Naam:  Wachtwoord:   Ingelogd blijven? Wachtwoord kwijt? (Waarom) Registreren
 
          
                         
Dit is het archief van Islamofobie.nl
Sinds juli 2014 verschijnen hier geen nieuwe stukken meer. De artikelen worden *) heringedeeld in acht categorieën: zie de knoppen links. Met uitzondering van de categorie 'Islam(itische ideologie)' is de indeling nu niet meer naar thema, maar naar aard van de stukken. Vier jaar lang lag het hoofdaccent op het voeren van de noodzakelijke ideologische strijd: zie het motto hierboven. In de komende jaren zal ik (initiatiefnemer en belangrijkste leverancier van teksten voor islamofobie.nl) me meer richten op de noodzakelijke politieke strijd. In termen van deze indeling: veel meer nadruk op Voorstellen, Politieke organisatie en iets meer op Opinie. LEES VERDER »
 
 
Tonkens hoogleraar?

Evelien Ton­kens heeft eigen­lijk maar een thema: vrouwen zijn beter maar doen het slechter in een samen­leving die nog steeds door mannen wordt beheerst.
Of vrouwen beter zijn weet ik niet zo, dat hangt er waar­schijn­lijk van af hoe je dat defi­nieert. Ik denk dat het waar is dat ceteris paribus een gemid­delde groep vrouwen op een gemid­delde school zoals wij die kennen beter pres­teert dan een gemid­delde groep mannen.
»
Dat effect zal misschien worden versterkt als de overgrote meerderheid van de leraren vrouw is. Dat wil niet zeggen dat dan automatisch ook de drie beste leerlingen van de school vrouw zijn. Het kan immers zijn dat de verdeling van talent bij mannen anders ligt dan bij vrouwen, dat er met andere woorden in een gemiddelde groep zowel meer slimme als domme exemplaren zitten bij de mannen dan bij de vrouwen.

Tonkens meent dat het feit dat topposities nog steeds overwegend door mannen worden bekleed niet met de grotere geschiktheid van die mannen te maken heeft maar met het feit dat degenen die over de invulling van topbanen beslissen overwegend man zijn.

Ik zeg niet dat ze daar met zekerheid ongelijk in heeft maar wel dat van vooropgezet en bewust gedrag daarbij geen sprake is.
voor geen enkele plek waarin vooringenomenheid een handicap zou zijn.
In de eerste plaats zou zo iets dwars tegen een heersende publieke opinie in gaan en in de tweede plaats is er een blijvend tekort aan geschikte mensen voor de top en als er geschikte vrouwen waren zouden we die zeker nemen. Als ze even geschikt waren 50% en als ze geschikter waren meer dan dat. Veel mannen hebben een voorkeur voor vrouwen, zij het niet noodzakelijk voor feministen van het haaierige type. Net als vrouwen trouwens. Zie je wel, zegt Tonkens dan, de agressieve harde mensen, dat is precies het type dat de topfuncties krijgt. En daar vergist ze zich dan. De handvol topvrouwen die er zijn bestaan over het algemeen uit evenwichtige rustige types zoals Nancy McKinstry van Wolters Kluwer en ook de topmannen zijn overwegend intelligente en evenwichtige types. Het type haaibaai als Tineke Netelenbos en haar zuster doet het over het algemeen juist slecht. En hoe harder iemand roept hoe goed ze is hoe groter de twijfel.

Neem Evelien Tonkens zelf. Haar stukjes zijn in redelijk Nederlands geschreven, daar niet van, maar ze zijn saai en haar logica laat te wensen over. Zou ik haar voordragen als hoogleraar? Ja, voor iets sociologisch misschien, maar zeker niet voor een vak waarbij logica een belangrijke rol speelt en ook voor geen enkele plek waarin vooringenomenheid een handicap zou zijn.  
Verscheen ook op het eigen weblog van Toon

Toon Kasdorp,  05-01-2012          

Reacties
# 1
Ester Losita:

Evelien Tonkens heeft in de TK gezeten voor Groenlinks. Links ziet overal machtsverschillen die bovendien berusten op verkeerde verhoudingen. De veronderstelling dat mannen bewust vrouwen buiten leidende functies houden, is een variant of onderdeel van de theorie dat machtsverschillen alleen voortkomen uit verkeerde verhoudingen tussen mensen.

Realistisch denkende mensen begrijpen dat vrouwen gemiddeld minder analytisch begaafd zijn, minder goed met cijfers kunnen omgaan en een aantal jaren van hun leven besteden aan opvoeding en gezin en door al deze factoren minder tijd aan loopbaan kunnen besteden en dus ook minder in aanmerking zullen komen voor leidende functies.

Als je die realiteit niet onder ogen wenst te zien, of als het hameren op machtsverschillen nu eenmaal een vast onderdeel is van je politieke programma, is het complotdenken een aantrekkelijke structuur. Psychologisch is het een vorm van attributie: als je geen succes hebt, komt het niet door je zelf, maar door de omgeving. De werkelijkheid zal een combinatie van beide zijn.

05-jan 2012 ,  09:50
# 2
Frans Groenendijk:

Tot mijn verbazing ontdekte ik dat het boekje van Tonkens over Dennendal (zie afbeelding van achterflap) haar proefschrift was. Ik moet het nog lezen.
Dennendal was onderdeel van de Willem Arnzt stichting die verschillende verzorgingstehuizen bestuurde. Muller begon een soort van revolutie, inclusief inschakelen van Amsterdamse 'kabouters'.
Ik vond wel twee zeer verschillende kritieken op Tonkens. Een vernietigende in <a href="http://www.trouw.nl/tr/nl/4512/Cultuur/archief/article/detail/2646698/1999/04/03/Wie-trok-aan-de-bel-over-Dennendal-Zelfopoffering-maakte-plaats-voor-zelfontplooiing.dhtml">. Tong-in-cheek citaatje van Hans van der Ploeg:
In haar proefschrift presenteert Evelien Tonkens (1961), geschoold in politieke en sociaal-culturele wetenschappen, niet zozeer nieuwe feiten, maar zij rangschikt ze zo dat ze steevast tot dezelfde slotsom komt, zelfs al ligt een andere verklaring net iets meer voor de hand. Dat laatste geeft haar betoog iets krampachtigs.
En over haar invalshoek:
Volgens Muller [de centrale man in het conflict rond] gaven de ouders van de pupillen hun gehandicapte kind vaak te weinig ruimte. Ook vond hij hen vaak betuttelend. In Tonkens' boek zijn de ouders er al evenzeer bekaaid van afgekomen. Van de veertig interviews is er welgeteld één met een moeder. Een enkele klacht van ouders komen we te weten, maar wat er nu precies gebeurd is, niet.
En een van een hippie
omdat het in mijn ogen een relevante aanvulling is op het essay van Tonkens, dat vooral over de culturele invloed van 'Dennendal' gaat. Tonkens' verhaal is in zijn analyse helder - ze geeft mijns inziens beter dan in haar boek weer waar de inspiratie voor de revolutie van de jaren '60/70 vandaan kwam - maar door wetenschappelijk jargon zwak in illustratieve, beeldende zin. Waar is de subcultuur: de geur van hasj, lang haar, happening? waar zijn de gitaren, de rooie vlaggen? waar is de vervoering, de Unio Mystica?

06-jan 2012 ,  03:30
Reageren is niet mogelijk op dit bericht.