Naam:  Wachtwoord:   Ingelogd blijven? Wachtwoord kwijt? (Waarom) Registreren
 
          
                         
Dit is het archief van Islamofobie.nl
Sinds juli 2014 verschijnen hier geen nieuwe stukken meer. De artikelen worden *) heringedeeld in acht categorieën: zie de knoppen links. Met uitzondering van de categorie 'Islam(itische ideologie)' is de indeling nu niet meer naar thema, maar naar aard van de stukken. Vier jaar lang lag het hoofdaccent op het voeren van de noodzakelijke ideologische strijd: zie het motto hierboven. In de komende jaren zal ik (initiatiefnemer en belangrijkste leverancier van teksten voor islamofobie.nl) me meer richten op de noodzakelijke politieke strijd. In termen van deze indeling: veel meer nadruk op Voorstellen, Politieke organisatie en iets meer op Opinie. LEES VERDER »
 
 
Nederlanders over misdaad: domste of fanatiekste voorgelogen?
Af en toe moet je naar grote lijnen kijken

Afgelopen weken deed ik wat onder­zoek ten behoeve van een arti­kel dat ik samen met André van Delft schrijf voor een tijd­schrift dat publi­ceert over crimi­nologie. We hadden dat tijdschrift gevraagd een artikel dat ze in 2011 gepubliceerd hadden terug te trekken. De redactie zei daarop geen ja of nee maar vroeg ons een artikel te schrijven dat door het standaard peer-reviewing proces zal gaan. In het kader van de voorbereiding struikelde ik over de tabel waarvan het grootste deel hier is afgebeeld. Die afbeelding gaat over grote lijnen. Het gaat hier om een internationale vergelijking van een trend in criminaliteit: de toe- of afname van het aantal slachtoffers per misdaadsoort. Nederland komt er daarin op het eerste gezicht bijzonder slecht vanaf.
»
Op het tweede gezicht nog slechter.
Nergens is het gevoel van onveiligheid zo sterk terug­gedrongen als in Nederland

Twee dingen laat de grote afbeelding niet zien.
De eerste daarvan slaat op dat 'voorliegen' uit de titel.
De grote afbeelding toont dat de geweldscriminaliteit tussen 2004 en 2011 in Nederland nauwelijks achteruit is gegaan en daarmee lelijk afsteekt tegen zulke verschillende landen als de VS en Bulgarije. Het laat ook zien dat in Nederland een flinke groei zit in het aantal slachtoffers van 'overige vermogensdelicten' *) in de vergelijking tussen 2009 en 2010, maar ook tussen 2004 en 2010. Wederom in tegenstelling tot de VS en Bulgarije. Hier steekt ons land ook ongunstig af ten opzichte van een aantal andere landen. Wat de grote afbeelding niet liet zien staat in het vervolg van de afbeelding op pagina 637:

Nergens is het gevoel van onveiligheid zo sterk teruggedrongen als in Nederland!
Hoe is het mogelijk?
Voor dat andere ding dat de grote afbeelding niet liet zien moet je wat dieper duiken in de rapporten waar deze soort afbeeldingen in zijn opgenomen.
Het betreft hier rapporten onder de naam Criminaliteit en rechtshandhaving die elk jaar gemaakt/bijgewerkt worden door de WODC: het Wetenschappelijk Onderzoeks en Documentatie Centrum van het ministerie van Justitie. Een gezaghebbende bron zou je toch wel kunnen zeggen.
Het rapport 2008 had ik eerder bekeken en voor de zekerheid checkte ik ook nog wat dingen in de deze versie van 2011 (gegevens tot 2010).
Op pagina 313 daarvan werd ik zeer onaangenaam getroffen door deze opmerking:
In vergelijking met de oude indeling zijn diefstal met geweld en afpersing in de nieuwe indeling niet meer bij de ‘geweldsmisdrijven’ maar bij de ‘vermogensmisdrijven’ ingedeeld.

Caramba.
Straatroof is nu in deze statistiek geen geweldsmisdrijf meer.
Nederland komt er dus nog slechter vanaf dan het al leek op basis van de grote afbeelding.
Wanneer men de gegevens niet anders had ingedeeld was de trend in geweldsmisdrijven nog ongunstiger geweest in vergelijking met andere landen.
Omdat vermogensbedrijven aanzienlijk meer voorkomen dan geweldsmisdrijven was de trend in vermogensmisdrijven nauwelijks minder ongunstig geweest.

Nog een andere grote lijn
Het rapport 2011 maakt ook pijnlijk duidelijk dat het opsporingspercentage in Nederland niet alleen erg laag is maar bovendien nog een dalende trend vertoont.
Voor geweldsmisdrijven is het opsporingspercentage nog wel het hoogste, maar daar zit ook een heel naar kantje aan. Het rapport vermeldt netjes dat dit relatief hoge percentage mede te danken is aan het feit dat het slachtoffer vaak iets kan zeggen over de dader of daders. De sinistere andere kant van deze medaille is dat van geweldsmisdrijven dan weer veel minder aangifte wordt gedaan dan van andere misdrijven.

*) De kanttekening 'overig' betekent hier: diefstal anders dan van voertuigen.  

Frans Groenendijk,  09-02-2013          

Reacties
# 1
Alain:

Wat zegt dat dit soort statistische misbruik bij andere landen niet gebeurt?

10-feb 2013 ,  11:13
# 2
vanhetgoor:

Het is een bekend citaat, aan meerdere mensen toegeschreven. Er er zijn kleine leugens en er zijn grote leugens en er zijn statistieken! Dat blijkt dus hier ook maar weer. Goed werk Frans, het is toch prettig om te weten dat een beroving op straat tegenwoordig het werk is van een witte-boorden crimineel.

10-feb 2013 ,  11:31
# 3
Frans Groenendijk:

Misschien had je het al gezien @vanhetgoor: op de webstek KeizersenKleren (niet te verwarren met dit weblog) staat een non-peer review van mijn hand. Daar heb ik in de subtitel een uitbreiding aan die uitdrukking gegeven: "Leugens, verdomde leugens, statistiek en criminologie".

10-feb 2013 ,  04:40
Reageren is niet mogelijk op dit bericht.