Paul Scheffer, Obama en de gekleurden in de wereld
Scheffer is een groot bewonderaar van Obama. Wie was dat niet drie jaar geleden? De man ziet er schitterend uit, is innemend, intelligent en welbespraakt. Hij is tot president van de VS gekozen op grond van een perfect gevoerde campagne. Hij brengt blank en zwart bij elkaar en is een rolmodel voor het gekleurde deel van de wereldbevolking.
Een tijdje voor Obama’s verkiezing waren er in Amerika grote demonstraties van illegale immigranten. Buiten Florida zijn die illegalen in Amerika in hoofdzaak Mexicanen. Ik heb die demonstraties gezien in Portland, waar mijn dochter woont en Scheffer zag ze in Chicago. Mij viel op hoe gedisciplineerd en vreedzaam zij verliepen. Het verbaasde mij trouwens in het westen van Amerika helemaal hoe snel die Mexicanen daar integreren en deelnemen aan het economische proces. Niet dat ze veel Engels spreken. Integendeel. Het gebruik van Spaans wordt in Californië, Oregon en Washington State gefaciliteerd van overheidswege. Dat is jammer, maar het Westen van de VS lijkt wel in meer opzichten op Nederland. Ook daar, 9000 km bij ons vandaan, voert men met de beste bedoelingen een averechtse politiek.
» De jonge senator van Illinois die Obama twee jaar voor zijn verkiezing pas geworden was, hield een toespraak tot de demonstranten in Chicago en het thema was hetzelfde als tijdens zijn overwinningspeech in de nacht van 4 november: E pluribus unum. Hij hekelde de Mexicaanse vlaggen die werden meegenomen en wees erop dat een gedeeld patriottisme, het spreken van dezelfde taal en een besef van verplichtingen en verantwoordelijkheden voorwaarden zijn voor een gezamenlijk burgerschap.
Volgens Scheffer is een van de voordelen van Obama dat hij een relatieve buitenstaander is in de tegenstelling zwart-blank in Amerika. In wezen hoort Obama en horen Powell en Rice en Michelle Obama helemaal niet tot de cultureel zwarte bevolkingsgroep. Zij horen tot de intussen grote groep gekleurde Amerikanen die de zwart-blank scheidingslijn zijn gepasseerd en die deel uitmaken van de blanke samenleving. De bewoners van de getto’s en de andere zwarten die zich met hen solidariseren vormen een contrasamenleving met weinig kansen, grote criminaliteit en gebrek aan burgerzin, met weinig hoop en een lage scholing. Dat die contrasamenleving bestaat wordt door de zwarten en door progressief Amerika massaal verweten aan het blanke deel van de bevolking. De wortels ervan worden gezocht in de slaventijd.
Wat Obama nu zegt is dat deze manier om het probleem van de getto’s te bekijken onvruchtbaar is, wat er ook waar moge zijn van de analyse. Als de blanken de zwarten kansen geven en dat doen ze, want anders stond hij daar niet, dan is het aan de zwarten om die kansen te grijpen. Een slaventijd die al honderd vijftig jaar voorbij is kan geen excuus meer zijn voor luiheid, een grote mond en criminaliteit. Net zo min als kolonialisme van voor de wereldoorlogen nog een excuus kan zijn voor burgeroorlogen in de Kongo in de een en twintigste eeuw en voor genocide in Darfur. Sta op en doe wat! Dat is zijn boodschap aan mensen die zich wentelen in zelfbeklag en die de achterstelling van gekleurden [noot 1] zien als de oorzaak voor alle ellende in de wereld.
In de verkiezing van Obama en in de benoeming van Aboutaleb [2] tot burgemeester van Rotterdam kan een oproep worden gezien aan de gekleurde immigranten in de Westerse wereld om te beseffen dat integreren en samenleven mogelijkheden zijn. Dat vegeteren en parasiteren op de westerse welvaart niet het antwoord is op de armoede in de getto’s of in de ontwikkelingslanden waar zij vandaan komen. Je best doen op school, Nederlands leren, hard werken, tezamen met de andere bewoners van dit land, afzien van geweld en respect voor de eigendommen van anderen, dat vormt een werkzaam alternatief. Obama en Aboutaleb zijn er om dat te bewijzen. Maar eigenlijk hadden we die voorbeelden al in Japan sinds de negentiende eeuw, sinds Deng ook in Rood China en de laatste tien jaar grijpt men ook in India zijn kansen.
[1] Claire Polak ontving ooit een filosoof uit India in het programma Buitenhof en liet deze man zonder tegenspraak beweren dat China en India bezig zijn hun rechtmatige plaats in de wereld te hernemen, na een periode van onderdrukking door het Westen. China en India zijn namelijk al duizenden jaren beschavingscentra en Europa en Amerika komen pas kijken, vond hij. Het waren tot de achttiende eeuw de grootste economieën van de wereld. Dat laatste is waar, maar dat was wel vóór de industriële revolutie en beide waren in die tijd net als nu met afstand de volkrijkste landen ter wereld. Dus dat zegt allemaal niet veel.
Het is toe te juichen dat China en India hun verval recentelijk hebben weten te stoppen. Maar dat doen ze niet zonder hulp. De Hindoestanen zijn nu juist een goed voorbeeld van een volk dat door Europeanen is bevrijd van de moslims en van een fatsoenlijk regime voorzien, nadat het eeuwenlang onder de duim van een uitheems Mogulregime had geleefd met een vreemde en vijandige religie . De Hindoestanen bleken niet in staat daar zelf een einde aan te maken. Ook voor de Han Chinezen geldt dat zij door de Mantsjoe’s werden onderdrukt en dat pas het uit Europa geïmporteerde liberalisme van Sun Yat Sen daar verandering in heeft gebracht. Als China en India er nu weer boven op komen dan danken zij dat aan Europese industrie, aan een Europese beschaving die zij hebben geïmporteerd en aan een wereldhandel die langs Europese lijnen is opgezet. Geen van beide landen heeft zich als baron van Münchhausen bij de eigen rijlaarzen uit het moeras getrokken. Het is Amerika dat Japan heeft verslagen voor China. Engeland heeft India uit eigen beweging onafhankelijkheid geschonken. Alleen het bloedvergieten in India bij de afscheidingsoorlog van Pakistan was van eigen maaksel.
[2] Aboutaleb is een weergave in Latijnse letters en in de Franse spelling van een Arabische naam. Waarom, vraag je je af, wordt die naam nu hij in Nederland en niet in Frankrijk woont niet op zijn Nederlands gespeld als Aboetalep i.p.v. Aboutaleb?
Reacties
# 1 Met noot 1 stem ik meer in dan met de hoofdtekst: heel goed om dit eens zo op te schrijven.
Frans Groenendijk:
Met noot 1 stem ik meer in dan met de hoofdtekst: heel goed om dit eens zo op te schrijven.
De eerste keer dat ik van het bestaan van Obama vernam, was via Brad DeLong, een fanatiek bloggende professor macro-economie die een tamelijk hoge positie had onder Clinton. Hij was razend enthousiast over Obama en was vooral onder de indruk van zijn mooie speeches. Inmiddels is hij wat minder te spreken over Obama's kwaliteiten.
Ik ben van het begin af wantrouwig geweest tegenover de man en niet omdat hij zo bleek is (ik zag enige tijd geleden op een videoclip van de Teaparty een echt donkere vrouw schertsend afgeven op zijn huidskleur). Hij doet me teveel denken aan Mussolini zoals hij met zijn kin in de lucht toejuichingen in ontvangst neemt. Zijn robot-achtig uitgesproken reactie op de slachting in Fort Hood vond ik angstaanjagend en het enige positieve aan zijn speech in Cairo vond ik dat er vanaf dat moment niemand meer aan hoefde te twijfelen dat aan beide kanten van de oceaan we met hetzelfde probleem zitten opgescheept. Aan hun kant is het misschien nog wel erger: hij draagt actief bij aan de voortzetting van de olie-afhankelijkheid van de VS tov het Midden-Oosten en daarmee aan de neiging om daar foute regimes te steunen.
Ik zou trouwens wel eens wat meer willen weten over de factoren die hebben meegespeeld bij het ontsporen van een zo groot deel van de zwarte bevolking van de VS.
Overigens duurde het Belgische kolonialisme, dat heel anders van aard was dan het Britse, tot ruim na WO II.
01-aug 2011 , 01:31
# 2 "Aboutaleb is een weergave in Latijnse letters en in de Franse spelling van een Arabische naam. Waarom, vraag je je af, wordt die naam nu hij in Nederland en niet in Frankrijk woont niet op zijn Nederlands gespeld als Aboetalep i.p.v. Aboutaleb?"
Rijk Daalder:
"Aboutaleb is een weergave in Latijnse letters en in de Franse spelling van een Arabische naam. Waarom, vraag je je af, wordt die naam nu hij in Nederland en niet in Frankrijk woont niet op zijn Nederlands gespeld als Aboetalep i.p.v. Aboutaleb?"
- Zo staat zijn naam in zijn paspoort. Er zijn ook Vlamingen die in NL gaan wonen, die Vandenbroecke heten, maar hun naam dan ook niet veranderen in Van den Broek. Daarom dus. Of Wolffensperger. En nog erger.
01-aug 2011 , 10:30
# 3
toon kasdorp:
Vlamingen hebben geen apart alfabet. Dat is een van de weinige dingen die ze met andere Belgen delen, toch?
02-aug 2011 , 03:05
Reageren is niet mogelijk op dit bericht.