Ik ben het met Wynia eens dat het in de Amsterdamse politiek voorlopig draait om het ondermijnen van de positie van de PvdA.
In dat opzicht is het massaal overlopen van PvdA-stemmers naar D66 een stapje in de goede richting. Een piepklein stapje echter.

Onaardig
Qua instelling van de partijleden, 'ons soort mensen met de goede bedoelingen en de goede contacten', is het helemaal geen vooruitgang. Kijk naar hun kandidatenlijst: voor 5 van de eerste 15 is hun baan nauw verbonden met het werk van de (lokale) overheid. 7 anderen zijn zelfs ambtenaar. Dat is weliswaar in strijd met de geest van de wet, maar die geest zal wel niet gelden voor politici van partijen als deze. Die is meer bedoeld voor mensen met verkéérde bedoelingen.
Positiever is dat een grote douw in de richting van de PvdA eraan zou kunnen bijdragen dat ook ambtenaren en pseudo-ambtenaren die lid zijn van die partij over zullen stappen naar D66. Gewoon, met het oog op het behartigen van hun belangen. Dat bevordert de kans op verdeeldheid in dat wereldje.
onomkoopbaar en meedogenloos nuchter

Een interessanter duwtje in de goede richting kunnen de Amsterdamse kiezers geven door op Caroline Vonhoff te stemmen. Van huis uit en vanuit haar ervaringen als lid van de gemeenteraad toen ze nog lid van de VVD was, heeft zij scherp zicht op wat er mis is in het regentenwereldje. En ze is volgens mij zo volstrekt onomkoopbaar en meedogenloos nuchter dat ik voorzie dat de Amsterdamse politiek en de media haar zullen neerzetten als onaardig. En dan ben ik optimistisch: het zou erg mooi zijn als het daarbij bleef.

Elk nadeel heb z'n voordeel
Caroline staat op de lijst van de Libertarische Partij en daar niet eens op nummer 1.
een afschuw van het concept 'prioriteiten'

Wie wel eens vaker hier op Keizers & Kleren is geweest, weet dat ik een broertje dood heb aan de wereldvreemde principereiterei van veel libertariërs. Een absoluut gebrek aan pragmatisme en een afschuw van het concept 'prioriteiten'. Dat komt zelfs terug in de propaganda voor de partij in Amsterdam: ze presenteren zichzelf als 'principepartij'. Een partij van mensen met nóg betere bedoelingen dus, dan die bij GL, D66 of PvdA.
En toch zou ik dus, wanneer ik in Amsterdam woonde, 19 maart beslist op Caroline Vonhoff stemmen en toch beveel ik haar ook van harte aan bij de Amsterdamse kiezers.
Ik ben nu eenmaal erg pragmatisch ingesteld. Dat gaat zover dat ik ook zie dat zelfs zo'n buitengewoon principiële opstelling van een club wel eens een voordeel kan hebben. Ik twijfel er niet aan dat wanneer de LP slechts één zetel haalt in de gemeenteraad van Amsterdam, deze niet bezet zal worden door de nummer 1 van de lijst maar door de kandidaat die de meeste stemmen haalde: dan komt Caroline dus toch in de raad!

Kies je Bouchibti krijg je Toonk
Wie het ermee eens is dat het voorlopig in de Amsterdamse gemeentepolitiek erom draait dat de PvdA onderuit wordt gehaald, zou ook kunnen overwegen om op Samira Bouchibti te stemmen. Ze was in het verleden immers lid van de Tweede Kamer voor de PvdA en is dus beter dan de gemiddelde VVD-er op de hoogte van wat er mis is met die club. Nu vind ik persoonlijk Bouchibti véél te naïef en politiek-correct maar bovendien is bij de VVD een stem op Bouchibti alleen een stem op Bouchibti wanneer ze via de wettelijke regeling van voorkeursstemmen in de raad zou komen. Anders is een stem op Bouchibti een stem op de lijsttrekker respectievelijk op meneer Toonk.
Meneer Toonk die (toen nog) kamerlid Hennis van de VVD een islamofoob vindt. Een man die nog naïever over islam denkt dan de gemiddelde GroenLinkser. In de uitwisseling onder zijn 'liberale' pleidooi voor hoofddoekjes achter gemeenteloketten van een paar jaar geleden staat ook een reactie van Caroline.
Ik citeer het laatste stuk daaruit:

En omdat een actie als voorgenoemde natuurlijk alleen maar kan voortkomen uit een verkeerd begrip van wat de vrijheid van godsdienst is, nog het volgende.
De godsdienstvrijheid behelst niet de vrijheid om iedereen, altijd en overal met je overtuigingen te confronteren, maar de vrijheid om in privé je eigen geweten en overtuigingen te volgen. In privé, en dus niet in overheidsdienst.
Tot slot: Indien er al mededelingen gedaan worden over hoe de Amsterdamse overheid de burger bejegent, laat die dan wel op juistheid berusten, zo mag ik u raden. Zo is de mededeling onjuist dat iedereen die een paspoort komt halen, gelijk behandeld wordt door de overheid. Zo krijg ik alleen een paspoort als ik een foto overleg waarop mijn oren te zien zijn, iets wat voor vrouwen die de islam ostentatief aanhangen niet geldt. En dan kan je nog zo hard naar me glimlachen als je me mijn paspoort geeft, dan nog poetst dat niet weg dat mijn overheid zichtbaar de oren laat hangen naar religieuze en ideologische overtuigingen die door mij -en overigens de meerderheid van de Amsterdammers- niet worden gedeeld.

In de campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen draagt Caroline haar mening over dit onderwerp niet fanatiek uit. Ik vind dat jammer maar kan haar dat niet echt kwalijk nemen. Ik schat in dat ze anders zelfs niet op nummer drie zou hebben gestaan bij de LP.
Het formuleren van het antwoord op de bedreiging die het mohammedanisme vormt voor de beschaving is ook nauwelijks het terrein van de gemeentepolitiek.
En ik schreef het al in mijn boek, maar blijf het herhalen. Met het oog op deze dreiging is het nemen van nieuwe maatregelen niet het meest urgent: dat is het niet nemen van de verkeerde maatregelen en het handhaven van bestaande wetten.
Zo strijdt in de gemeente Amsterdam de PvdA al vele jaren voor het bevorderen van het mohammedanisme. De gevaarlijke gek Job Cohen heeft zelfs een argumentatie bedacht om gemeentelijke subsidie aan deze ideologie te verdedigen. In dat kader heeft hij het absurde begrip 'Compenserende neutraliteit' bedacht. Voor het bestrijden van deze gekte zal Caroline van de LP wel steun krijgen.
Maar afgezien van het aspect van aankaarten van sociaal-democratische gekte is de hoofddoekenkwestie zeker op gemeenteniveau bij lange na niet het belangrijkste item.
In het kader van het enthousiast en eendrachtig uit de weg gaan van verantwoordelijkheid is de landelijke overheid op grote schaal taken aan het overhevelen naar gemeenten. Verhogen van gemeentebelastingen wordt her en der als onontkoombare vervolgstap gezien. In die situatie is een fanatieke inzet tegen uitbreiding van het werkterrein van de (lokale) overheid geen overbodige luxe.
Je moet niet verwachten dat Caroline en de LP in Amsterdam op dit gebied veel kunnen waarmaken. Zelfs in het volstrekt hypothetische geval dat ze twee derde van de Amsterdamse stemmen krijgen zullen ze toch maar 8 van de 45 zetels in de raad veroveren: ze hebben namelijk slechts 8 mensen op de lijst staan.
In de komende vier jaar kunnen ze wel meehelpen de boel een beetje op te schudden.
Best kans dat intussen, dankzij een vertegenwoordiger in een gemeenteraad, bij de LP zelf de realiteitszin wat toeneemt.

Frans Groenendijk, 11-03-2014

Naar reageerveld

Reacties

# 1

Marie:

Prachtige analyse Frans. Met slechts één klein vliegje in the oitment. Nadat arrogantie en dedain stuivertje wisselen in de zetelverdeling blijft er voor de Libertariërs maar een heel klein vijvertje over om uit te vissen. En dan hoop ik dat genoeg ´Mokummers´ doorhebben dat onomkoopbaarheid de stad er boven op kan helpen.

11-maa 2014 , 09:44

# 2

Veteraan:

En ook niet teveel macht Frans naar deze partij,want dat bevordert ook het Mohamedanisme,iets wat ik afgrijselijk vind.

12-maa 2014 , 04:13

# 3

Caroline Vonhoff:

Frans, bedankt voor de ondersteuning.

En principes, die hebben we, maar niet (alleen) om die theorie te belijden, maar ook om die in de praktijk toe te passen. Anders zou het weinig zin hebben om aan (gemeenteraads)verkiezingen mee te doen.

En in die praktijk wordt het dan al heel snel erg praktisch: echte (be)lastingverlagingen, echte vrijheid, echt minder regels en 50% minder beleidsambtenaren, echt inzicht voor iedereen in de gemeenteuitgaven (publicatie daarvan per dag + bankafschriften op internet, etc).

We kunnen het erover eens zijn dat het schip van staat als de Titanic op de ijsberg aankoerst. Dan kan je gaan twisten of je niet beter een andere boot had kunnen nemen, of over wat er zo vreselijk fout is aan die Titanic, maar die discussie is daar en dan niet erg zinvol.

Wat wij proberen is wat nu het meest verstandig lijkt en urgent is: niet zeuren over de boot en dat je liever een andere had gehad, maar het roer proberen te grijpen en de koers verleggen.

13-maa 2014 , 09:46

# 4

Ron:

In de luwte van dit blog, waarvan de eigenaar ervan, de heer Groenendijk, een uitgesproken afkeer heeft van principiële libertariërs, en de reactie van mevrouw Vonhoff op dit blog, brandt bij mij de vraag op de lippen wanneer en waarom u, mevrouw Vonhoff, besloten heeft tot het gilde van de libertariërs toe te treden. Op het blog A7 was u nog niet zo ver, meen ik mij te herinneren.

13-maa 2014 , 10:29

# 5

Caroline Vonhoff:

Ron, eerlijk gezegd schreef ik op Artikel 7 gaandeweg steeds meer tegen de onbegrensde macht van de staat. Libië was voor mij de druppel, en daar kwamen Kunduz en het ESM toen nog bij.

En een partij die principieel kiest voor een kleine/geen staat, daar was ik altijd al voor. En als je meedoet aan de verkiezingen om de stad te gaan besturen, dan betekent dat dat je je door die principes laat leiden bij je beleidskeuzes en stemgedrag.

Er is geen liberale partij meer in Nederland, niet ik heb afscheid genomen van de VVD, de VVD heeft dat van mij gedaan.

En ik houd van Amsterdam, voor mijn stad wil ik graag mijn best doen.

15-maa 2014 , 12:08

# 6

Ron:

Dag Caroline, zo ongeveer als deze jonge vrouw

President Obama is the Biggest Fraud Ever Perpetrated on US Citizens (Fantastic Carey Wedler Video)
Read more at http://globaleconomicanalysis.blogspot.com/2014/03/president-obama-is-biggest-fraud-ever.html#oXEmQhkqwPxF0h3L.99

Het toegangswoord zojuist was: believe

16-maa 2014 , 10:45

# 7

Frans Groenendijk:

@Ron Wat een akelig idee om Caroline met dit nare wicht te vergelijken. Vreselijk filmpje. Eerst was ze hysterisch pro-Obama en nu hysterisch tegen. Ze was toen absoluut zeker van haar zaak en is dat nu weer. Samengevat is haar probleem met Obama dat hij 'niet geleverd heeft' wat hij beloofde. Ze haat hem nu evenveel als ze eerst Bush haatte. Nu zet ze de meest uiteenlopende beschuldigingen in de richting van Obama op een rijtje, omdat ze de haat tegen Obama, nou ja, vooruit tegen alle politici, wil aanwakkeren. Ze zegt het bijna letterlijk: ik heb nu een paar jaar na mijn pro-Obama hysterie eens gegoogled op wat er over je gezegd wordt Hoessein en ik heb ik nu deze munitie verzameld. En helemaal aan het einde heeft ze dan nog een boodschap van liefde. Yeah, right.
Dit kind is een goed voorbeeld wat er langdurig fout aan het lopen is in de westerse wereld: het weglopen voor verantwoordelijkheid. Het ontkennen van echte problemen en dilemma's.
Om te appeleren aan het naïefste deel van de kiezers maakte Obama een groot punt van de rechten van de Guantanamo-gevangenen. Dit meisje wijst er nu op dat er op Guantanamo gevangen zijn dood gegaan. Aan de vele vrijgelaten Guantanamo-gevangen die weer aan de slag gegaan zijn als terrorist heeft ze geen boodschap. Ze trapte in de propaganda van Obama en neemt dat hém kwalijk.
Caroline doet precies het omgekeerde. Elke metafoor heeft grote en kleine beperkingen, maar die van de Titanic vind ik toch wel een heel mooie. In je leunstoel filosoferend kun je stellen dat 'arrogantie' uiteindelijk is aan te wijzen als de 'eigenlijke' oorzaak van de ramp. Of je kunt theoretisch doorwauwelen over de vraag of schepen 'eigenlijk' per definitie niet onzinkbaar kunnen zijn.
Het roer grijpen: daar gaat het om.

16-maa 2014 , 01:29

# 8

Ron:

Dag Frans Groenendijk,

Mooie scherp gesteld, de analogie: naïef meisje 'en wat er langdurig fout aan het lopen is in de westerse wereld: het weglopen voor verantwoordelijkheid. Het ontkennen van echte problemen en dilemma's.'
En terecht de opmerking dat een vergelijking met Caroline -door mij zeer hoog geacht en alles behalve naïef- in de context zoals u hem neerzet volledig mank gaat.
Wat mij bezig hield was wat voor Caroline het crisispunt was: 'Libië was voor mij de druppel, en daar kwamen Kunduz en het ESM toen nog bij', ik zag in die zin gelijkenis.

bedankt voor de reactie en groeten, Ron

Het controle woord was nu: problems

16-maa 2014 , 02:38

Uw reactie:

Reageren is niet mogelijk op dit bericht.

Terug naar begin artikel