vanwege een andere muntunie. Politiek is het een must dat Frankrijk met haar munt aan Duitsland gekoppeld is. Dat is een politieke eis, die de hereniging van Duitsland mogelijk heeft gemaakt en Frankrijk geeft die eis niet op. De vrede in Europa is gebaat bij een lotsverbondenheid tussen Frankrijk en Duitsland. Daarmee komt elk economisch argument dat hier geen rekening houdt, automatisch te vervallen.
Optie B levert voor Frankrijk een extra probleem op, omdat het bancair te ernstig verweven is met Staatsschulden uit de PIIGS. Hierdoor zal Frankrijk nog meer dan de rest in de problemen komen, wanneer de PIIGS hun eigen munt gaan devalueren of in default gaan. Vervolgens zal de houdbaarheid van Frankrijk in de kleinere Eurozone onder druk komen te staan, zodra Frankrijk een lagere rating krijgt. Frankrijk ziet liever dat Duitsland eveneens heel hard bloedt voor de Eurocrisis, zodat Frankrijk nog enigszins aansluiting houdt bij het economisch veel sterkere Duitsland. Optie B lijkt voor Nederland in economische zin de beste keuze, maar is economisch gezien voor Frankrijk een 'dead end valley', gelet op de grote posities van de Franse banken in de knoflooklanden. Daarmee wordt optie B op politiek terrein binnen de Eurozone geblokkeerd. En dus gaat dit niet gebeuren.,
Optie C is de meest complexe oplossing. Er zijn van deze optie minstens drie varianten in omloop:
1) Variant C1: het Concurrentiemodel van 17 potentiële valuta naast de Euro van Booth/Mingardi
2) Variant C2 (PDF-alert): The Matheo Solution van Ten Dam.
3) Variant C3: ERM III, de opvolger van ERM II.
Dit is dezelfde wijze waarop Denemarken haar Kroon en Zwitserland haar Franc aan de Euro gekoppeld heeft. Dit zal elk EMU-land op dezelfde wijze kunnen doen.
Het voert te ver om optie C in dit artikel geheel uit te leggen. De heer Ten Dam heeft daar al een zeer uitvoerige poging toe gedaan in het Financieel dagblad (zie optie C2).
Het voordeel van optie C is dat Frankrijk niet tussen het wal en het schip belandt en dat de Duits-Franse as hierin haar lotsverbondenheid extra kan benadrukken door een kleinere onderlinge bandbreedte (of geen enkele bandbreedte) van devaluatie vast te leggen. Een voordeel is ook dat de Euro blijft bestaan (weliswaar in andere vorm, maar toch), wat de politieke haalbaarheid vergroot, omdat er geen gezichtsverlies optreedt.
Vanuit politiek oogpunt zijn er dus geen ernstige obstakels voor een variant op optie C, omdat Frankrijk er in past. De vraag is dan, wat financieel- en fiscaal-economisch het beste model is. Daar zou de discussie over moeten gaan, die de heer Van Schie zo vurig wenst. De PVV zou ook naar optie C moeten kijken, omdat de politieke haalbaarheid groter is dan die van optie A en B.
Als er een serieuze discussie en kosten-batenanalyse voor een aantal varianten op de huidige EMU gemaakt dient te worden, dan zal die zich vooral op de varianten van optie C Het vertrouwen in de Euro is geschaadmoeten richten, vanwege hun politieke haalbaarheid. De zeer gewaardeerde DDS-er Van Baar wordt dan ook gehoord met zijn oprechte opmerkingen over de politieke realiteit in Europa. Zonder Frankrijk en zonder Duits-Franse as is er geen geloofwaardig alternatief voor de huidige EMU. Rekening (pun intended) houdend met Frankrijk en de Duits-Franse as zijn die alternatieven voor de EMU er echter wel degelijk.
Laat Booth/Mingardi, Ten Dam en de opstellers van ERM II hun alternatieven op de EMU nader uitwerken en onderzoek vervolgens objectief de kosten en baten op korte, middellange en lange termijn van al die varianten. Vergelijk deze met de kosten en baten van de reddingsoperaties die door de EU-commissie zijn voorgesteld. Pas dan kan de politiek met gezond verstand en geheel transparant een overtuigde beslissing nemen, in plaats van onnodig angst te zaaien en zo wantrouwen te kweken tegen de EU. Het vertrouwen in de Euro is geschaad. Dat komt enkel terug bij een integere en volwassen discussie over de toekomst van de Euro en niet met flauwe bangmakerij en denkluiheid.
Reacties
# 1 Keizers zonder kleren? MERKOZY? De kleine Napoleon in volle actie?
Stradi:
Keizers zonder kleren? MERKOZY? De kleine Napoleon in volle actie?
http://www.youtube.com/watch?v=Nmc4XAHs_Wc&feature=related
14-nov 2011 , 11:39
# 2 Goed om dit aan te kaarten Tipo. Het idee om nu, nu het vertrouwen in de Euro en vooral in de Europese politiek zo diep gezakt is, nog te proberen de geest in de fles te krijgen is zot. Maar het is wel in lijn met de manier van denken over Europa die ons in de problemen gebracht heeft. In de verschillende opties die je noemt wordt een en ander overigens benoemd en geanalyseerd op een manier die me helemaal niet geruststelt laat staan optimistisch stemt.
Frans Groenendijk:
Goed om dit aan te kaarten Tipo. Het idee om nu, nu het vertrouwen in de Euro en vooral in de Europese politiek zo diep gezakt is, nog te proberen de geest in de fles te krijgen is zot. Maar het is wel in lijn met de manier van denken over Europa die ons in de problemen gebracht heeft. In de verschillende opties die je noemt wordt een en ander overigens benoemd en geanalyseerd op een manier die me helemaal niet geruststelt laat staan optimistisch stemt.
Dat de geest uit de fles is blijkt wel uit het feit dat inmiddels zo'n beetje iedereen al gehoord heeft over de Neuro en de Zeuro. Gisteren hoorde ik bij buitenhof behalve Weisglas en een Franse meneer die weerstand tegen een voortgaande geldstroom van de sterkere Eurolanden naar de zwakkere 'populistisch noemde. Een van de vele voorbeelden van de idiote soort politisering van het debat over economie en financiën. Max Pam had in hetzelfde programma ook nog een praatje over muntnamen. Belangrijkste boodschap werd gedragen door het weetje dat de naam 'Florijn' afkomstig is uit Italië en in zwang kwam in het kader van de bewondering van de krachtige Italiaanse economische ontwikkelingen van die tijd. Hij wou maar zeggen: alles is zo relatief, wie dat niet ziet is dom. Niet echt een opbouwende bijdrage. Oppositie tegen de oppositie, of zoiets.
Opbouwender is dus om naar mogelijke uitwegen te kijken.
Ik denk dat we nog meer nuchter en vooral praktisch naar de problemen moeten kijken. Ik wil er uitgebreider op ingaan maar nu slechts viertal opmerkingen.
1. Je moet ook kijken naar waar de eigenlijke problemen vandaan komen: de drijvers achter het Euro-project hebben doelbewust gepoogd om langs de monetair-financieel-economische weg een politiek-culturele eenheid te smeden, beter gezegd te forceren, af te dwingen. Het is onontkoombaar dat we nu ook de achterliggende politiek-culturele agenda's bespreken. Ook zo'n opmerking over de noodzaak dat Frankrijk en Duitsland in dezelfde 'groep' moeten zitten, moet nuchter bekeken worden.
2. De combinatie van de woorden 'Neuro' en 'Zeuro' is leuk voor op twitter maar het zijn geen helder omschreven begrippen, laat staan dat het roepen van die termen er zelfs maar een suggestie zou vormen voor concreet uitvoerbaar beleid.
3. Werken in de richting van een eenheidsmunt werkt totaal andere mechanismen in de hand dan de ontkoppeling.
4. De verwijzingen naar Andre van Dam haalt het Matheo verhaal al ernstig onderuit. De opmerking over Brazilië stemmen me nog meer ongerust over de kwaliteit van deze visie. Het succes van die Unit of Real Value voor een land kan onmogelijk overgeplaatst worden naar een groep van tientallen landen.
15-nov 2011 , 02:00
# 3 @Frans
tipo:
@Frans
Natuurlijk kunnen er vraagtekens bij de noodzaak van een Duits-Franse as in monetair beleid gezet worden, juist omdat de as politiek van aard is. De reden dat de huidige EMU als onomkeerbare fuik is opgezet, kwam echter wel voort uit de oprechte wens van Helmuth Kohl en Jaques Delors voor een eeuwigdurende lotsverbondenheid tussen Duitsland en Frankrijk ten behoeve van de eeuwige vrede. Die lotsverbondenheid is bovendien een economische voorwaarde voor Frankrijk om zich op te kunnen trekken aan het verenigde Duitsland. Thatcher noemde deze opzet van de Euro in 1990 al heel scherp een 'backdoor for a Federal Europe, taking away many, many powers from the national parlements': minuut 9:30: http://www.youtube.com/watch?v=U2f8nYMCO2I Thatcher wist toen ook al dat er geen economische, maar enkel politieke redenen voor de Euro zijn, want anders was het wel gebleven bij een valutawisselmechanisme, waar je ook weer vanaf kunt komen. Nu is het onmogelijk om Frankrijk te overtuigen, dat het best een andere munt kan nemen dan Duitsland, want Frankrijk ziet er ook economische noodzaak in om zichzelf het hoofd boven water te houden. Ik zie Duitsland die lotsverbondenheid ook niet op het spel zetten met haar schuldgevoel. Dat is een politieke werkelijkheid die niet ontkent moet worden. Voor die gedwongen Duits-Franse lotsverbondenheid valt ook wel wat te zeggen, echter: zeker 6 van de 17 EMU-landen hebben nu een nooduitgang nodig, omdat ze 10 jaar lang geen correctiemechanisme hadden. Aan die 6 landen hebben Kohl en Delors gewoon niet gedacht. En 6 landen dachten zelf vooral aan lage rentes en goedkoop geld, dus die dachten niet verder dan hun neus lang was. Veel eerder hadden deze 6 landen een beperkte correctie nodig in hun valuta, om hun lonen niet veel sneller dan de economie te laten groeien met steeds meer geleend geld. De noodzaak voor eeuwige lotsverbondenheid tussen Duitsland-Frankrijk is dus een politiek gegeven, maar de noodzaak voor preventieve correctiemechanismen en nooduitgangen in die 6 landen is een net zo belangwekkend economisch gegeven. Dit laatste ontbreekt nu en optie C voorziet daar in. Waarbij optie C meerdere varianten heeft dan enkel de Matheo Sulotion, want de drie genoemde voorbeelden hebben niet hetzelfde karakter. Die wijken ideologisch zelfs beoorlijk van elkaar af, dus valt er nog steeds wat te kiezen of te combineren. De enige overeenkomst is een parralele aanwezigheid van nationale valuta en een gemeenschappelijke Euro. Wanneer een overheid zijn ambtenaren, werkelozen en gepensioneerde in nationale valuta betaalt, dan is daar al een heel forse correctie te maken op de factor arbeid en overheid, mocht de rente op de staatsschuld uit de hand lopen. Tevens is een overgang van de Euro naar de nationale munt makkelijker te maken, want de nationale munt is dan al in omloop. Dat scheelt weer miljarden in bankruns en nationalisaties van banken die een ongecontroleerd default nu wel te weeg zou brangen. Bij optie C zijn defaults gecontroleerder te maken. Optie A en B lossen dat probleem niet op.
15-nov 2011 , 03:07
# 4 Als Nederlandse politici een opmerking 'gevaarlijk' noemen betekent dat meestal dat ze bedoelen dat hun eigen politieke carriere in gevaar kan komen. Want nu kritiek uitoefenen op de Euro kan het vertrouwen in die munt nog verder schaden, omdat Nederland een solide financiele rekening heeft. De mening van zo een land kan de doorslag geven.
Ester Losita:
Als Nederlandse politici een opmerking 'gevaarlijk' noemen betekent dat meestal dat ze bedoelen dat hun eigen politieke carriere in gevaar kan komen. Want nu kritiek uitoefenen op de Euro kan het vertrouwen in die munt nog verder schaden, omdat Nederland een solide financiele rekening heeft. De mening van zo een land kan de doorslag geven.
Er is een simpele reden waarom een eenheidsmunt in Europa nooit duurzaam kan werken: de arbeidsmarkt kan niet zo flexibel zijn als in de VS omdat de historie van de wetgeving in de deelnemende staten tezeer uiteenloopt. En daar is op zijn beurt een goede reden voor: verschillen in taal en ontwikkelingssnelheid van de economie. Door de taalverschillen kunnen mensen maar moeilijk van het ene land naar het andere trekken om arbeid te vinden, want arbeid waarbij taal een verwaarloosbare rol speelt is er bijna niet meer.
De Euro zal dus onherroepelijk verdwijnen. Maar het moet wel gecontroleerd gebeuren om de politieke reputatie van bepaalde politici in Frankrijk en Duitsland te beschermen, vanwege verkiezingen in 2013.
15-nov 2011 , 10:09
# 5 Ik begrijp de opmerkingen van Tipo over de lotsverbondenheid tussen F en D. Ik ben het ook eens met diens analyse over de oorzaak van de Duitse deemoedige houding van het moment. Maar..., niets is eeuwig, even fame can diminish.
trias politica:
Ik begrijp de opmerkingen van Tipo over de lotsverbondenheid tussen F en D. Ik ben het ook eens met diens analyse over de oorzaak van de Duitse deemoedige houding van het moment. Maar..., niets is eeuwig, even fame can diminish.
Zolang de discussie over wel/geen euro, wel/geen muntunie, wel/geen politieke unie gegoijzeld wordt doordat de huidige politiek, volop gesteund door de gangbare MSM, de Monetaire Unie heilig verklaart en als uitgangspunt neem voor de discussie is er maar één rationele weg: die van een politieke unie. Echter, de hamvraag wordt daarbij vergeten: is een Monetaire Unie wel noodzakelijk voor de welvaart van Nederland en Europa ? Die vraag wordt niet gesteld, men gaat er simpelweg van uit, dat GEGEVEN de Monetaire Unie een Politieke Unie noodzakelijk is. Ja, zo lust ik er nog wel één.
15-nov 2011 , 11:36
# 6 We moeten ons niet laten gijzelen door de combinatie Frankrijk-Duitsland (minder dan 30% van de EU bevolking) en helemaal niet door Frankrijk (minder dan 1/7 van de EU-bevolking). Temeer niet vanwege de uitzonderlijk bedenkelijke rol van de Franse buitenlandse politiek in de afgelopen eeuw. Aan het Westen wordt vaak cynische, medogenlozen, leugenachtige machtspolitiek verweten. Voor zover dat terecht is, is dat vele malen meer terecht voor Frankrijk dan voor de VS. In de 8 jaar durende oorlog tussen Irak en Iran was het niet de VS die beide wapens van wapens voorzag maar Frankrijk (en Rusland).
Frans Groenendijk:
We moeten ons niet laten gijzelen door de combinatie Frankrijk-Duitsland (minder dan 30% van de EU bevolking) en helemaal niet door Frankrijk (minder dan 1/7 van de EU-bevolking). Temeer niet vanwege de uitzonderlijk bedenkelijke rol van de Franse buitenlandse politiek in de afgelopen eeuw. Aan het Westen wordt vaak cynische, medogenlozen, leugenachtige machtspolitiek verweten. Voor zover dat terecht is, is dat vele malen meer terecht voor Frankrijk dan voor de VS. In de 8 jaar durende oorlog tussen Irak en Iran was het niet de VS die beide wapens van wapens voorzag maar Frankrijk (en Rusland).
De Fransen pleegden een aanslag op een Greenpeace schip.
In tal van Afrikaanse landen spelen de Fransen een bedenkelijke rol. Recent in Ivoorkust en niet te vergeten in Libië! (zie: http://www.islamofobie.nl/index.php/blog/meer/libie_wanneer_wordt_sarkozy_ter_verantwoording_geroepen/ )
De Frans-Duitse vijandschap, zeker van voor WO II, was echt niet alleen te wijten aan de Duitsers. Enorme aantallen Fransen collaboreerden met de nazi's.
Zie ook Trias' eerdere verhaal http://www.islamofobie.nl/index.php/blog/meer/de_lange_arm_van_sarkozy/
15-nov 2011 , 01:12
# 7 @Frans
tipo:
@Frans
Zolang de Duitsers zich door de Fransen laten gijzelen, kan Nederland enkel een alleingang met de Gulden overwegen, net als Groot-Brittanie.
Het is voor mij moeilijk om de economische consequenties van zo een alleingang te overzien voor bijvoorbeeld de Rotterdamse haven, Schiphol en de economische verwevenheid van Nederland met Duitsland. Ook dat moet nader onderzocht worden. Daar werkt de PVV aan. Die consequenties kunnen negatiever zijn dan je denkt. Ik weet dat nu niet. Die kosten moeten afgewogen worden tegen het redden van de huidige EMU.
Een alleingang van Nederland naar de Gulden is optie D. Die had ik ook in het stuk moeten zetten. Natuurlijk moet die ook onderzocht worden, maar ik ken de consequenties niet. Juridisch is het in ieder geval een moeilijk begaanbare weg. En omdat het de EU geld kost als NL afhaakt, zullen ze zich dan opeens wel aan de regels houden... Ook dat is een politieke realiteit.
15-nov 2011 , 01:50
# 8 De economische consequenties van de verschillende stappen zijn niet op een betrouwbare manier te voorspellen. Daarvoor spelen teveel factoren een rol: politieke, economische, monetaire beslissingen van heel veel actoren (nationale en internationale instituties, banken, bedrijven, speculanten).
Frans Groenendijk:
De economische consequenties van de verschillende stappen zijn niet op een betrouwbare manier te voorspellen. Daarvoor spelen teveel factoren een rol: politieke, economische, monetaire beslissingen van heel veel actoren (nationale en internationale instituties, banken, bedrijven, speculanten).
Het Neuro-zeuro traject lijkt me weinig begaanbaar omdat geen enkel land vrijwillig voor de zeuro als munteenheid van een groep landen zou kiezen (laat staan voor de Meuro - de midden Euro van Frankrijk). Beter zou het zijn wanneer de sterkere landen hun zaken op een rijtje kregen en niet alleen vanuit een economisch sterkere positie maar ook vanuit een politiek sterkere houding hun doelen formuleerden. In het stramien van de euro's met letters ervoor, gaat het dan om Neuro en Euro. Die Neuro mag wat mij betreft ook de Euromark heten.
Het EMU-zonder-PIIGS lijkt op de neuro-zeuro insteek in die zin dat het ook focust op de landen die bepaalde dingen niet goed doen. Ik formuleer dit vaag want dat is ook een deel van het spraakverwarring en opzettelijk gecreerde mist. De problemen in de PIIGS-landen hebben overeenkomsten maar ook verschillen. Wat ontbreekt, maar dat geldt ook voor de A en C opties trouwens, is een positieve formulering.
Wat maakt de economisch sterkere landen (in Europa) sterk? Dat zijn uiteindelijk culturele factoren.
Ik kan me geen argumentaties herinneren van de afgelopen decennia tegen een sterke koppeling van de gulden aan de Duitse mark.
Politiek gezien moeten we ons eens wat krachtiger af gaan zetten tegen Frankrijk.
Financieel-economisch gezien moeten we nog wat meer focussen op onze kracht en kansen maar ook op onze zwaktes en bedreigingen. (R&D, onderwijs, verzorgingsstaat-cultuur)
15-nov 2011 , 02:55
# 9 @Frans
tipo:
@Frans
Mee eens. Een positieve formulering is echter slechts cosmetica. Daar kijkt men wel doorheen. Ik moet het ook een beetje bondig houden en dat valt me al zwaar... ;)
Prof Hankel stelde optie C al voor in 2005 en legt uit waarom:
Prof Hankel in 2005:
“One must work out what will replace the euro. It would be logical to bring back the national currencies, a move in the best interest of the more-developed nations within the euro system. The lesser-developed would, of course, be against it. Take the case of Italy: The first step towards a new lira would mean massive devaluation, and surging inflation.
Therefore, I think that the first step would be to keep the euro, but making it into what the ECU represented before the EMU, namely a unit of account. One could leave the euro that way, as a symbolic currency for Europe. It would be the basis for exchange-rate relationships among the national currencies. One could then transform the current European Central Bank into a common institution for coordinating currency policy throughout Europe, as was the case with the European Monetary System for exchange rate arrangements after 1979. The ECB would no longer be a central bank, but a kind of “European IMF.”
bron: http://www.larouchepub.com/other/interviews/2005/3232_hankel.html
Als NL uit de EMU stapt, is het afgelopen met de EMU. Optie A en B staat Frankrijk niet toe. Daar kunnen we heel verongelijkt over doen, maar het is nu eenmaal zo. Tenzij iemand een list kan verzinnen om de Fransen er toe over te halen. Zolang dat nog niet het geval is, is elke doorrekening van optie A en B een nogal academische excercitie zonder kans op implementatie.
15-nov 2011 , 03:12
# 10 Ik dacht dat het alweer een eeuw of twee geleden was dat we onder Frans bewind stonden. Duitsland, Nederland, Oostenrijk en Finland kunnen samen stappen zetten die Frankrijk maar te pikken heeft. Sarkozy gaat echt niet de verkiezingen in met oorlogsretoriek tegen ons. Sowieso is de kans geenszins denkbeeldig dat de nieuwe president van Frankrijk van heel ander kaliber zal zijn. (Ik doel op mevrouw Le Pen).
Frans Groenendijk:
Ik dacht dat het alweer een eeuw of twee geleden was dat we onder Frans bewind stonden. Duitsland, Nederland, Oostenrijk en Finland kunnen samen stappen zetten die Frankrijk maar te pikken heeft. Sarkozy gaat echt niet de verkiezingen in met oorlogsretoriek tegen ons. Sowieso is de kans geenszins denkbeeldig dat de nieuwe president van Frankrijk van heel ander kaliber zal zijn. (Ik doel op mevrouw Le Pen).
Op mijn lezing afgelopen zaterdag over de politieke islam (http://www.islamofobie.nl/index.php/blog/meer/tekst_lezing_wenselijkheid_en_kans_op_een_westerse_islam/) haalde ik mevrouw Rubinstein aan, Joodse ooggetuige van de Kristallnacht in Berlijn: "Dus niet bang zijn" was de les die zij getrokken had, en die vandaag de dag nog steeds geldt.
Is ook van toepassing op de vraag over hoe om te gaan met de arrogantie van de Fransen in het algemeen en van Sarkozy in het bijzonder.
15-nov 2011 , 03:26
# 11 @Frans
tipo:
@Frans
Sinds Jaques Delors en Helmuth Kohl een deal maakten over de invoering van de Euro in en de hereniging van Duitsland, staan we monetair gezien onder Frans-Duits bewind. Dat is vanaf 1989 dus. De president van Frankrijk kan veranderen, maar verandert de houding van de Duitse Bundeskansler ten opzichte van Frankrijk dan ook? Die band zit dieper dan u wenst, denk ik.
Ik zou ook graag vrij en onverveerd willen zijn, maar ik vraag me af of dat een nette oplossing voor de Eurocrisis dichterbij brengt. Leen je je dan niet als makkelijk af te fikken stropop? In optie C, terug naar het valutawisselmechanisme van Thatcher, zie ik een intelligenter streven, wat niet zo maar afgefikt kan worden als prietpraat. Daarom brengen systeempolitici optie C ook niet ter sprake. Ze hebben er geen antwoord op, terwijl het wel een aantal structurele problemen van de Euro oplost: Defaults kunnen gecontroleerd plaatsvinden, internationale handel kan in Euro's plaats blijven vinden, overheidsuitgaven kunnen in nationale valuta (en dus met een druk op de knop verlaagd worden), loonexplosies en overbelening kan eerder en makkelijker afgestraft of gecorrigeerd worden door devaluaties. En belangrijker: een Fiscale Transferunie kan er mee voorkomen worden.
In de huidige Eurozone wordt met vuur gespeeld, terwijl er geen nooduitgangen zijn. Bij optie C zijn er in ieder geval nooduitgangen. In die zin kan optie C ook een stepping stone zijn naar een afrekening met die arrogante Fransen. Maar eerst moet de eerste stap gezet worden, want nu zitten we gevangen in de Euro zonder way out of it.
15-nov 2011 , 04:02
# 12
André van Delft:
Frans, ik vind Neuro helemaal niet klinken; Euromark is aardig, maar het kan m.i. beter. Ik reageerde in mei 2010 op Elsevier: "Laten we die munt E-Mark noemen; een waardige en waardevolle opvolger vd D-Mark" http://www.elsevier.nl/web/Nieuws/Europese-Unie/264570/Griekenland-EU-en-IMF-bereiken-akkoord-hulppakket.htm?showall=true
15-nov 2011 , 04:33
# 13
Frans Groenendijk:
E-Mark is eigenlijk prachtig. E is volgende letter in het alfabet, daarmee een variant op nieuwe-... . Mark is de munt van Duitsland en de E is ook een uitnodiging aan andere Europese landen om zich erop te orienteren!
15-nov 2011 , 05:01
# 14 Prof. Richard Ebeling promootte optie C ook al in 2007:
tipo:
Prof. Richard Ebeling promootte optie C ook al in 2007:
http://www.thefreemanonline.org/columns/from-the-president/the-euro-versus-currency-competition/
Optie C komt oorspronkelijk van John Major toen hij in 1990 en 1992 een 'Hard ECU' als Brits alternatief voorstelde in plaats van de 'single currency' die de Euro nu is. De 'hard ECU' stelde hij voor als parallelle munt aan de nationale munten die de concurrentie met elkaar aan zou gaan binnen de Eurozoen. De ECB zou dan als een Europese versie van het IMF gaan werken: het EMF. Het idee is gebasseerd op Hayeks idee van 'competing currencies', maar dan iets minder radicaal, want de overheid heeft er nog wel iets over te zeggen.
15-nov 2011 , 10:26
# 15 F.A.Hayek heeft optie C al bedacht toen hij in 1974 het artikel ‘denationalisation of money’ schreef. En daar kom ik nu pas achter...
tipo:
F.A.Hayek heeft optie C al bedacht toen hij in 1974 het artikel ‘denationalisation of money’ schreef. En daar kom ik nu pas achter...
Twee profetische citaten:
Citaat1:
“The concrete proposal for the near future, and the occasion for the examination of a much more far-reaching scheme, is that the countries of the Common Market, referably with the neutral countries of Europe (and possibly later the countries of North America) mutually bind themselves by formal treaty not to place any obstacles in the way of the free dealing throughout their territories in one another’s currencies (including gold coins) or of a similar free exercise of the banking business by any institution legally established in any of their territories.
Citaat2:
“Though I strongly sympathise with the desire to complete the economic unification of Western Europe by completely free-ing the flow ofmoney between them, I have grave doubts about the desirability ofdoing so by creating a new European currency managed by any sort of supra-national authority. Quite apart from the extreme unlikelihood that the member countries would agree on the policy to be pursued in practice by a common monetary authority (and the practical inevitability of some countries getting a worse currency than they have now), it seems highly unlikely, even in the most favourable circum-stances, that it would be administered better than the present national currencies. Moreover, in many respects a single international currency is not better but worse than a national currency ifit is not better run. It would leave a country with a financially more sophisticated public not even the chance of escaping from the consequences of the crude prejudices governing the decisions of the others. The advantage of an international authority should be mainly to protect a member state from the harmful measures of others, not to force it to join in their follies.
bron: (een must read)
http://www.google.nl/url?sa=t&rct=j&q=denationalisation of money hayek&source=web&cd=1&ved=0CB0QFjAA&url=http://mises.org/books/denationalisation.pdf&ei=weXCTubQKozn-gbKxuTlDQ&usg=AFQjCNEk8zy1WFeAaBJL3jWHM8U0_tKckQ&cad=rja
16-nov 2011 , 12:50
# 16 Intern rapport Goldman Sachs bevestigt komende financiële instorting Europa
Stradi:
Intern rapport Goldman Sachs bevestigt komende financiële instorting Europa
Miljarden kostende EU-interventies Franse, Italiaanse en Spaanse schuld nu al in rook opgegaan
http://xandernieuws.punt.nl/?r=1&id=639335
De gevolgen; Europese superstaat steeds dichterbij; Nationale rechten worden afgeschaft
http://xandernieuws.punt.nl/?id=645202&r=1&tbl;_archief=&
We zijn genaaid; WikiLeaks: Politici liegen over eurozone; Duitsland bereidt al sinds 2010 terugkeer D-Mark voor
http://xandernieuws.punt.nl/?id=645282&r=1&tbl;_archief=&
16-nov 2011 , 09:03
# 17 "We zijn genaaid" is het motto van xandernieuws: niet helemaal serieus te nemen. Naarmate een bericht verontrustender klinkt krijgt het meer aandacht.
Frans Groenendijk:
"We zijn genaaid" is het motto van xandernieuws: niet helemaal serieus te nemen. Naarmate een bericht verontrustender klinkt krijgt het meer aandacht.
Over het bericht "Duitsland bereidt al sinds 2010 terugkeer D-Mark voor": ik vermoed en hoop dat dat niet klopt, dat men al langer daarop studeert. Goede zaak omdat niet aan de grote klok te hangen. Net als het een goede zaak is om namen van Afghanen die het Westen steunen niet prijs te geven. Of de namen van de AIVD-agenten die de salafisten in Nl in de gaten houden of van de moedige Perzen die vechten tegen de apocalyptische politiek van Ahmadinejad (en hopelijk steun krijgen vanuit Israël en de VS).
16-nov 2011 , 11:50
# 18 @ Stradi, # 16. Dat rapport is al van 16 augustus. Xander Nieuws heeft dat rapport niet geheel gelezen, dat blijkt uit dat artikeltje. Waarschijnlijk heeft Xander Nieuws slechts de review gelezen die stond op Business Insider (zie:http://www.businessinsider.com/goldman-the-worlds-going-to-hell-heres-how-to-cash-in-2011-8).
Trias:
@ Stradi, # 16. Dat rapport is al van 16 augustus. Xander Nieuws heeft dat rapport niet geheel gelezen, dat blijkt uit dat artikeltje. Waarschijnlijk heeft Xander Nieuws slechts de review gelezen die stond op Business Insider (zie:http://www.businessinsider.com/goldman-the-worlds-going-to-hell-heres-how-to-cash-in-2011-8).
Het oorspronkelijke artikel is nog steeds te vinden op de online versie van de WSJ (betaalde toegang). Zie: http://online.wsj.com/article/SB10001424053111903895904576542703587784540.html.
16-nov 2011 , 12:28
Reageren is niet mogelijk op dit bericht.