Naam:  Wachtwoord:   Ingelogd blijven? Wachtwoord kwijt? (Waarom) Registreren
 
          
                         
Dit is het archief van Islamofobie.nl
Sinds juli 2014 verschijnen hier geen nieuwe stukken meer. De artikelen worden *) heringedeeld in acht categorieën: zie de knoppen links. Met uitzondering van de categorie 'Islam(itische ideologie)' is de indeling nu niet meer naar thema, maar naar aard van de stukken. Vier jaar lang lag het hoofdaccent op het voeren van de noodzakelijke ideologische strijd: zie het motto hierboven. In de komende jaren zal ik (initiatiefnemer en belangrijkste leverancier van teksten voor islamofobie.nl) me meer richten op de noodzakelijke politieke strijd. In termen van deze indeling: veel meer nadruk op Voorstellen, Politieke organisatie en iets meer op Opinie. LEES VERDER »
 
 
Verre vijanden en nare buren
Iemand nog een optimistische noot om mijn woede te temperen ?

Geen idee of hij de soepjurk kende, maar ze waren het een uur lang gloeiend eens over hun weerzin om in dit land te leven.
Hij is een Surinaamse man die bij mij in de buurt woont. Twee weken geleden stond hij buiten aan zijn auto te klooien, maar hij hield me blijkbaar in de gaten. Ik loop langs met mijn vuilniszak, op weg naar de container. Zijn voordeur stond open, en onwillekeurig keek ik naar binnen.
»
"Kun je het goed zien" spoog hij eruit met een vitriool dat me even van mijn apropos afbracht. Ik reageerde onthutst, "wat bedoel je?", maar dan zag ik zijn verwrongen kop die niet tot rede genegen was. Ik liep door, en bij de vuilcontainer keek ik nog even verbijsterd achterom.
Ik zie hem zijn voordeur dichtsmijten. Als blikken konden doden dan was ik ter plekke het haasje geweest. En vandaag zag ik hem dus weer.
Stralend zonnetje vanochtend, dus ik gooi de balkondeuren open, de was in de machine, en ik begin aan mijn NRC cryptogram.
Zeer luid ontspint zich naast mijn voordeur een gesprek.
"Heb problemen met de marechaussee, en de AIVD", ik spits mijn oren, "mijn zaak komt binnenkort voor".
Ik laat het cryptogram voor wat het is en ga poolshoogte nemen op het balkon.
Ai, een haatbaard in soepjurk, geen alledaags verschijnsel in mijn wijk, is in gesprek met de Surinamer.
Bijna een uur lang zijn ze het gloeiend eens over de verdorven Hollanders, de aantasting van hun mensenrechten en alle kwaad dat hun hier wordt aangedaan.
Alle cliche´s passeren de revue. Nederland in dienst van de Amerikanen, de vervolging die ze moeten verdragen in dit kloteland, de onbetrouwbaarheid van de staat, maar vooral hun voornemen dat het anders wordt als ze aan de macht zijn.
Nou wist ik dit allemaal wel, maar om het zo luidkeels en vol vanzelfsprekendheid te moeten aanhoren was even slikken.
Ik ben niet naar buiten gestormd om ze de oren te wassen. Met deze geperverteerde haatkoppen valt niks te beginnen.
Het is geïmporteerde kanker, uitzaaiïngen worden bestreden door de veroorzakers als deskundigen aan te stellen, en intussen kruidendokteren we ons naar de ondergang.  
Verscheen ook op HVV

Frans Groenendijk,  16-05-2011          

Reacties
Er is nog niet gereageerd op dit stuk
Reageren is niet mogelijk op dit bericht.