Met update.

Dr Abdus Salam (1926-1996) was de eerste en tot dusver enige Pakistaan die een Nobelprijs won, in 1979. Nobel-prijs of niet: dat hij ahmadi was, betekende dat de Islamitische Republiek Pakistan en de Baarden die steeds feller de 'ideologische grenzen' bewaken Dr Salam de behandeling gaven die bij een ahmadi hoort.
'All things Pakistan', een liberale site gewijd aan "Pakistan, Pakistani, Pakistaans", schrijft hierover: "Toen dr. Salam overleed in 1996 moest hij begraven worden in Pakistan omdat hij weigerde afstand te doen van zijn Pakistaanse nationaliteit om de nationaliteit te verwerven van een land dat hem meer respecteerde. Maar de Pakistaanse staat was bang voor het aanraken van zijn dode lichaam. Daarom werd hij begraven in Rabwa, de thuisstad van zijn ahmadi gemeenschap, waarvan ook de naam onaanvaardbaar is en door de staat veranderd is in Chenab Nagar.
Maar dat was niet het einde van het verhaal.
Nadat hij begraven was, kwamen de vrome, gezagsgetrouwe en grondwet-liefhebbende mensen van Jhang, een stad in de buurt, naar Chenab Nagar om te zien of alles wel was gebeurd conform de constitutionele regels betreffende de ahmadi gemeenschap.
En de wet is hier duidelijk over: ahmadiyya mogen zichzelf geen moslim noemen, mogen niet de Kalima [de officiële geloofsbelijdenis aan Allah en Mohammed] opzeggen of gebruik maken van de symbolen van de islam.
De oorspronkelijke aanpassing van de grondwet op dit punt werd doorgevoerd door Bhutto, een 'liberale sociaal-democraat' en werd vervolgens aangescherpt door de grote patriot generaal Zia-ul Haq. Dus zowel de seculieren als de mannen in khaki droegen bij aan het grote verraad van dr Salam.
Nadat de grote wetenschapper was begraven in Chenab Nagar, was er op zijn grafsteen te lezen:

Abdus Salam de eerste moslim Nobelprijswinnaar

Onnodig te zeggen dat de politie langskwam met een rechter en het woord 'muslim' geschrapt werd zodat er nu staat:

Abdus Salam de eerste - - - Nobelprijswinnaar

Voor de rechter was het niets bijzonders, maar het graf van dr. Salam is daarmee eigenlijk de grafsteen van een (sic) moslim cultuur geworden.

De minst terechte Nobelprijs is die voor de Pakistaanse fysicus Abdus Salam. Die heeft volgens Veltman weliswaar niet gepikt, maar wel als een waanzinnige voor zichzelf gelobbyd. Veltman weet dat, omdat er voor de toekenning van de Nobelprijzen allerlei formulieren de wereld rondgaan met argumenten waarom bepaalde mensen de prijs zouden moeten krijgen.
"Ik kreeg allerlei suggesties dat Salam de Nobelprijs moest krijgen. Die leken verdacht veel op elkaar. Salam is gewoon naar iedere fysicus die hij kende toegegaan en heeft hun gevraagd hem te steunen. Vooral de Engelsen deden slaafs wat hij vroeg. Uit het Nobelarchief blijkt dat Salam tien nominaties had, Steven Weinberg twee en Sheldon Glashow één. Ze kregen hem uiteindelijk gezamenlijk, maar Salam had niets gepresteerd!"