Bij een oudere dame waar ik geregeld kom hangt een leuk schilderijtje aan de muur, ouderwets, niet van een Rembrandt of zo maar ik vind dat het zijn charmes heeft. Niet alleen omdat het leuk is eens iets anders aan de muur te zien hangen dan IKEA massa productie maar ook vanwege het geschilderde tafereeltje.
Je ziet een oude vrouw op een stoel die met een bak op schoot aardappelen zit te schillen, tenminste, ik denk dat het aardappelen zijn. Naast haar staat een kleuter te kijken wat zij doet. Ze praten samen, niet echt natuurlijk maar aan hun houding kun je zien dat er een conversatie tussen die twee gaande is.
Ik heb bedacht dat het een oma is met haar kleinkind. De vrouw is te oud om de moeder te zijn en ze heeft ook dat rustige ongehaaste van een oudere vrouw die wel weet dat het niet zoveel uitmaakt hoe snel die aardappelen geschild zijn.
Dat tafereeltje van een oma die blijkbaar in hetzelfde huis woont als haar kleinkind en als dank wat hand- en spandiensten verricht als aardappelen schillen en een oogje houden op de kleinkinderen, dat is het soort mantelzorg wat Rutte II ons voor ogen spiegelt.

»
Als je ouders een beetje gaan tobben neem je ze in huis, iedereen gelukkig.
Nu is dat tafereeltje op dat schilderijtje niet voor niks 100 jaar of langer geleden geschilderd.
Ja, het was mantelzorg maar in een tijd dat oude mensen gezond of dood waren, meer smaken hadden ze niet.
Opa en oma gingen in no-time van redelijk zelfstandig naar hun laatste rustplaats.
welk monsterkind zou zo’n lief moedertje niet willen helpen?

Een beroerte, hartaanval, longontsteking of een fikse griep en de ouderen konden het niet navertellen.

Het vriendelijke aardappel schillende vrouwtje die en passant op de kinderen past en hooguit drie keer per dag hetzelfde vertelt, is wat ons voorgespiegeld wordt als het om mantelzorg gaat, en welk monsterkind zou zo’n lief moedertje niet willen helpen?

De realiteit is in onze tijd helaas wel anders.
Als een ouder iemand niet meer genoeg heeft aan thuiszorg en hulpmiddelen om nog langer zelfstandig te kunnen wonen dan kunnen ze dus helemaal niets meer. Dan krijg je als je het al zou kunnen iemand in huis die 24/7 zorg behoeft. Die zorg bestaat ook niet uit een kopje thee zetten en een praatje op zijn tijd, nee, dat is katheter en/of stoma verzorgen, doorligplekken voorkomen, hands-on ontlasting ruimen en pies dweilen. Een dementerende oudere in huis die ’s nachts op loopt te spoken en in zijn/haar nakende reet de straat op gaat of je boeltje per ongeluk in de fik steekt als je niet oplet.

Ik had niet gedacht dat ik het ooit zou zeggen maar ik ben blij dat mijn ouders al overleden zijn, hoeven ze deze ellende tenminste niet meer mee te maken.

En natuurlijk, we zouden allemaal goed voor onze ouders kunnen zorgen, ook als ze gaan tobben met hun gezondheid, ware het niet dat de overheid een stuk of vier koekoeksjongen aan onze tafels had geschoven waar we financieel voor opdraaien.
Omdat het me zo dwarszit hoe we hier met ouderen omgaan wordt dit denk ik een meerdelige klaagzang. U hoort er meer van.
Maar ik zal deze keer vast vertellen waar ik altijd aan denken moet als het over onze ouderen gaat.
De vrouw is halverwege de 20, haar man is 60+ en ziekelijk

Dan denk ik aan een item uit Man Bijt Hond. Misschien kent u het programma, misschien niet, maar een onderdeel van Man Bijt Hond is dat ze lukraak bij mensen aanbellen om een praatje te maken.
Het filmpje wat mij altijd bijgebleven is, al is het al enkele jaren terug dat ik het zag, is het volgende:
De verslaggever belt aan bij een flatwoning categorie 3 hoog 6 achter en een mohammedaanse met hoofddoek opent de deur. Ja, ze moet het eerst aan haar man vragen maar ja, ze mogen binnen komen “om de dag door te nemen”
De vrouw is halverwege de 20, haar man is 60+ en ziekelijk. Haar dagen bestaan uit het verzorgen van haar man. Op een gegeven moment vraagt de verslaggever: “houdt u van uw man?”
De vrouw liegt niet dat ze van haar man houdt. Het is haar man en ze moet voor hem zorgen, klaar.
Gekocht en betaald dacht ik, één privéverpleegster voor meneer, at your service.
Of zij misschien kinderen had willen hebben, een man die haar mee uit zou nemen, een man die meer in haar zag dan een sloof, verpleegster, kokkin, daar werd niet naar gevraagd.
Of ze misschien liever lerares, secretaresse, restauranteigenaar of kapster zou zijn dan onbezoldigd oude mannenverzorgster tegen kost en inwoning, daar werd ook niet naar gevraagd.
Nu was een serieus gesprek ook niet goed mogelijk vanwege het kleine beetje belabberde Nederlands wat de vrouw beheerste: “man kan niet werk, man ziek is, ik thois, voor man zorg” dat niveau.
Al met al werd ik een stuk wijzer van dat filmpje. Oudere Nederlandse mannen die tobben met de gezondheid raad ik dan ook aan zich te bekeren tot de islam. Voor een appel en een ei kunt u zich dan een mohammedaanse 'met een vlekje' veroorloven die 24/7 slooft en verzorgt.
Probleem opgelost.

Marielle Bos, 29-08-2013

Reacties

# 1

Veteraan:

Vandaag heeft het kabinet het behaagd maandelijks €25,- (Griekenland)heffing in te houden op hun toch al schamele pensioenen.Op jaarbasis is dit €250,-. Ik kan de mensen die familieleden in verzorgings-verpleeghuizen hebben wonen,aanraden bij het CAK dan een herzieningsverzoek Eigen Bijdrage in te dienen.De eigen bijdrage is vastgesteld op het inkomen dat die mensen nog hebben.De Euro heeft ons dik en dik in het ongeluk en ellende gestort en ik hoop dan ook dat deze zijn langste tijd,samen met de EU,gehad heeft.

29-aug 2013 , 09:43

# 2

Filantroop:

02-sep 2013 , 08:03

# 3

Frans Groenendijk:

02-sep 2013 , 08:56

Reageren is niet mogelijk op dit bericht.