Naam:  Wachtwoord:   Ingelogd blijven? Wachtwoord kwijt? (Waarom) Registreren
 
          
                         
Dit is het archief van Islamofobie.nl
Sinds juli 2014 verschijnen hier geen nieuwe stukken meer. De artikelen worden *) heringedeeld in acht categorieën: zie de knoppen links. Met uitzondering van de categorie 'Islam(itische ideologie)' is de indeling nu niet meer naar thema, maar naar aard van de stukken. Vier jaar lang lag het hoofdaccent op het voeren van de noodzakelijke ideologische strijd: zie het motto hierboven. In de komende jaren zal ik (initiatiefnemer en belangrijkste leverancier van teksten voor islamofobie.nl) me meer richten op de noodzakelijke politieke strijd. In termen van deze indeling: veel meer nadruk op Voorstellen, Politieke organisatie en iets meer op Opinie. LEES VERDER »
 
 
Ruzie in de trein en de rol van vuurwapens

Gisteravond was het dan zover: mijn eerste *) per­soon­lijke con­fron­tatie met een stuk Marok­kaans straat­tuig.
In de trein nota bene.
Die con­fron­tatie zette me aan het denken over het dilem­ma van de vuur­wapen­wet: hij geldt voor alle burgers maar spreekt criminelen het minst aan. Ja, ik gebruik wel eens een under­statement.
Ik was op weg naar huis na een bezoek aan het Con­serva­tief Cafe in Gouda, waar ik geluisterd had naar een toe­spraakje van de ambas­sadeur van Honga­rije. Het ging met name over de nieuwe grondwet van zijn land en de succes­volle demoni­serings­campagne tegen de -verreweg- grootste politieke stroming in zijn land, door Nederlandse en Europese politici en journalisten. Heel interessant, ik moet daar nog maar een verslagje van maken.
In de Intercity van Gouda naar Utrecht had ik toevallig in het laatste hoofdstuk zitten lezen van Under the Heel of the Dragon, over 'de Marokkanen van China': de Oeigoeren. Ook buitengewoon leerzaam.
Toen ik de Sprinter richting Amersfoort instapte, kwam het geschreeuw me tegemoet van een groepje jongens. Ze zaten een meter of tien verderop.

»
Voor hen was dit het eindstation van de treinrit, ze moesten eruit.
Het werd me niet duidelijk of ze dachten verkeerd gereden te hebben, maar ze hadden het over "dat kanker-Baarn", waar ze niet heen wilden. Kanker was het woord dat er meerdere keren uitsprong. Ze stapten niet uit.
In plaats daarvan kwam een van hen naar mij toe om ruzie te maken.
"Waarom stap je niet uit?", snauwde hij naar me, "Dit is het eindstation en je blijft gewoon zitten", "Vind je dat normaal?" Het laatste zinnetje werd echt agressief geschreeuwd. Er was verder niemand in de trein, naast het groepje en ikzelf. Ik had nog niet gezien met hoeveel ze waren en hoe de groep was samengesteld. Mijn bijnieren werken goed en mijn adrenalineniveau steeg dus flink. Ik kon mezelf er evengoed nog wel toe zetten om hem relatief rustig te vertellen dat ik net was ingestapt en de trein ook weer de andere kant uit ging rijden. Dit kwam natuurlijk niet aan: hij kwam niet voor een praatje maar om ruzie te maken, zo bleek uit zijn lichaamshouding en de toon van zijn woorden.

De functie van adrenaline is om de vlucht-/vechtreactie van het lichaam te ondersteunen. Nu heb ik behalve hormonen ook nog grote hersenen die wat in te brengen hebben. Die zeggen mijn lichaam dat vluchten in geval van een bedreiging van mij als individu een juiste reactie kan zijn, maar wanneer de bedreiging in feite onze hele beschaving betreft, vluchten ongepast is en vooral contraproductief werkt: het moedigt degene die terreur willen zaaien aan.
Sinds een jaar of tien bereidt adrenaline mijn lichaam voor op strijd. Mijn tegenstander kon zodoende zien dat ik boos werd in plaats van bang. Dat werkte op zich wel goed. Hij ging nog wel door met ruzie zoeken, maar dat ging in een lagere versnelling. "Waarom kijk je zo naar mij?", kreeg ik nu te horen in allerlei variaties.
Wat was er anders gelopen indien ik een vuurwapen bij me had gehad?

Dat was een beetje grappig want ik keek juist niet meer naar hem: om de verhoudingen in te kunnen schatten richtte ik mijn aandacht op de anderen, die nu dichterbij kwamen. Mijn oren registreerden dat het stuk schorriemorrie overschakelde naar "Kijk me aan", of iets van die strekking terwijl ik zag, tot mijn opluchting, dat hij slechts twee reisgenoten had, die bovendien geen Marokkaan waren. Beiden waren, net als de ruziezoeker, ongeveer 17 jaar oud; de een had een nogal donkere, de ander een nogal blanke huidskleur.
Met name de donkere jongen, van Surinaamse afkomst schatte ik, keek normaal uit zijn ogen. Met mijn blik vroeg ik hem: en hoe ga jij je opstellen? Dat had het gewenste effect: hij suste zijn reisgenoot en begon hem een beetje naar de uitgang te begeleiden. Sterker nog: hij kwam zelfs even terug om op speciale wijze een soort 'verontschuldiging' aan te bieden. Ze waren dan wel alledrie van dezelfde school, maar ik moest hen toch echt niet over een kwam scheren. Ik gaf hem van harte gelijk en probeerde in mijn toon nog wat lof voor zijn gedrag door te laten klinken.

Vuurwapen
Toen even later de trein het station verliet, zakte mijn adrenaline niveau en stopte ik ermee om me voor te stellen wat ik had moeten doen om mijn belager(s) zoveel mogelijk pijn te bezorgen.
Wanneer het wel tot geweld was gekomen had ik uitsluitend de beschikking gehad over mijn reactiesnelheid en mijn woede. Als het drie of vier types waren geweest die allemaal op vechten uit waren, had ik weinig kans tegen ze gemaakt.
Wat was er anders gelopen indien ik een vuurwapen bij me had gehad?
Waarschijnlijk had ik het te voorschijn gehaald en het op hem gericht in plaats van hem uitleg te geven over treinen en had ik me tegelijkertijd wat minder gericht, wat minder kúnnen richten, op de andere jongens.
Mede dankzij het feit dat ik ongewapend was, richtte ik mijn aandacht juist op die andere twee en dat pakte uiteindelijk goed uit: er raakte niemand gewond en bovendien had de Surinaamse jongen nu een soort bevestiging gekregen voor zijn relatief goede gedrag.

Maar toch. Los van het feit dat de groep een veel ongunstiger samenstelling had kunnen hebben: ik twijfel er ook aan of deze ontknoping voor de beïnvloeding van het toekomstige gedrag van de would-be terrorist wel de meest optimale was. Op z'n best is bij hem de boodschap overgekomen dat hij niet alle Nederlanders angst aan kan jagen. Dat is eigenlijk toch wel een pover resultaat. Zal hij minder ruzie zoeken met autochtonen? Een zeer serieus dreigement of een stevig pak slaag was in dat opzicht toch beter geweest.
Ik ben er nog niet helemaal uit.

Over het ontwapenen van niet-criminele burgers las ik, naar aanleiding van het incident, al wel dit en dit.

*) Het incident met de stenengooiers uit Hoograven reken ik niet mee: zij zochten niet specifiek de confrontatie met mij, integendeel.  

Frans Groenendijk,  19-05-2012          

Reacties
# 1
gijs van meeteren:

Een samenleving die gespleten wordt door een dubbele, aan elkaar contraire, moraal, kan alleen maar chaotisch en anarchistisch worden. De auteur doelt hier al op. Een voorbeeld. De grenzen staan wijdopen en ieder jaar komen er meer "vluchtelingen" ter grootte van een stad als Amersfoort bij. Die leggen beslag op ruimte die vervolgens beschermd moet worden door de "groene beweging," die van Nederland het liefst weer een prehistorisch oerbos wil maken zonder inwoners (hooguiit neanderthalers hier en daar in een speciaal aangelegd smulbos). Dat kan dus niet. Ander voorbeeld. De Nederlander mag geen vuurwapen bezitten om zich te kunnen verdedigen en zijn huis en goed te bewaken. Maar staan ook toe, dat rechters flutstrafjes uitdelen omdat "hard straffen niet helpt." Ook willen we niet dat agenten op straat law and order toepassen, want dat is in strijd met de arbo-wet en de neo-marxistische geloofsbelijdenis. Dat kan dus niet. Tenzij je de Nederlander volgelvrij verklaart. Wallage was een paar jaar geleden op de goede weg, toen hij plechtig verklaarde dat "Nederlanders niet moeten denken rechten te kunnen ontlenen aan het feit dat zij Nederlanders zijn." De wereld volgens Wallage is dezelfde als die van Frank Boeien, "de wereld is van iedereen."
Mijn broer is in december door dronken skinhead-typeSS aangevallen, zelfde geval, ook in de trein. Voor hem liep het minder gunstig af. Hij heeft een actie willen starten samen met de NS om geweld te beteugelen door het middel Zivilcourage toe te passen. Ik durf maar niet te informeren hoe het ervoor staat met deze moedige actie onder de welluidende naam "BASTA."
Of het helpt? Beschaving is een ouderwets woord geworden. Innerlijke beschaving al helemaal. Je bent een neocon als je zulke dingen belangrijk vindt. Wens alle treinreizigers in Nederland de komende jaren veel sterkte toe. Zullen ze nodig hebben.

19-mei 2012 ,  08:17
# 2
Robert ten Have:

Iniatieven als Basta zijn enorm goed, maar volstrekt kansloos aangezien de crimineel, vanwege de geitenwollensokkenbrigade en de `Gutmensch´ binnen een halve dag fluitend op straat staat en het goede individu hard zal worden aangepakt. Nederlanders komen pas op het einde in opstand, want voor iedere goede burger staat er veel op het spel aangezien hij ook een gezin heeft en zijn kinderen moet opvoeden. Bij ingrijpen zal of de crimineel hem de schade toebrengen of de ´Gutmensch´ die hem zal proberen te brandmerken als slecht burger, want niet gelovend in de totalitaire waarden der Gutmenschen.
Wapenwet of geen wapenwet. Het is verstandig om je kinderen in ieder geval te leren dat wapens er zijn om jezelf, je gezin en je eigen gekozen autochtone samenleving mee te beschermen. Doe je dat niet zijn ze straks kansloos, tegen de barbaarse horden van de combi haatbaard en socialistische eurocraat.
Ik ben altijd tegen wapens geweest, maar sinds enige tijd heb ik er toch maar een aangeschaft, mede omdat ik niets te verliezen heb (buiten de hond zijn er geen andere afhankelijk van mij) en omdat de vrijheid van mijzelf en echte Nederlanders (dubbele paspoorthouders per definitie dus uitgesloten) en waardigheid mij meer waard zijn dan een gezapig comfortabel leven.
Kortom, ik dank Frank dat hij ons er op attendeert dat steeds die veilige gezapigheid blijven zoeken op de iets langere termijn zich tegen ons zal keren. Dat kon nog toen we onder elkaar waren. Met de binnenkomst van vele barbaren en een EU dictatuur is zo'n houding echt niet meer mogelijk.

19-mei 2012 ,  11:15
# 3
Maarten:

Jeetje, wat ongelooflijk dat het tot nu heeft geduurd voordat je een confrontatie hebt gehad. Mijn eerste dreun van een groep straatterroristen kreeg ik 20 jaar geleden in de Leidsestraat. Gelukkig voordat het heel ernstig werd ontzet door toevallig passerende agent te paard. Dát boezemt ontzag in.

20-mei 2012 ,  09:02
# 4
Marie:

Je hebt geluk gehad Frans. In een geheel marokkaanse samenstelling van de groep hadden ze beslist niet voor elkaar onder willen doen in agressiviteit.
Adrenaline en woede is een goeie combinatie. Je wordt er zo sterk als een leeuw van. Dat heeft die primitieveling goed aangevoeld.
Een heel stevig pak rammel zou goed geweest zijn voor hem. Maar zolang hij voornamelijk angsthazen tegenkomt op zijn pad is er voor dit schorem geen enkele reden om te stoppen met zijn gedrag. Voor zo´n tiran in opleiding is de angst van zijn willekeurige slachtoffer een enorme beloning.

20-mei 2012 ,  10:28
# 5
Frans Groenendijk:

@Maarten. Dat dit voor mij de eerste keer was heeft behalve met toeval natuurlijk ook te maken met mijn levensstijl, leeftijd, woonplaats en uitstraling. Ik vermeld het nadrukkelijk omdat ten tijde van oorlog de waarheid het eerste slachtoffer is en omdat dat ook geldt bij dreigende burgeroorlog, hoe groot of klein je de kans daarop ook inschat. De tendens tot ontkennen en bagatelliseren van de ellende is zeer sterk: de overheid doet er aan mee, veel journalisten en cultureel-marxisten op allerlei instellingen werken daar individueel of in groepsverband aan mee. Ik maak me daar grote zorgen over. Anderen die zich daar ook zorgen over maken gaan in reactie op dat ontkennen en bagatelliseren soms overdrijven. Robert ten Have heeft het hierboven over een instroom van vluchtelingen per jaar van zo'n 150.000. Dat klopt echt niet. Dat aantal is ongeveer het aantal immigranten in totaal en het aantal emigranten ligt in dezelfde orde van grootte. (hier de cijfers van het CBS). Joost Niemoller schreef recent op DDS over de aantallen vluchtellingen.

Ik ben er (nog) geen voorstander van dat veel meer burgers gewapend rondlopen. Ik baal echter van het vrijwel absolute taboe op discussie hierover; een taboe dat ingegeven wordt onderbuikgevoelens over de verschrikkelijkheid van vuurwapens. Op Utoya was het leven van tientallen jongeren gespaard wanneer er enkele gewapende burgers aanwezig waren geweest. Volg je de tweede link aan het einde van het stukje dan kom je terecht bij fatsoenlijke discussie over het onderwerp. Er vallen erg veel doden door vuurwapens in de VS. In meer dan de helft van de gevallen betreft het zelfmoord (!), in ruim 40% van de gevallen is het moord. Er vallen ook honderden doden door ongelukken met vuurwapens. Dodelijke slachtoffers van ongelukken met vergif komen echter ca tien keer zoveel voor en het aantal doden door vuurwapen-ongelukken neemt al decennialang af. In staten met minder burgers die een vuurwapen hebben, worden er meer moorden gepleegd.

20-mei 2012 ,  12:16
# 6
Robert Ten Have:

Drie punten:
1 - Ik heb het nergens over een instroom gehad. Laat staan dat ik het over 150.000 heb gehad.
2 - Voor de Gutmensch is het een geruststelling dat enigratie ongeveer gelijk is aan immigratie. Per saldo verandert er voor hen zogenaamd niets. Helaas zijn de immigranten voornamenlijk zeer laag opgeleid uit wezenvreemde en niet integreerbare (vnml moslims)culturen, terwijl de emigranten zonder uitzondering hoog opgeleidem dan wel economisch voorsproed brengende autochtonen zijn. Het immigratieprobleem is dus altijd 3x zo groot (de hoog opgeleide onderhoudt met zijn belasting immers minimaal 2 anderen) dat het 'kale cijfer' aangeeft.
3 In een discussie over de wapenwet verwijzen naar de USA is vaak te goedkoop en klopt niet helemaal. Er zijn vele andere landen (w.o. Zwitserland, Canada en Finland) waar wapens relatief eenvoudig legaal gehouden worden. In deze landen liggen de percentages m.b.t. criminaliteit vs bescherming eigen haard vele malen lager. Ook in de VS verschillen de staten onderling. Ergo, de wapenwet heeft er maar een geringe invloed op. Het heeft veel meer te maken met cultuur en sociaal-economische omstandigheden.

21-mei 2012 ,  01:48
# 7
Frans Groenendijk:

Excuses @Robert Ten Have, die 150000 kwam van Gijs van Meeteren. Met je eens dat een deel van de emigratie het probleem nog vergroot.
Daarover schreef Ester Lolita hier op K&K al eens Weg uit Nederland.
Er zijn ook heel wat allochtonen die (r)emigreren al neem ik het onderzoek waar dit Volkskrant artikel verwijst met flink wat korreltjes zout.
En er zijn Oost-Europeanen.
Linkjes/suggesties over wapenwet in Finland of Zwitserland zijn welkom.

21-mei 2012 ,  02:12
# 8
E.Eliveld:

More Guns Means Less Crime. Niet alleen in de USA maar zeker ook in NL.

Het zijn de criminelen die met wapens lopen en de ongewapenden terroriseren. Tel daarbij op dat in dit land de doodstraf niet bestaat en het wordt je duidelijk waarom het hier zo'n zooitje is.

24-mei 2012 ,  09:39
# 9
Frans Groenendijk:

@E.Eliveld. Ik neig tegenwoordig iets meer naar dat idee, maar zo algemeen gesteld sta ik niet achter.
Ik erger me wel aan pavloreacties zoals deze.
Zag toevallig vandaag een aflevering van Amerikaanse televisieserie Law & Order. De wapenlobby afgeschilderd als HET grote kwaad. Daartegenover was er een getuige-'deskundige' die via 'statistiek' bewezen had dat geweld beschouwd moet worden als een ziekte en wapengebruik als het virus dat die ziekte overbrengt...
De VS kent (gecorrigeerd voor het aantal inwoners) ongeveer 15 keer zoveel moorden met vuurwapens dan Nederland. Wapens bij burgers kunnen zeker misdaden voorkomen, maar met 100 keer meer wapens in Nederland worden er ook meer gepleegd en vallen er onbedoelde slachtoffers.

27-mei 2012 ,  02:20
Reageren is niet mogelijk op dit bericht.