Spreekwoordelijke messen zijn niet lang
PVV-afvalligen zijn geen gekke Henkies
Geert Wilders demonstreerde zaterdagmiddag op zijn persconferentie over de 'Minder, minder, minder'-kwestie weer eens zijn talent voor het omgaan met de media. Het kan, zal en moet de aandacht niet afleiden van de problemen van zijn partij.
Een van de positieve zaken die Geert Wilders met zijn partij in gang heeft gezet, is wat mij betreft dat hij onontkoombaar de schijnwerper heeft gezet op wat de eigenlijke functie van politieke partijen is. Zou moeten zijn, moet ik eigenlijk schrijven.
Dat heeft hij helaas niet gedaan door een voorbeeld neer te zetten van hoe een partij in onze tijd moet functioneren. Hij heeft de aandacht gevestigd op nadelen die kleven aan het organisatiemodel van andere partijen dan die van hem. Daarnaast heeft hij echter vooral laten zien wat er mis gaat wanneer je categorisch weigert na te denken over het wezen van politieke partijen. Wanneer je doet alsof partijen niet meer van deze tijd zouden zijn.
» Overleefd
De rol van politieke partijen is niet meer dezelfde als die van 40 of 100 jaar geleden. De behoefte aan partijen die nog enig niveau van integriteit uitstralen, is tegenwoordig echter eerder groter dan kleiner.
Partijen zijn niet meer zo duidelijk verbonden met belangen (anders dan die van de 'betrouwbaarste' partijleden om deel te nemen aan de baantjescarroussel) of met een visie op mens en maatschappij. De meeste partijen hebben zichzelf in een of andere vorm overleefd. Vooral op terreinen met een internationale dimensie heeft 99,99% van de leden werkelijk geen flauw benul.
De lijnen waarlangs ze zich definieerden hebben niet of nauwelijks nog betekenis voor de werkelijkheid van vandaag.
Voormalige kopstukken van de PvdA stappen over naar de top van banken en andere uit hun krachten gegroeide 'ondernemingen' alsof het niets is. Een wel heel bijzondere illustratie van de voltooiing van de emancipatie van de arbeidersklasse! Voor zover het paradigma van de klassenstrijd nog enige waarde heeft als invalshoek bij bestudering van maatschappelijke verhoudingen, is de positie van de PvdA daarin tegenwoordig heel anders. De PvdA strijdt nu zij-aan-zij met VVD66 en CDA tegen de 'onrechtvaardig hoge lonen van Nederlandse arbeiders' in vergelijking met Oost-Europese.
Immigratiepolitiek schaadt vooral belangen van de laagst betaalden.
Alleen al door de groei van het aantal gepensioneerden heeft verder het begrip inactieven een heel andere betekenis gekregen, nog los van de werkloosheidscijfers of de vraagtekens bij de productiviteit van de ambtenarij. De PvdA was al minder anti-godsdienstig dan voorloper SDAP maar inmiddels heeft men in het kader van het zieligheidsparadigma ook de heiligheid van de scheiding van kerk & staat bijna om zeep geholpen. Zoals moeder Theresa meer van armoede hield dan van de armen, houdt de PvdA meer van het mohammedanisme dan van de, al dan niet in Nederland geboren, al dan niet hier woonachtige, Samira's en Aïsha's.
Niet integer
D66, de kroonjuwelenpartij, is tegenwoordig bijna even fanatiek tegen referenda als tegen Wilders.
De SP is in zoverre gemoderniseerd dat ze geëvolueerd zijn van totalitair-maoïstisch naar nostalgisch sociaal-democratisch. Ze hebben een haat-liefde-verhouding met hun eigen brochure uit 1983 Gastarbeid en Kapitaal waarin ze zich -toen al- nog harder, en veel rauwer afzetten tegen het mohammedanisme dan Wilders ooit gedaan heeft. Het is moeilijk vast te stellen of hun haat tegen Israël meer wordt ingegeven door hun flirten naar arbeiders met een Midden-Oostelijke achtergrond of gewoon door hun visie op de economie: 'de taart wordt vanzelf gebakken, hij hoeft slechts (anders) verdeeld'. Israël laat zien dat vooruitgang wel mogelijk is. Dat steekt.
Met de bevestiging van het lijsttrekkerschap van Van Baalen voor het Europarlement heeft de VVD een vuistslag gegeven in het gezicht van iedereen die nog enige illusie zou hebben over hoe bij die partij wordt aangekeken tegen het begrip integriteit. Van Baalen is echt het ultieme voorbeeld voor wie op zoek is naar minachting van de kiezers, minachting van de eigen partij en van enthousiasme voor de EU-uitverkoop-koers.
Het CDA is geen christelijke partij meer. Ze hadden zich neergelegd bij scheiding van kerk & staat, maar nu flirten ze met het mohammedanisme, dat als kernwaarde de pre-middeleeuwse verwevenheid van moskee en staat kent. Men houdt vast aan achterhaalde ideeën over ontwikkelingshulp omdat men geen afstand wil doen van wat het bespelen van de onderbuik van mensen electoraal kan opleveren.
Clientelisme in soorten
Alle partijen tellen onder hun leden onevenredig veel ambtenaren en mensen die actief zijn in de (semi- of pseudo-) overheidssfeer. Pijnlijk geïllustreerd door gemeenteambtenaren die op grote schaal lid van provinciale staten zijn en provinciale ambtenaren die lid zijn van gemeenteraden. De partijen dienen steeds meer de belangen van de eigen apparatsjiks.
Het welig tieren van het importclientelisme bij de PvdA springt het meest in het oog, maar het fenomeen van het thematisch clientelisme verdient evenzeer aandacht. Omdat nauwelijks meer aandacht besteed wordt aan de vorming van eigen ideeën over mens en maatschappij wordt de standpuntbepaling voor een groot deel overgelaten aan 'bevriende' lobbygroepen. Oud politici gaan naar toppen van lobbygroepen en goede doelenorganisaties met als topper de 'postcodeloterij': een paperclip om alle 'goede doelen'. Partijdige journalisten krijgen als dank voor bewezen diensten een burgemeesterspost of zetel in het Europees Parlement. Er zijn teveel baantjes te vergeven door de partijtoppen.
Wat dan wel?
De functie van partijen is dat ze enerzijds platform bieden voor maatschappij analyse en debat en anderzijds de leden emanciperen -empoweren heet dat tegenwoordig-, opleiden en selecteren voor het kandidaatschap voor vertegenwoordigende functies. In het huidige tijdsgewricht omvat die emancipatie ook een stukje loskomen van de indoctrinatie die ze op school ondergingen en het 'herevalueren' van de media-met-agenda.
Die taken wijst de PVV af of vervult ze net zo slecht of nog slechter dan andere partijen.
Een paar jaar geleden was ik op bezoek bij een kamerlid van de PVV. Inmiddels vertrokken. Hij vroeg een ander PVV-kamerlid erbij. Ik vroeg waarom de PVV eigenlijk geen wetenschappelijk bureau had. Ze draaiden er een beetje omheen maar het grappend geformuleerde antwoord was toch duidelijk. De een wees naar de ander en zei: "Hij is ons wetenschappelijk bureau".
Tussen 2010 en 2014 is de PVV er niet in geslaagd om ook maar in één enkele nieuwe gemeente kandidaten in het veld te brengen in de slag om de raadszetels. De Fortuyneske fracties in Tilburg, Haarlemmermeer en niet te vergeten Rotterdam (nu samen goed voor 23 raadszetels) zijn geen PVV-fracties geworden. Van de nieuwe fractieleden die in de 'PVV-bolwerken' gekozen werden, heeft twee dagen na de verkiezingen de helft al weer afscheid genomen of grote twijfel geuit. Wie heeft die lijsten opgesteld en wat waren de criteria daarbij?
De (on)verdedigbaarheid van de kopvoddentax en de jizya
Volgens de leer van Mohammed moeten mensen die geen volgeling van Hem zijn, op onderdanige wijze belasting betalen. Beschermgeld. Om dat maffiatrekje van de oorspronkelijke ideologie onder de aandacht te brengen zou je kunnen opperen dat het equivalent daarvan een belasting op mohammedaanse hoofddoeken zou zijn. Nadat Wilders het begrip 'kopvoddentax' introduceerde is die link wel gelegd, maar niet door hemzelf. Dat moesten anderen voor hem doen. Een speciale vorm van leiding geven aan een politiek stroming!
En nu hebben we dan een vraag-en-antwoord scene waarbij Wilders aanhangers van hem aanzette tot het scanderen van "Minder, minder, minder" op de vraag "Willen jullie meer of minder Marokkanen". Je kunt dit afzetten tegen het pleidooi van burgemeester Aboutaleb en anderen tegen (meer) immigratie vanuit Oost-Europa. Dat zet dan weer een spiegeltje tussen de schijnwerper van de hypocriete Wilders-haters en het object van hun haat. Niet beter te illustreren dan via "anti-racisme" demonstraties waar AFA-luitjes in hun nazistoïde outfit broederlijk optrekken met bebaarde mannen die met hun zwart-witte jihaat-vlaggen zwaaien.
Het is goed om daaraan te herinneren, maar mensen aanmoedigen tot het scanderen van een leus is toch echt wat anders dan in een interview ergens je zorgen over uiten.
Ik geloof Wilders wanneer hij zegt dat hij het idee van deporteren van alle Marokkanen verafschuwt. Het is zeer beslist de schuld van de media en de anti-wilders groeperingen dat er mensen zijn die denken dat dat de agenda van Wilders is. Dat kinderen zelfs zo'n angst wordt aangepraat. Dat neemt niet weg dat Wilders, wanneer het hem te doen was om een begaanbare weg uit de problemen aan te wijzen, ook met die angst rekening moet houden. Dat verdomt hij.
Wanneer hij zijn steun uitspreekt in de richting van een Marokkaanse vrouw met een wijnbar, die bedreigd wordt door mohammedanen, komt hij daarbij net zo overtuigend over als types als Tofik Dibi die zich zogenaamd begripvol richten tot PVV-stemmers.
Wilders weigert enige gedachte te besteden aan de noodzaak van het vormen van allianties. Zo wil hij ook geen christelijke vluchtelingen toelaten uit door het mohammedanisme gedomineerde landen. Hij lijkt er op gefocust de mensen die al boos tot zeer boos zijn, vast te houden als kiezers en zelfs nog bozer maken. Nieuwe mensen bij zijn agenda betrekken lijkt hem gewoon niet te interesseren. En, o grote verrassing, dat lukt ook niet. En voor zover hij ze erbij wil betrekken dan alleen als kiezers.
Of gekke Henkies.
Lange messen
Op jongere lezers komt de titel misschien wat vaag over. Dat spreekwoordelijke mes in de rug zal wel bekend zijn. Het staat voor 'van achter' aangevallen worden door 'eigen' mensen. De lengte van de messen verwijst naar 'de nacht van de lange messen': de nacht waarin Hitler een groot aantal van zijn "gematigde" partijgenoten liet afslachten (1934).
In een beschaafde samenleving krijgen politieke leiders, groot of klein, die het vertrouwen verliezen een spreekwoordelijk mes in de rug dat alleen het einde van hun carriere bespoedigt of aan die carriere een dramatische wending geeft. Men, lees: Melkert bijvoorbeeld, krijgt voor langere tijd een baantje in het buitenland. In onbeschaafde samenlevingen worden ze vermoord. Soms worden partijgenoten zelfs vermoord omdat de leider hen beschouwde als potentiële concurrenten.
En nou?
Ik heb commentaren gelezen van mensen die verontwaardigd 22 mei stem ik UKIP. Dat wil zeggen op hetgeen daar het dichtst bij in de buurt komtvaststelden dat andere mensen 'als het ware' een oproep deden op PVV-kamerleden om het voorbeeld te volgen van Van Vliet, Van Klaveren en Stassen: Wilders laten vallen.
Ik doe het openlijk.
Harm Beertema, Lillian Helder, Machiel de Graaf en anderen: weiger ook de rol van Gekke Henkie en neem zonder natrappen afscheid van meneer Wilders als je fractieleider.
22 mei stem ik UKIP. Dat wil zeggen op hetgeen daar het dichtst bij in de buurt komt: een stem op Artikel50 en meer in het bijzonder op de nummer twee van die lijst, Alex Sassen van Elsloo.
Nigel Farage zelf heeft, net als in Nederland bijvoorbeeld iemand als Thierry Baudet, zich nog te weinig verdiept in het mohammedanisme als zodanig. Dat is niet zo'n ramp. Hij is er immers wel van doordrongen dat onze beschaving bedreigd wordt en de moeite waard is om te verdedigen.
De grootste zorg die ik heb betreft, o ironie, de kwetsbaarheid van de partijorganisatie van Artikel50. Generaals zijn altijd bezig de vorige oorlog te winnen zeggen ze wel eens. Wilders angst voor het concept 'ledenpartij' is obsessief, met dank aan de LPF. Artikel50 draait de zaak weer 180 graden om, met dank aan Wilders' obsessie.
Waarom niet iets er tussen in? Een partij die de ballotage, het filteren zeg maar, van leden serieus neemt.
Reacties
# 1 Wilders is geen slecht mens, maar wel een heel slecht politicus.
Arend:
Wilders is geen slecht mens, maar wel een heel slecht politicus.
Natuurlijk is de PVV niet racistischer dan de door raciaal stemgedrag en cliëntisme groot geworden PvdA, of de genocide-gedogers van SP en GL.
Wilders "minder Marokkanen" was ook niet racistisch, net zo min als het "minder Polen" van Aboutaleb (PvdA) en Norder (PvdA) racistisch was. Tenslotte hanteren de van Nederlands geld levende Antillen ook een "minder Nederlanders beleid", om de Antillen hun "Antilliaanse karakter" te laten behouden.
Dat mogen de Antillen, namelijk.
Dus waarom zou Nederland/Den Haag dat niet mogen doen?
Wilders' uitspraak was dus niet racistisch, maar kan wel zo worden uitgelegd. Het is logisch dat Marokkanen zich niet gemakkelijk voelen bij zulke uitspraken, en het is net zo logisch dat de meeste Nederlanders daar evenveel moeite mee hebben; ook binnen de PVV. Met zulke uitspraken verdeelt Wilders zowel zijn achterban als zijn partij.
Veel pijnlijker is natuurlijk dat hij zijn tegenstanders weer eens in de kaart speelt. Wilders klaagt graag dat hij gedemoniseerd wordt, maar hij maakt het zijn opponenten zo wel erg makkelijk.
Want natuurlijk komt Pechtold weg met het christenbashende "zwarte kousen", "poldertaliban" en een "tsunami van vergrijzing", terwijl Wilders voor kopvodden en tsunami van islamisering wordt aangeklaagd. Natuurlijk kan de SP 7 jaar lang een "Polenmeldpunt" runnen en wordt zo'n meldpunt pas een probleem als de PVV hetzelfde doet.
Natuurlijk mag je toeristen, forensen, vleeseters en overledenen wèl extra belasten, maar hoofddoekdragers niet.
Politieke correctheid is altijd hypocriet.
Maar Wilders weet dat, en moet daar dus ook naar handelen.
24-maa 2014 , 08:57
# 2 In Nederland is er één
Jack Terrible:
In Nederland is er één
die Mij publiekelijk eert,
en dat is onze Geert!
08-mei 2014 , 07:08
Reageren is niet mogelijk op dit bericht.