Het NCRV-televisieprogramma Rondom 10 van zaterdag 24 april ging over het onderwerp ‘sharia in Nederland’. De aanleiding om dit onderwerp te behandelen was het uitkomen van een rapport van een groep Nijmeegse antropologen die van de minister van justitie de opdracht had gekregen onderzoek te doen naar het voorkomen van sociale druk op vrouwen in kwetsbare posities om in te stemmen met sharia-‘adviezen’.
Hoewel ik als een van de studiogasten was uitgenodigd -ik kreeg daadwerkelijk een microfoontje opgespeld en zat voor het eerst van mijn leven zeker tien minuten lang in de stoel van een heel leuke visagiste- moest ik elke seconde spreektijd in het programma bevechten.
Door de uitzonderlijke samenstelling van het gastenpanel, doordat mij precies 0, zegge nul, keer het woord werd gegeven door de presentatrice en ik vanuit de kijkers gezien zelfs letterlijk aan de uiterste rechterzijde was geplaatst, was het me per saldo onmogelijk gemaakt rustig het woord te doen. Effectief kwam ik zodoende op de gemiddelde kijker over als een onredelijke drammer. Effectief, maar was dit ook het plan van de redactie? Het is moeilijk te geloven maar voor wie de achterliggende feiten op zich laat inwerken, dringt die conclusie zich wel op.
De uitzending zelf laat maar een deel van de feiten zien. Ik geef hier de rest.
Volledigheidshalve voeg ik er nog de bijdrage aan toe, die ik had willen geven wanneer ik wèl het woord zou hebben gekregen. Oordeelt u zelf.

»
De gasten
Er waren 9 gasten met een microfoontje. Dat lijkt een onbelangrijk gegeven maar was in werkelijkheid op z’n minst pikant.
Donderdagmiddag was ik benaderd door de redactie. Uiteraard vroeg ik naar de andere gasten. Er werd me verteld dat er acht gasten zouden zijn: ik kreeg ook de namen te horen van zeven van hen. Mogelijk zou de minister van justitie gast nummer 9 zijn, maar dat was onzeker. Gast nummer 8 was huisarts, haar naam kreeg ik niet te horen. Zij zou vertellen over gebeurtenissen waarbij vrouwen op schrijnende wijze de dupe waren van misstanden binnen mohammedaanse subculturen in Nederland. Misstanden die blijkbaar samenhingen met dit onderwerp. Een half uur voor de uitzending kreeg ik te horen dat zij haar aanbod om mee te doen, weer ingetrokken had. Ik kreeg niet te horen waarom. Omdat 8 - 1 = 7 verwachtte ik zeven gasten, mezelf incluis. De huisarts, die behoorde tot de minderheid van de gasten die toch vooral bezorgdheid naar voren zou hebben gebracht met betrekking tot de groeiende invloed van het mohammedanisme, bleek echter niet door één maar door twéé andere gasten vervangen. Een mannelijke en een vrouwelijke fundamentalist die aan het einde van de uitzending er in nauwelijks bedekte termen voor uitkwamen persoonlijk geen tegenstander te zijn van steniging van overspeligen of het afhakken van de hand van dieven. Het Tariq Ramadan standpunt dus. Best opmerkelijk.

Omdat dit mijn televisiedebuut was, had ik me tamelijk goed voorbereid. De avond ervoor was het rapport beschikbaar geworden via de site van het ministerie van justitie. Ik had het complete rapport gedownload, geprint en bestudeerd. Verder had ik geprobeerd wat informatie te vinden over de andere gasten en de opstellers van het rapport.
Naast de genoemde fundamentalisten en mezelf waren er dus nog zes andere gasten.
Een gehoofddoekte studente medicijnen afkomstig uit Libanon. Toen de al genoemde fundamentaliste uitlegde dat het in Saoedi-Arabië, “dat wel als conservatief beschouwd wordt”, reuze meevalt met die lijfstraffen, dat overtreders vooral shariagewijs heropgevoed worden, bracht ik via een interruptie onder de aandacht dat er onlangs een Libanees tot de doodstraf veroordeeld was vanwege hekserij. De studente ‘verbeterde’ mij daarop met de opmerking dat er in Libanon geen sharia bestaat…

Op luttele centimeters afstand van mij zat Maurits Berger. Zijn leerstoel aan de universiteit van Leiden wordt betaald door de sultan van Oman. Het malicieuze WRR-rapport van enkele jaren geleden, dat gewijd was aan het zoeken naar optimistisch stemmende ontwikkelingen in door het mohammedanisme beheerste landen, meldt daar over Oman dat het land 1) mohammedaans is, 2) mohammedanisme er staatsgodsdienst is en 3) sharia, de theocratie dus, bepalend is voor de (grond)wet. In de uitzending maakte Berger er veel werk van om te benadrukken dat de christelijke en joodse opvattingen voor wat betreft het huwelijk op gespannen voet staan met onze wetgeving. Over sharia was hij niet kritisch… Toen ik na de uitzending presentatrice Plag er op wees dat het zorgvuldig was geweest wanneer de financiële achtergrond van de heer Berger door haar genoemd was, reageerde ze nogal geïrriteerd … Voor de uitzending was Berger nog tamelijk beleefd tegen me. Hij had pas net de beschikking gekregen over het onderzoeksrapport en ik wees hem er op dat hij er uitgebreid in geciteerd werd. Al in de studio pakte hij zelfs nog een exemplaar van mijn boek aan. Omdat het mogelijk in beeld zou komen wanneer hij het onder zijn stoel liet liggen overhandigde hij het aan iemand van het personeel. Later bleek dat het ergens onbeheerd was achtergelaten. Toen ik hem bij het verlaten van het gebouw groette, uiteraard niet vriendelijk maar wel beleefd, kon bij hem zelfs dat er niet meer vanaf…

Dan was er hoofdonderzoeker Bakker. Cultureel antropoloog. Ik had in de gauwigheid maar weinig over hem kunnen vinden. Van zijn collega Harmsen had ik wel een persberichtje gelezen over diens promotieonderzoek. Dat sloot af met
Religieuze ideeën dienen enerzijds om de eigen identiteit te benadrukken ten opzichte van de dominerende Westerse cultuur van globalisering. Anderzijds leent de Islam zich ook voor kritiek op inheemse traditionele gewoonten die als een obstakel voor vooruitgang worden ervaren. We zien dus dat een religie als de Islam wel degelijk een kracht kan zijn voor burgers om in gezamenlijk verband op een bewuste en actieve wijze moet problemen in de samenleving om te gaan en die proberen te overwinnen. (mijn nadruk).
Mijn verontrusting groeide. Over de beide -zeer jonge- vrouwelijke medeonderzoekers kwam ik ook iets te weten. De een is vrijwilligster bij de Vereniging Vluchtelingenwerk Nederland. Ook voor nummer twee staan gekleurde slachtoffers in verre andere landen centraal in haar aandachtsgebieden.
Bakker zelf dacht in de uitzending veilig te zijn voor kritiek op de inhoud van zijn flutonderzoek omdat het pas de avond ervoor beschikbaar was gekomen en blufte dat ik het onderzoek maar eerst eens moest lezen voordat ik er kritiek op leverde. Toen ik hem er op wees dat ik er uren op gestudeerd had, kreeg hij van de presentatrice volop de gelegenheid mij te beledigen door te suggereren dat mijn ogen dan wel af toe dichtgevallen moesten zijn.
Gelukkig was ook Nahed Selim er, die door haar uitgebreide ervaringen als tolk en door studie de feiten uitstekend op een rijtje heeft, maar helaas nogal langzaam en soms onduidelijk formuleert. Samen met haar moest ik het dus opnemen tegen een vijftal uitgesproken tegenstanders.
Er tussen die twee kampen dan nog twee andere vrouwen.
Een verstandige, maar bedeesde moslima die aan haar reizen naar landen als Afghanistan en Jemen een bloedhekel aan sharia had overgehouden en de fundamentalisten voorhield dat vrouwen in die landen er heel veel voor over zouden hebben te kunnen leven onder een wetgeving als die van Nederland.
En ten slotte Tweede Kamerlid Mirjam Sterk. Hoogzwanger en extra vermoeid door de twee dagen CDA-congres die ze net achter de rug had. Toen ik haar voor de opnames een exemplaar van mijn boek gaf, bekende ze eigenlijk niet goed te weten waar de Organization of the Islamic Conference voor staat … ("Sterk was zwak” sms’te een familielid).

Kort voor de uitzending had ik te horen gekregen dat ik niet in de kop van het programma al het woord zou krijgen, maar ook niet moest wachten tot ik het woord kreeg. Wanneer ik de noodzaak zag om te reageren moest ik gewoon het woord nemen. Het moest een levendige uitzending worden. In het licht van de samenstelling van het panel nogal opmerkelijk! In de middelbare schoolklassen waar ik overdag voor sta, zijn mijn oren getraind geraakt in het opvangen van gesprekjes op vrij grote afstand. Zodoende ving ik kort voor de opnames op -beslist onbedoeld, net zoals veel fluistergesprekjes tussen leerlingen- dat een andere redacteur de heer Berger er voor waarschuwde dat ik de tegenstander was. Nog wat opmerkelijker eigenlijk wel.

Omdat ik slechts het woord kon krijgen door te interrumperen kreeg de bebaarde fundamentalist ook de kans om zijn ingestudeerde riedeltje over “wanneer u mij nu even laat uitpraten” voor te dragen…
Die cameramensen zijn trouwens echte vaklui. Beide malen dat er een zenuwtrekje over mijn gezicht trok, kwam ik close-up in beeld. Helaas misten ze wel de vette grijns van de fundamentalist toen het lot van Fayza Oum Hamed aan de orde kwam: de minderjarige importbruid die acht jaar in een toestand van slavernij leefde in Nederland. Hij vermaakte zich over het feit dat ik daarover emotie toonde...

Mijn bijdrage
Ik houd als wetenschapper en vooral als politicus graag de grote lijnen in het oog. Zeker bij ingewikkelde onderwerpen zoals hier aan de orde zijn. Wanneer het in de verste verte om het mohammedanisme gaat wordt de discussie altijd ingewikkeld en meestal verhit. Een van de redenen daarvoor is dat er volop geflipflopt wordt tussen de oude theorie -de ideologie uit het 7e eeuwse Arabië dus- en de huidige praktijk hier. Komt de theorie onder vuur dan wordt gezegd dat alleen naar de praktijk van hier en nu gekeken moet worden, komt de praktijk onder vuur dan wordt dat gepareerd door uit te leggen dat die praktijk helemaal niet mag van de theorie. Plus de vraag of de mohammedaanse praktijk van nu in andere landen enig verband heeft met het mohammedanisme hier.
De minister vroeg om een onderzoek en het resultaat ligt nu op tafel.
Waarom wilde hij dit onderzoek? Vier factoren speelden een rol. Twee daarvan komen ook terug in het rapport.
1) Een incident in Spanje. In het zuid-Spaanse plaatsje Reus ontsnapte een vrouw ternauwernood aan moord door steniging omdat een aantal mohammedaanse fundamentalisten rechtbank gespeeld had en besloten had dat deze vrouw vermoord moest worden omdat ze vreemdgegaan was.
2) Berichtgeving uit Groot Brittannië. Er zou sprake zijn van 85 min of meer officiële shariarechtbanken. Die hebben uiteraard geen officiële status binnen het rechtssysteem maar er wordt niet opgetreden tegen hun poging om uit te stralen dat ze een officieel orgaan vormen. Naar de vrouwen uit de gesloten mohammedaanse subculturen is die poging natuurlijk al snel geslaagd.
Maar let op: Groot Brittannië is heel anders dan Nederland. Met name wonen er daar heel andere mohammedanen. Zij komen heel veel uit Pakistan en hier bijna niet. Marokko en Turkije zijn zeer, zeer beschaafde landen in vergelijking met Pakistan. Vergelijk bijvoorbeeld de reactie in Nederland op Fitna met de reactie in Groot-Brittannië op de Deense cartoons.
Deze twee factoren kunnen dus niet verklaren waarom de minister toch een onderzoek wilde. Daarvoor moet je naar die twee andere factoren kijken.
3) De kwestie Fayza Oum Hamed. Als minderjarige in een huwelijk geprest en daarna acht jaar in feite in een staat van slavernij van haar man vertoevend in het huishouden van haar ‘echtgenoot’. Mishandeld door haar schoonfamilie. En zij is niet de enige. Fayza verkeerde in een uitzonderlijke kwetsbare positie maar was slim en had een doorzettingsvermogen dat vergelijkbaar is met dat van de Pakistaanse Mukthar Mai en slaagde er in te vluchten en een boek te schrijven. Er zijn dus bepaalde sub-sub-culturen in Nederland waar het leven voor vrouwen een hel is
4) Waar (en nu komt er boegeroep en gesis) het 7e eeuwse gedachtegoed van een vrouwen-minachtende krijgsheer nog zeer letterlijk wordt genomen. Want letterlijk genomen is de koran een vrouwen-haat boek tot en met en iedereen die anders beweert is een leugenaar.
De minister wilde natuurlijk geen onderzoek naar de rol van die ideologie maar naar de praktijk. Naar sociale druk op kwetsbare mensen, cq vrouwen zoals Fayza Oum Hamed. Geen kwetsbare vrouw maar wel in een zeer kwetsbare positie. Hebben de onderzoekers dat onderzocht? Nee. Ze hebben meningen gevraagd. Aan wie? Vooral aan mannen: meer dan 80% van de ondervraagden. Welke mannen? Mannen die, als we ze op hun woord mogen geloven, heel goed bezig zijn en daar over willen praten. Zouden de extremisten met deze onderzoekers willen praten?
En verder spraken ze met imams die de Nederlandse taal niet machtig bleken zodat ter plekke even een moskeeganger werd aangeschoten om voor tolk te spelen.
Maar niet die vrouwen voor wie die sharia-ellende een bedreiging zou vormen en voor wie de minister wil opkomen.

Alsof je onderzoek doet naar apartheid en dan vooral blanken interviewt en dan niet eens willekeurige blanken, maar enthousiaste verdedigers van de apartheid.

Er zijn meningen gevraagd. Best interessant om te lezen maar daar had de minister niet om gevraagd.
De onderzoekers hadden moeten zeggen: minister voor wat u wilt weten moeten we undercover filmen in verdachte moskeeën. Moeten we de vrouwen in de meest kwetsbare posities actief opzoeken. Dat hebben de onderzoekers niet gedaan. Maar het is natuurlijk moeilijk om zo’n prestigieuze opdracht terug te geven of te weigeren.

Zoals de inhoud van het shariagebeuren slechts op een paar procent verschilt van die van onze wetgeving verschillen mensen en varkens slechts een paar procent in hun dna. Een paar procent kan dus veel verschil betekenen.

Streven naar sharia is streven naar apartheid voor een minderheid. Zwarten in de VS vorige eeuw streefden niet naar het recht om in een afgescheiden stuk van de bus te mogen zitten. Ze wilden juist overal zitten: gelijke rechten.

Nu toch maar PVV stemmen?
Is mijn mening over de gemiddelde Nederlandse culturele mohammedaan veranderd door dit gebeuren? Natuurlijk niet: de NCRV had immers een heel speciaal, beslist niet representatief groepje mohammedanen uitgenodigd.
Ik sta ook nog steeds achter de uitspraak in mijn boek dat we het in Nederland “best getroffen hebben met ‘onze’ mohammedanen”. En dat houd ik zelfs vol ondanks het wangedrag van onacceptabel veel hufterigheid, werkloosheid-door-eigen opstelling en criminaliteit onder jongens -geen jongeren- van Marokkaanse achtergrond.
Wel ben ik door deze gebeurtenissen sterker gaan neigen naar een stem op de PVV. Niet vanwege hun opvattingen over mohammedanisme en straatterreur maar vanwege hun standpunt over de publieke omroep.
De kans dat ik nog ergens mijn zegje zal kunnen doen bij de publieke omroepen maak ik natuurlijk een stuk kleiner door bovenstaande onthullingen en de laatste verzuchting. Dat is jammer, maar mijn rehabilitatie moet nu toch maar even voorgaan.

Frans Groenendijk, 25-04-2010

Naar reageerveld

Reacties

# 1

Gilles de L Internette:

To hell with the bastards,....why be nice to the enimy.

25-apr 2010 , 07:15

# 2

Jaap:

Het is volstrekt onvoorstelbaar dat de lieden die op hun achterste benen staan wanneer SGP-vrouwen onrecht wordt aangedaan, ditzelfde onrecht (met een factor tien vermenigvuldigd), binnen een andere religie willen institutionaliseren onder het mom van vrijheid. Wilders is (volgens Zembla) profeet van de angst, maar waarvan achten deze sharia-apologeten zich profeet? Niet van het humanisme of kosmopolitisme, dat kan ik ze verzekeren.

Het door Berger achtergelaten exemplaar van je boek is wat dat betreft tekenend. Het gaat wetenschap, politiek en journalistiek niet langer om kennis maar om emotie. Een goed gevoel in je hoofd is belangrijker dan een goed plan of een gefundeerd oordeel. De vraag is nu, hoe jezelf hiertegen te wapenen? Hoe krijg je het voor elkaar dat niet een zeloot die zonder blikken of blozen verklaart dat er van handafhaken en steniging een preventieve werking uitgaat, dat deze figuur als redelijk gezien wordt en niet Frans Groenendijk die het, overlopend van humanitair verdriet, goddomme opneemt voor de potentiële slachtoffers?

Ik denk dat ik wel weet voor wie Erasmus in zijn dagen partij had gekozen. Voor de mens, en niet voor het systeem. Ik troost me wel eens met een observatie van Karel van het Reve:

“Wie met kwaad wordt geconfronteerd tracht meestal tot enig leefbaar compromis met dat kwaad te komen. Dit is een waarheid, die de mensen voor zichzelf en anderen verborgen trachten te houden, omdat de ethische codex van onze cultuur nu eenmaal zegt dat men het kwaad eigenlijk moet bestrijden. Daartoe zijn echter de meeste mensen alleen maar bereid als het niet anders kan, of als het ze niets kost. Het is voor mensen heel moeilijk om toe te geven dat zij volgens hoge ethische normen eigenlijk iets hadden moeten doen, maar dat niet gedaan hebben. Tijdens de oorlog in Nederland kom je het verschijnsel tegen van een gevoel van irritatie, onlust, ten aanzien van de mensen die onverschrokken de strijd met het gehate regime aanbinden. Betrekkelijk zeldzaam daarbij is de man die toegeeft dat hij zelf te bang of gemakzuchtig is om mee te doen, maar nochtans vindt dat de strijders gelijk hebben. Gewoner is de houding van óf net doen of je zelf een geweldige verzetsman bent óf zeggen dat die verzetslieden de zaak eigenlijk alleen maar erger maken en/of uit onedele motieven handelen”

Inmiddels zijn we nog een stap verder gegaan door deze lieden zélf als ‘het kwaad’ te bestempelen. Weet je Frans, ik geloof niet in hemel en hiernamaals maar van wat ik weet over de toelatingseisen vrees ik dat het een desolaat oord aan het worden is.

25-apr 2010 , 09:13

# 3

Gilles de L Internette:

Op Artikel 7 staat een stuk waar klip en klaar uit blijkt dat je het prima gedaan hebt!

25-apr 2010 , 09:24

# 4

Prof. Drs. G.B.J. VanFrikschoten:

Tja, daar zat je dan op het puntje van je stoel. Vooraan in de linkse kerk. Kan iemand zich nu voorstellen waarom Wilders zich in dit soort programma's niet meer laat zien?
Ik zag je nog een poging doen om die sjeik uit het filmpje te ontmaskeren. Dit is wat die zei:

"Het is dus aan Nederland en de mensen in alle andere Europese landen. Als ze de lijdensweg van deze vrouwen niet willen beëindigen dan moeten ze het laten zoals het is. Als ze wel een einde willen maken aan hun lijdensweg dan moeten ze bepaalde organen instellen om deze zaken te behandelen."

Wij, de ongelovigen, dienen ons dus aan de sharia te onderwerpen door deze maar snel in te voeren. Precies zoals in de Koran staat. Met het dreigement dat anders de mohammedaanse mannen hun vrouwen blijven onderdrukken. Lust iemand nog peultjes?
Niemand die daar op inging. Behalve jij, Frans, deed een poging. Maar met jou spelen ze niet. Dit was gewoon pure opzet om je eerst uit de tent te lokken en vervolgens kort te houden zodat het beeld zou ontstaan dat je een hatelijk en vervelend mannetje bent. Nooit-meer-aan-mee-doen, zou je haast gaan denken.
feitelijk gebeurde pries hetzelfde met ben Kok in het programma van Jezus Christus zelf bij de KRO:
http://www.amsterdampost.nl/ned-2-16-jan-21-10-islamisering-pvv-verkiezingen-en-dan/
Maar Kok kwam, na geduldig wachten, éénmaal echt aan het woord en wist uiteindelijk een punt te maken waar hij als enige in het programma applaus voor kreeg.
Ik kan me je frustratie voorstellen, zeker na een eerste keer. Het is ook vuige smeerlapperij van de bovenste plank. Maar bij dezen een applaus voor jou moed. En geef nooit op! het was maar een half woord wat je kon zeggen maar je weet het: "Een goed verstaander..."

26-apr 2010 , 01:11

# 5

Ad:

Ik sluit me aan bij Prof. Frik, Zande van het stuk op artikel 7 en vele anderen, ik bewonder en waardeer je moed. En inderdaad laten we hopen op genoeg goede verstaanders die maar een half woord nodig hebben.

Persoonlijk geloof ik echter niet in een vooropgezette val. Ik geloof niet dat mensen dit zo ‘bekokstoven’, dat ze dit bewust intentioneel zo opzetten en uitvoeren. Ik denk dat zij zelf ook onderdeel zijn van een opzet of beter gezegd, van een opstelling. Die opstelling is tot stand gekomen door het verleden en de culturele en psychologische krachten die daarin speelden en nog spelen. De fysieke opstelling in rondom 10, de plaats die je kreeg in de kring, de manier waarop je op je stoel zat, en moest zitten vanuit die achtergrond zijn daar een uitdrukking van. Jij opereerde niet met gezag of vanuit gezag. De mohammedanen wel. Zij hebben het goddelijk gelijk aan hun zijde en zo zitten ze daar in hun vel. Jij (en wij) kritiseert dat, je komt in opstand, je rebelleert dus tegen gezag. Jij komt van onderop/wij komen van onderop. Dat is de opstelling, het plaatje, de gestalt of hoe je het ook noemen wilt. Zij hebben gezag, wij rebelleren tegen het gezag, dat is wat er psychodynamisch gebeurt volgens mij.
Een ander punt waardoor het gezag bij de anderen lag kwam vanzelfsprekend door het onderwerp. Het ging over een bepaald onderzoeksrapport en het ging over mohammedanen in Nederland.
Je boek is geschreven, vanuit kritiek, en zelfs ook nog eens vanuit het verdedigen van kritiek. En hierom ben je uitgenodigd. Dus is dat je plaats. Dat zou ook zo geweest zijn als je (in de fysieke opstelling) in het midden gezeten had. Dan hadden we kunnen klagen en delibereren over de vele vijanden die je omsingelden of iets dergelijks. Het is gewoon een klotejob die je op je genomen hebt, bijzonder ondankbaar werk, daarom verdien je ook die steun en erkenning. Maar m.i. heeft het meer zin om dit soort werkingen in te zien en te begrijpen dan vanuit het begrijpelijke klotegevoel en frustratie samenzweringen en boze opzet te gaan bevechten.

26-apr 2010 , 10:40

# 6

Ad:

Vervolg van vorige reactie:

Hoe dit anders gekund zou hebben is de vraag. Het antwoord weet ik niet. Het is wel de vraag waar je je mee bezig moet houden. Ik denk wel dat het anders gelopen zou zijn als jij of iemand anders uitgenodigd zou zijn op grond van gezag. Ik bedoel dat bijvoorbeeld iemand als vertegenwoordiger/ster van de westerse moderniteit, humanisme of seculariteit uitgenodigd zou worden. Dan zou je op een andere plaats zitten en het bijbehorende gezag en waardering hebben. Dan zou je ook iets gevraagd worden. Nu niet. En hier komt het punt waar je gelijk hebt, je werd toch uitgenodigd, je moest toch een rol komen spelen om hun plaatje te completeren. Er mocht niets aan te merken zijn op hun uitnodigingsbeleid.
Dit was kennelijk je eerste keer. Volgende keer ben je je hier meer bewust van. Nahed Selim was ook gevraagd. Ze was wel op een zelfde soort plaats gezet als jij maar komt zelf vanuit een andere persoonlijke plaats. Zij had rust en innerlijk gezag. Dat gezag heeft o.a. ook te maken met haar onafhankelijkheid van succes hebben met haar boodschap. Althans, zo lijkt dat mij. Ze heeft meer innerlijke grond en rust, ook als ze minder aan het woord komt of niet over komt. Er komen dus ook nog een aantal persoonlijke aspecten bij kijken. Natuurlijk heeft dat te maken met haar ervaring, ze heeft al een geschiedenis en heeft naam.

Afijn, ik wou gewoon maar mijn indrukken en gedachten delen in de hoop dat je er iets aan hebt, nogmaals mijn waardering, ik wens je sterkte in je/onze strijd.

26-apr 2010 , 10:41

# 7

Tpfh:

Ad snijdt hier een belangrijk punt aan: hoe kan je zoiets nu beter aanpakken?

Het eerste punt wat er mis ging was de ongelijke getalsverhouding tussen voor- en tegenstanders. Of om preciezer te zijn: van mensen die hier een probleem signaleren en mensen die vinden dat er niks aan de hand is en dat er een hetze tegen de islam wordt gevoerd.
Tevoren leek de verhouding evenwichtig, maar op het laatste moment werd een voorstander vervangen door twee tegenstanders. Op dat moment had Frans zijn medewerking kunnen intrekken, want de basis voor de toezegging om mee te doen was daardoor wezenlijk aangetast.
Je kan natuurlijk ook, zoals Wilders doet, zeggen: daar doe ik nooit aan mee; mijn kracht ligt op een ander vlak, publieke discussie is niks voor mij. Begrijpelijk en legitiem. Maar dat leidt er dan wel toe dat het tegengeluid niet gehoord wordt, of verdedigd wordt door mensen die minder geïnformeerd of minder betrokken zijn. Is ook bezwaarlijk.

Maar dan zit je in zo’n panel, en je krijgt het woord niet. Daar doe je weinig aan. Als je nu eerder een ernstig misdrijf hebt begaan dan krijg je echt wel het woord. Daarmee is duidelijk dat de debatleiders niet op informatie uit zijn maar op sensatie.
Rust en kalmte moet je uitstralen, lijkt mij. Ben Kok doet dat heel goed. Je bent erg betrokken, maar het tonen van die betrokkenheid werkt in je nadeel. Je hoort allerlei afschuwelijke standpunten (zoals van die imam uit Londen) en je kan niet anders dan snel de uitspraak analyseren, een tegenwerping klaar houden en hopen dat je het woord krijgt. Lukt het niet, wacht tot de volgende onzinnige uitspraak langskomt (er zijn er genoeg) en prepareer daar een weerwoord op. En als je iets gevraagd wordt, kijk dan eerst of de vraag relevant is. Een gespreksleider wil wel eens de kwestie verschuiven naar een volstrekt onbelangrijk aspect, en als je daar op ingaat dan ben je ook verloren.

De kwestie is relevant want niet alleen in zo’n uitzending, maar ook in het dagelijks leven heb je ermee te maken. Zorg om de islamisering van de samenleving is een taboe-onderwerp en als je daar teveel over praat, keren mensen zich van je af. Zo keert je betrokkenheid bij de samenleving zich tegen je.
Ik heb ook niet voor niets een pseudoniem op deze webstek gezet. Ik wil niet door mijn omgeving op een plek gezet worden waar ik niet thuis hoor.

26-apr 2010 , 02:46

# 8

Ad:

Ja Tpfh, Ben Kok zit net zo goed in zijn vel als de mohammedanen. Die heeft nl. ook het goddelijke gelijk aan zijn zijde.

Hoe zou Nahed Selim dat doen?, die heeft kennelijk een heel andere allah dan die mohammedanen waar ze het tegen opneemt.

naast die goeie suggesties die je geeft over hoe er mee om te gaan als je het woord krijgt:
Hoe komt een seculier of een atheïst aan de rust in zijn kont die zo'n Ben Kok ook heeft.

26-apr 2010 , 05:29

# 9

Frans Groenendijk:

Zeer ter zake doende waarnemingen en aspecten van de analyse. Veel dank daarvoor. Ik ga er niet te uitgebreid op in hier. Bij het verder denken over hoe hier mee om te gaan kijk ik naar de portretten van Churchill en K.P.S.Gill die bij mij aan de muur hangen.
Op blz 293/94 van mijn boek komen een aantal cruciale inzichten van Gill aan bod.
".. zijn benadering was gebaseerd op een rationele visie ( ... ), terwijl de overheid zich baseerde op sentimentaliteit ( ... ). Gill ging uit van Clausewitz' uitspraak dat je eerst moet begrijpen in wat voor soort conflict je verwikkeld bent en dan een daarbij horende strategie ontwikkelt."
Een aspect van het conflict waar we in verwikkeld zijn, noem ik hier nog wel: het betreft een mondiaal en primair ideologisch conflict.

En verder had ik vooraf beter moeten zoeken naar waarschuwingen. Lees dit: http://www.hetvrijevolk.com/index.php?pagina=5815
Dan zie je dat R.Hartman twee jaar geleden in precies dezelfde val werd gelokt. Door dezelfde persoon zelfs. Ik was zijn naam kwijt maar herken hem nu weer Ferdi Schrooten. Ik herinner me nu ook dat in het voorgesprek hij met uitspraken kwam waarvan hij dacht dat ik ze zou onderschrijven en die ik vervolgens nuanceerde. Waarom moet ik ineens aan Jerry Springer denken?

26-apr 2010 , 05:57

# 10

MJ:

Dat is mooi Frans, een rationele visie tegenover sentimentaliteit. Never the twain shall meet kan ik je verzekeren,want het zijn ongelijke partners.
Ratio getemperd door volwassen gevoel, dan kom je in de buurt van evenwicht.
Quote ik even een stukkie uit een mail aan je : "Het doet me verdriet dat jij in de hoop op eerlijke uitwisseling de strijd aanging, en dat de ongelooflijke domoren zelfs geen nieuwsgierigheid meer hebben naar de waarheid.
Je passie met het humanitaire drama werd ergens genoemd, daar komt je drive uit voort, en dan reduceren die treurige nitwits het tot een aan handen en voeten geboeid tafereel.
En toch Frans, wat lijkt op een nederlaag zou wel eens een overwinning kunnen worden.
Er komt ooit een einde aan de waarheid geweld aandoen.
Groot respect voor je vasthoudendheid en je moed, en ik citeer even mijn lief die zegt, " laat ze de k***re krijgen."
En daar sluit ik me helemaal bij aan .

26-apr 2010 , 10:25

# 11

trias politica:

De PO is de grootste vijand. Daar moeten we onze pijlen op richten.

08-jun 2011 , 01:31

Uw reactie:

Reageren is niet mogelijk op dit bericht.

Terug naar begin artikel